Sycorax (Maand)

Vun Wikipedia

Sycorax (ok S/1997 U2 oder Uranus XVII) is een vun de buteren Maanden vun den Planeten Uranus.

Opdecken un Naam[ännern | Bornkood ännern]

De Maand is an’n 6. September 1997 vun de Astronomen Brett J. Gladman, Phil Nicholson, Joseph A. Burns un John J. Kavelaars an de Hale-Steernwacht opdeckt worrn. In de lieken Nacht hebbt se ok den Maand Caliban funnen. Toeerst weer he as S/1997 U2 betekend, wat de offizielle Beteken na de Internatschonale Astronoomsche Union (IAU) is. Sien richtigen Naam hett he later kregen.

De Maanden vun’n Uranus hebbt na en Traditschoon all Naams vun Figuren ut de Warken vun William Shakespeare oder Alexander Pope. Sycorax is en Hex un de Mudder vun den Slingel Caliban ut Shakespeares Kummedie The Tempest (dt.: Der Sturm).

Ümloopbahn[ännern | Bornkood ännern]

De Maand Sycorax kreist üm Uranus in en middleren Afstand vun 12.179.000 km, woför he ruchweg 1288 Daag un 7 Stünnen bruukt. De Bahn wiekt bannig dull vun’n Kreis af. Sien Exzentrizität is mit 0,5524 neemlich teemlich groot. Dorbi is de Bahn üm 159,403° gegen den Äquater vun’n Uranus kippt, so dat de Maand retrograd, d. h. gegen de Rotatschoon vun den Uranus, lopen deit.

Egenschoppen un Opbo[ännern | Bornkood ännern]

Mit 190 km het de Maand en middlere Grött. Man so nipp un nau wett de Grött ok nümms, wiel se blots afschätzt worrn is ut de schienbor Helligkeit. Dorbi geiht man dorvun ut, dat de Bavenflach vun Sycorax en en Albedo vun 0,07 hett, also 7% vun dat infallend Licht wedder reflekteert. Dat is teemlich düster, warrt aver ok bi de anneren buteren Maanden annahmen.

He hett, as veele lütte Maanden, en middlere Dicht vun 1,5 g/cm³, wat dorop sluten lett, dat Stephano to’n gröttsten Deel ut Wateries un Silikatsteen tohopensett is. Wat sünners is aver de röödlich Klöör. De Astronomen glöövt, dat Sycorax nich in’t Sünnsystem sülvst entstahn is, man dat he ut den Kuiper-Gördel kamen is un vun de Gravitatschoon vun den Uranus infungen weer.