Oscars 1942

Vun Wikipedia

De Oscars 1942 sünd an’n 26. Februar 1942 in’t Biltmore Hotel in Los Angeles vergeven worrn. Dat weern de 14. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1941 – ehrt worrn sünd.

De 14. Vergaav schüll eerst afseggt warrn, vun wegen dat se blots wenige Weken na den Angreep op Pearl Harbor un dat Intreden vun de USA in den Tweeten Weltkrieg weer. De Präsidentsche vun de Akademie, Bette Davis, hett den vörslahn, dat för de Vergaav Intrittskorten verköfft warrt un dat innahmen Geld an’t Amerikaansche Rode Krüüz gahn schüllt. De Priesvergaav is denn as slicht Dinner ahn opwännige Avendkleedassch afhollen worrn.

De Film mit de meisten Utteken weer dat Johr How Green Was My Valley, de in fief Kategorien Spood harr. Modereert worrn is de Vergaav vun Wendell Willkie.

Kategorien (Winners un Nomineerte)[ännern | Bornkood ännern]

Best Film[ännern | Bornkood ännern]

Darryl F. Zanuck för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)

Mervyn LeRoy för Blossoms in the Dust (dt.: Blüten im Staub)
Orson Welles för Citizen Kane
Everett Riskin för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)
Arthur Hornblow Jr. för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)
Samuel Goldwyn för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Henry Blanke un Hal B. Wallis för The Maltese Falcon (dt.: Die Spur des Falken)
Irving Rapper, Robert Lord un Hal B. Wallis för One Foot in Heaven (dt.: Mit einem Fuß im Himmel)
Howard Hawks, Jesse L. Lasky un Hal B. Wallis för Sergeant York
Harry E. Edington för Suspicion (dt.: Verdacht)

Best Speelbaas[ännern | Bornkood ännern]

John Ford för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)

Orson Welles för Citizen Kane
Alexander Hall för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)
William Wyler för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Howard Hawks för Sergeant York

Best Hööftdorsteller[ännern | Bornkood ännern]

Gary Cooper för Sergeant York

Orson Welles för Citizen Kane
Walter Huston för The Devil and Daniel Webster (dt.: Der Teufel und Daniel Webster)
Robert Montgomery för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)
Cary Grant för Penny Serenade (dt.: Akkorde der Liebe)

Beste Hööftdorstellersche[ännern | Bornkood ännern]

Joan Fontaine för Suspicion (dt.: Verdacht)

Barbara Stanwyck för Ball of Fire (dt.: Die merkwürdige Zähmung der Gangsterbraut Sugarpuss)
Greer Garson för Blossoms in the Dust (dt.: Blüten im Staub)
Olivia de Havilland för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)
Bette Davis för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)

Best Nevendorsteller[ännern | Bornkood ännern]

Donald Crisp för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)

Charles Coburn för The Devil and Miss Jones (dt.: Mary und der Millionär)
James Gleason för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)
Sydney Greenstreet för The Maltese Falcon (dt.: Die Spur des Falken)
Walter Brennan för Sergeant York

Beste Nevendorstellersche[ännern | Bornkood ännern]

Mary Astor för The Great Lie (dt.: Vertauschtes Glück)

Sara Allgood för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)
Patricia Collinge för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Teresa Wright för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Margaret Wycherly för Sergeant York

Best Originaldreihbook[ännern | Bornkood ännern]

Herman J. Mankiewicz un Orson Welles för Citizen Kane

Norman Krasna för The Devil and Miss Jones (dt.: Mary und der Millionär)
Harry Chandlee, Abem Finkel, John Huston un Howard Koch för Sergeant York
Karl Tunberg un Darrell Ware för Tall, Dark and Handsome
Paul Jarrico för Tom, Dick and Harry (dt.: Tom, Dick und Harry)

Best Originalgeschicht[ännern | Bornkood ännern]

Harry Segall för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)

Thomas Monroe un Billy Wilder för Ball of Fire (dt.: Die merkwürdige Zähmung der Gangsterbraut Sugarpuss)
Monckton Hoffe för The Lady Eve (dt.: Die Falschspielerin)
Richard Connell un Robert Presnell Sr. för Meet John Doe (dt.: Hier ist John Doe)
Gordon Wellesley för Night Train to Munich

Best Dreihbook na Vörlaag[ännern | Bornkood ännern]

Sidney Buchman un Seton I. Miller för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)

Charles Brackett un Billy Wilder för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)
Philip Dunne för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)
Lillian Hellman för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
John Huston för The Maltese Falcon (dt.: Die Spur des Falken)

Best Kamera (Farv)[ännern | Bornkood ännern]

Ernest Palmer un Ray Rennahan för Blood and Sand (dt.: König der Toreros)

Wilfred M. Cline, Karl Struss un William E. Snyder för Aloma of the South Seas (dt.: Aloma, die Tochter der Südsee)
Karl Freund un W. Howard Greene för Blossoms in the Dust (dt.: Blüten im Staub)
Bert Glennon för Dive Bomber
Harry Hallenberger un Ray Rennahan för Louisiana Purchase
William V. Skall un Leonard Smith för Billy the Kid (dt.: Der letzte Bandit)

Best Kamera (Swartwitt)[ännern | Bornkood ännern]

Arthur C. Miller för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)

Edward Cronjager för Sun Valley Serenade (dt.: Adoptiertes Glück)
Karl Freund för The Chocolate Soldier
Charles Lang för Sundown (dt.: Die Waffenschmuggler von Kenia)
Rudolph Maté för That Hamilton Woman (dt.: Lord Nelsons letzte Liebe)
Sol Polito för Sergeant York
Joseph Ruttenberg för Dr. Jekyll and Mr. Hyde (dt.: Arzt und Dämon)
Gregg Toland för Citizen Kane
Leo Tover för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)
Joseph Walker för Here Comes Mr. Jordan (dt.: Urlaub vom Himmel)

Best Szenenbild (Farv)[ännern | Bornkood ännern]

Cedric Gibbons, Urie McCleary un Edwin B. Willis för Blossoms in the Dust (dt.: Blüten im Staub)

Richard Day, Joseph C. Wright un Thomas Little för Blood and Sand (dt.: König der Toreros)
Raoul Pene Du Bois un Stephen Seymour för Louisiana Purchase

Best Szenenbild (Swartwitt)[ännern | Bornkood ännern]

Richard Day, Nathan Juran un Thomas Little för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)

Lionel Banks un George Montgomery för Ladies in Retirement
Hans Dreier, Robert Usher un Sam Comer för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)
Perry Ferguson, Van Nest Polglase, A. Roland Fields un Darrell Silvera för Citizen Kane
Cedric Gibbons, Randall Duell un Edwin B. Willis för When Ladies Meet
Alexander Golitzen un Richard Irvine för Sundown (dt.: Die Waffenschmuggler von Kenia)
Stephen Goosson un Howard Bristol för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
John Hughes för Sergeant York
Vincent Korda un Julia Heron för That Hamilton Woman (dt.: Lord Nelsons letzte Liebe)
Martin Obzina, Jack Otterson un Russell A. Gausman för The Flame of New Orleans (dt.: Die Abenteurerin)
John DuCasse Schulze un Edward G. Boyle för The Son of Monte Cristo (dt.: Die Stunde der Vergeltung)

Best Toon[ännern | Bornkood ännern]

Jack Whitney för That Hamilton Woman (dt.: Lord Nelsons letzte Liebe)

John Aalberg för Citizen Kane
Bernard B. Brown för Appointment for Love (dt.: Sprechstunde für Liebe)
Edmund H. Hansen för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)
Nathan Levinson för Sergeant York
John P. Livadary för The Men in Her Life (dt.: Roman einer Tänzerin)
Charles L. Lootens för The Devil Pays Off
Thomas T. Moulton för Ball of Fire (dt.: Die merkwürdige Zähmung der Gangsterbraut Sugarpuss)
Elmer Raguse för Topper Returns (dt.: Topper 2 – Das Gespensterschloß)
Loren L. Ryder för Skylark (dt.: Eheposse)
Douglas Shearer för The Chocolate Soldier

Best Snitt[ännern | Bornkood ännern]

William Holmes för Sergeant York

James B. Clark för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)
Harold F. Kress för Dr. Jekyll and Mr. Hyde (dt.: Arzt und Dämon)
Daniel Mandell för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Robert Wise för Citizen Kane

Best Trickeffekt[ännern | Bornkood ännern]

Farciot Edouart, Gordon Jennings un Louis Mesenkop för I Wanted Wings

Lawrence W. Butler un William A. Willmarth för That Hamilton Woman (dt.: Lord Nelsons letzte Liebe)
Farciot Edouart, Gordon Jennings un Louis Mesenkop för Aloma of the South Seas (dt.: Aloma, die Tochter der Südsee)
John P. Fulton un John D. Hall för The Invisible Woman (dt.: Die unsichtbare Frau)
A. Arnold Gillespie un Douglas Shearer för Flight Command
Byron Haskin un Nathan Levinson för The Sea Wolf (dt.: Der Seewolf)
Roy Seawright un Elmer Raguse för Topper Returns (dt.: Topper 2 – Das Gespensterschloß)
Fred Sersen un Edmund H. Hansen för A Yank in the R.A.F.

Best Filmmusik (Drama)[ännern | Bornkood ännern]

Bernard Herrmann för The Devil and Daniel Webster (dt.: Der Teufel und Daniel Webster)

Cy Feuer un Walter Scharf för Mercy Island
Louis Gruenberg för So Ends Our Night
Bernard Herrmann för Citizen Kane
Edward J. Kay för King of the Zombies
Alfred Newman för Ball of Fire (dt.: Die merkwürdige Zähmung der Gangsterbraut Sugarpuss)
Alfred Newman för How Green Was My Valley (dt.: Schlagende Wetter)
Miklós Rózsa för Lydia (dt.: Ein Frauenherz vergißt nie)
Frank SkinnerBack Street (dt.: Seitenstraße)
Max Steiner för Sergeant York
Morris Stoloff un Ernst Toch för Ladies in Retirement
Franz Waxman för Dr. Jekyll and Mr. Hyde (dt.: Arzt und Dämon)
Meredith Willson för The Little Foxes (dt.: Die kleinen Füchse)
Victor Young för Hold Back the Dawn (dt.: Das goldene Tor)

Best Filmmusik (Musikfilm)[ännern | Bornkood ännern]

Frank Churchill un Oliver Wallace för Dumbo

Anthony Collins för Sunny
Robert Emmett Dolan för Birth of the Blues
Cy Feuer för Ice-Capades
Emil Newman för Sun Valley Serenade (dt.: Adoptiertes Glück)
Charles Previn för Buck Privates
Heinz Roemheld för The Strawberry Blonde (dt.: Schönste der Stadt)
Morris Stoloff för You’ll Never Get Rich (dt.: Reich wirst du nie)
Herbert Stothart un Bronislau Kaper för The Chocolate Soldier
Edward Ward för All-American Co-Ed

Best Leed[ännern | Bornkood ännern]

„The Last Time I Saw Paris“ (Jerome Kern un Oscar Hammerstein II) ut Lady Be Good

„Dolores“ (Louis Alter un Frank Loesser) ut Las Vegas Nights
„Blues in the Night“ (Harold Arlen un Johnny Mercer) ut Blues in the Night
„Be Honest with Me“ (Gene Autry un Fred Rose) ut Ridin’ on a Rainbow
„Baby Mine“ (Frank Churchill un Ned Washington) ut Dumbo
„Out of the Silence“ (Lloyd B. Norlin) ut All-American Co-Ed
„Since I Kissed My Baby Goodbye“ (Cole Porter) ut You’ll Never Get Rich (dt.: Reich wirst du nie)
Boogie Woogie Bugle Boy (Hugh Prince un Don Raye) ut Buck Privates
Chattanooga Choo Choo (Harry Warren un Mack Gordon) ut Sun Valley Serenade (dt.: Adoptiertes Glück)

Best animeert Kortfilm[ännern | Bornkood ännern]

Walt Disney för Lend a Paw (dt.: Der herzlose Retter)

Walter Lantz för Boogie Woogie Bugle Boy of Company ‚B‘
Leon Schlesinger för Hiawatha’s Rabbit Hunt (dt.: Hiawathas Hasenjagd)
Columbia Pictures för How War Came
Leon Schlesinger för Rhapsody in Rivets (dt.: Musik am Bau)
George Pal för Rhythm in the Ranks
Paramount Pictures för Superman
Metro-Goldwyn-Mayer för The Night Before Christmas (dt.: Heiligabend)
Metro-Goldwyn-Mayer för The Rookie Bear (dt.: Barney Bär als Rekrut)
Walt Disney för Truant Officer Donald (dt.: Donald und die Schulschwänzer)

Best Kortfilm – Een Filmrull[ännern | Bornkood ännern]

Metro-Goldwyn-Mayer för Of Pups and Puzzles (dt.: Von Welpen und Rätseln)

Pete Smith för Army Champions
Paramount Pictures för Beauty and the Beach
Warner Bros. för Forty Boys and a Song
Warner Bros. för Kings of the Turf
20th Century Fox för Sagebrush and Silver
Paramount Pictures för Speaking of Animals Down on the Farm

Best Kortfilm – Twee Filmrullen[ännern | Bornkood ännern]

Metro-Goldwyn-Mayer för Main Street on the March!

Metro-Goldwyn-Mayer för A Crime Does Not Pay Subject: ‚Forbidden Passage‘
Woodard Productions Inc. för Alive in the Deep
Warner Bros. för The Gay Parisian
Warner Bros. för The Tanks Are Coming

Best Dokumentar-Kortfilm[ännern | Bornkood ännern]

National Film Board of Canada för Churchill’s Island

British Ministry of Information för A Letter from Home
Film Assocs. för Adventure in the Bronx
U.S. Office for Emergency Management Film Unit för Bomber
British Ministry of Information för Christmas Under Fire
20th Century Fox för Life of a Thoroughbred
March of Time för Norway in Revolt
20th Century Fox för Soldiers of the Sky
National Film Board of Canada för Warclouds in the Pacific

Sünnere Utteken[ännern | Bornkood ännern]

Ehrenoscar Rey Scott för ‚Kukan‘: The Battle Cry of China
Walt Disney, William E. Garity un J.N.A. Hawkins för Fantasia
Leopold Stokowski för Fantasia
Target for Tonight
Irving G. Thalberg Memorial Award Walt Disney
Pries för Technische Verdeensten Charles L. Lootens
Douglas Shearer un Loren L. Ryder
Wilber Silvertooth
Ray Wilkinson

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]