Oscar/Best frömdsprakig Film

Vun Wikipedia

De Priesdräger is in de Oscarkategorie Best frömdsprakig Film jümmer de Speelbaas vun den Film, de uttekent warrt.

De Kategorie gifft dat eerst siet 1957, dorvör weer disse Oscar as en Sünnerpries btw. as Ehrenoscar verleht. Siet 1956 warrt de Priesdräger dör de Liddmaten vun de Academy ut en Vörutwahl vun fief Filmen wählt as dat ok in de anneren Kategorie maakt warrt.

Filmen, de in Düütschland produzeert worrn sünd, drööft vun de Firma German Films Service + Marketing GmbH (fröher: Export-Union des Deutschen Films) vörslahn warrn.

De Filmen sünd in de nafolgend Tabell na dat Johr vun de Verlehen oplist.

1948–1950[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1948 Vittorio De Sica
Italien
Sciuscià
(dt.: Schuschia/Schuhputzer)
keen
1949 Maurice Cloche
Frankriek
Monsieur Vincent keen
1950 Vittorio De Sica
Italien
Ladri di biciclette
(dt.: Fahrraddiebe)
keen

1951–1960[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1951 René Clément
Frankriek/Italien
Au delà des grilles
(dt.: Die Mauern von Malapaga)
keen
1952 Akira Kurosawa
Japan
Rashōmon
(羅生門, dt.: Rashomon – Das Lustwäldchen)
keen
1953 René Clément
Frankriek
Jeux interdits
(dt.: Verbotene Spiele)
keen
1954 nich vergeven
1955 Teinosuke Kinugasa
Japan
Jigokumon
(地獄門, dt.: Das Höllentor)
keen
1956 Hiroshi Inagaki
Japan
Miyamoto Musashi
(宮本 武蔵, dt.: Die Samurai-Sippe der Taira)
keen
1957 Federico Fellini
Italien
La Strada
(dt.: Das Lied der Straße)
Helmut Käutner för Der Hauptmann von Köpenick (Düütschland)
Kon Ichikawa för Biruma no tategoto (ビルマの竪琴, Japan)
Erik Balling för Qivitoq (Däänmark)
1958 Federico Fellini
Italien
Le Notti di Cabiria
(dt.: Die Nächte der Cabiria)
Robert Siodmak för Nachts, wenn der Teufel kam (Düütschland)
René Clair för Porte des Lilas (dt.: Die Mausefalle, Frankriek)
Mehboob Khan för Bharat Mata (int.: Mother India, Indien)
Arne Skouen för Ni liv (Norwegen)
1959 Jacques Tati
Frankriek
Mon oncle
(dt.: Mein Onkel)
Franz Peter Wirth för Helden (Düütschland)
Juan Antonio Bardem för La venganza (Spanien)
Giuseppe De Santis för La Strada lunga un anno (int.: The Year Long Road, Jugoslawien)
Mario Monicelli för I soliti ignoti (dt.: Diebe haben’s schwer, Italien)
1960 Marcel Camus
Brasilien
Orfeu Negro Bernhard Wicki för Die Brücke (Düütschland)
Mario Monicelli för La Grande Guerra (dt.: Man nannte es den großen Krieg, Italien)
Astrid Jenning-Hensen för Paw (dt.: Pao aus dem Dschungel, Däänmark)
Fons Rademakers för Dorp aan de rivier (dt.: Das Dorf am Fluss, Nedderlannen)

1961–1970[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1961 Ingmar Bergman
Sweden
Jungfrukällan
(dt.: Die Jungfrauenquelle)
Gillo Pontecorvo för Kapò (Italien)
Henri-Georges Clouzot för La Verité (dt.: Die Wahrheit, Frankriek)
Roberto Gavaldón för Macario (Mexiko)
France Stiglic för Deveti krug (dt.: Der neunte Kreis, Jugoslawien)
1962 Ingmar Bergman
Sweden
Såsom i en spegel
(dt.: Wie in einem Spiegel)
Bent Christensen för Harry og kammertjeneren (dt.: Harry und sein Kammerdiener, Däänmark)
Keisuke Kinoshita för Eien no hito (永遠の人, Japan)
Ismael Rodriguez för Ánimas Trujano (Mexiko)
Luis García Berlanga för Plácido (Spanien)
1963 Serge Bourguignon
Frankriek
Les Dimanches de Ville d'Avray
(dt.: Sonntage mit Sibyll)
Michael Cacoyannis för Ilektra (dt.: Elektra, Grekenland)
Anselmo Duarte för O pagador de promessas (dt.: Fünfzig Stufen zur Gerechtigkeit, Brasilien)
Nanni Loy för Le quattro giornate di Napoli (dt.: Die vier Tage von Neapel, Italien)
Luis Alcoriza för Tlayucan (dt.: Das Wunder von Tlayucan, Mexiko)
1964 Federico Fellini
Italien

(dt.: Achteinhalb)
Roman Polanski för Nóz w wodzie (dt.: Das Messer im Wasser, Polen)
Francisco Rovira Beleta för Los Tarantos (Spanien)
Vassilis Georgiadis för Ta kokkina fanaria (Grekenland)
Noboru Nakamura för Koto (琴, Japan)
1965 Vittorio De Sica
Italien
Ieri, oggi, domani
(dt.: Gestern, heute und morgen)
Bo Widerberg för Kvarteret korpen (dt.: Das Rabenviertel, Sweden)
Ephraim Kishon för Sallah Shabbati (סאלח שבתי, Israel)
Jacques Demy för Les parapluies de Cherbourg (dt.: Die Regenschirme von Cherbourg, Frankriek)
Hiroshi Teshigahara för Suna no onna (砂の女, dt.: Die Frau in den Dünen, Japan)
1966 Ján Kadár und Elmar Klos
Tschechoslowakei
Obchod na korze
(dt.: Das Geschäft in der Hauptstraße)
Vassilis Georgiadis för To homa vaftike kokkino (dt.: Blutendes Land, Grekenland)
Lars-Magnus Lindgren för Käre John (Sweden)
Masaki Kobayashi för Kaidan (怪談, dt.: Kwaidan, Japan)
Vittorio De Sica för Matrimonio all’Italiana (Hochzeit auf Italienisch, Italien)
1967 Claude Lelouch
Frankriek
Un homme et une femme
(dt.: Ein Mann und eine Frau)
Gillo Pontecorvo för La Battaglia di Algeri (dt.: Schlacht um Algier, Italien)
Jerzy Kawalerowicz för Faraon (Pharao – Die dunkle Macht der Sphinx, Polen)
Milos Forman för Lásky jedné plavovlásky (dt.: Die Liebe einer Blondine, Tschechoslowakei)
Aleksandar Petrović för Tri (Jugoslawien)
1968 Jiří Menzel
Tschechoslowakei
Ostre sledované vlaky
(dt.: Liebe nach Fahrplan)
Francisco Rovira Beleta för El Amor Brujo (Spanien)
Noboru Nakamura för Chieko-sho (智恵子抄, Japan)
Aleksandar Petrović för Skupljaci perja (Jugoslawien)
Claude Lelouch för Vivre pour vivre (dt.: Lebe das Leben, Frankriek)
1969 Serhij Bondartschuk
Sowjetunion
Vojna i mir
(dt.: Krieg und Frieden)
François Truffaut för Baisers volés (dt.: Geraubte Küsse, Frankriek)
Milos Forman för Hoří, má panenko (dt.: Der Feuerwehrball, Tschechoslowakei)
Zoltán Fábri för A Pál utcai fiúk (dt.: Die Jungen von der Paulstraße, Ungarn)
Mario Monicelli för La ragazza con la pistola (Mit Pistolen fängt man keine Männer, Italien)
1970 Constantin Costa-Gavras
Algerien/Frankriek
Z Veljko Bulajić för Bitka na Neretvi (Битка на Неретви, dt.: Die Schlacht an der Neretva, Jugoslawien)
Iwan Pyrjew, Kirill Lawrow un Michail Uljanow för Bratja Karamasowy (Братья Карамазовы, dt.: Die Brüder Karamasow, Sowjetunion)
Eric Rohmer för Ma nuit chez Maud (dt.: Meine Nacht bei Maud, Frankriek)
Bo Widerberg för Ådalen '31 (Sweden)

1971–1980[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1971 Elio Petri
Italien
Indagin su un cittadino al di sopra di ogni sospetto
(dt.: Ermittlungen gegen einen über jeden Verdacht erhabenen Bürger)
Maximilian Schell för Erste Liebe (Swiez)
Raoul Coutard för Hoa-Binh (Frankriek)
Jacques Boigelot för Paix sur les champs (Belgien)
Luis Buñuel för Tristana (Spanien)
1972 Vittorio De Sica
Italien
Il Giardino dei Finzi-Contini
(dt.: Der Garten der Finzi-Contini)
Igor Talankin för Tschaikowski (Sowjetunion)
Akira Kurosawa för Dō desu ka dens (dt.: Dodeskaden – Menschen im Abseits, Japan)
Ephraim Kishon för Ha-Shoter Azulai (השוטר אזולאי, dt.: Schlaf gut, Wachtmeister Israel)
Jan Troell för Utvandrarna (dt.: Die Auswanderer, Sweden)
1973 Luis Buñuel
Frankriek
Le Charme discret de la bourgeoisie
(dt.: Der diskrete Charme der Bourgeoisie)
Stanislaw Rostozki för A sori sdes tichije (А зори здесь тихие, dt.: Im Morgengrauen ist es noch still, Sowjetunion)
Moshé Mizrahi för Ani Ohev Otach Rosa (אני אוהב אותך רוזה, Israel)
Jaime de Armiñán för Mi querida señorita (Spanien)
Jan Troell för Nybyggarna (dt.: Das neue Land, Sweden)
1974 François Truffaut
Frankriek
La Nuit américaine
(dt.: Die amerikanische Nacht)
Moshé Mizrahi för Ha-Bayit Berechov Chelouche (הבית ברחוב שלוש, dt.: Das Haus in der dritten Straße, Israel)
Maximilian Schell för Der Fußgänger (Düütschland)
Claude Goretta för L'Invitation (dt.: Die Einladung, Swiez)
Paul Verhoeven för Turks fruit (dt.: Türkische Früchte, Nedderlannen)
1975 Federico Fellini
Italien
Amarcord Louis Malle för Lacombe Lucien (Frankriek)
Károly Makk för Macskajáték (Ungarn)
Jerzy Hoffman för Potop (Polen)
Sergio Renán för La Tregua (dt.:
Der Waffenstillstand, Argentinien)
1976 Akira Kurosawa
Sowjetunion
Derusu Uzāra
(Дерсу Узала, dt.: Uzala, der Kirgise)
Miguel Littin för Actas de Marusia (Mexiko)
Dino Risi för Profumo di donna (dt.: Der Duft der Frauen, Italien)
Kei Kumai för Sandakan hachibanshokan bohkyo (Japan)
Andrzej Wajda för Ziemia obiecana (dt.: Das gelobte Land, Polen)
1977 Jean-Jacques Annaud
Elfenbeenküst
Noirs et blancs en couleur
(dt.: Sehnsucht nach Afrika)
Jean Charles Tacchella för Cousin, Cousine (Frankriek)
Frank Beyer för Jakob der Lügner (DDR)
Jerzy Antczak för Noce i dnie (Polen)
Lina Wertmüller för Pasqualino Settebellezze (dt.: Sieben Schönheiten, Italien)
1978 Moshé Mizrahi
Frankriek
La Vie devant soi
(dt.: Madame Rosa)
Luis Buñuel för Cet obscur objet du désir (dt.: Dieses obskure Objekt der Begierde, Spanien)
Ettore Scola för Una Giornata particolare (dt.: Ein besonderer Tag, Italien)
Michael Cacoyannis för Iphigenia (Grekenland)
Menahem Golan för Mivtsa Yonatan (מבצע יונתן, Israel)
1979 Bertrand Blier
Frankriek
Préparez vos mouchoirs
(dt.: Frau zu verschenken)
Stanislaw Rostozki för Belyy Bim – Tschjornoje ucho (dt.: Weißer Bim Schwarzohr, Sowjetunion)
Hans W. Geißendörfer för Die gläserne Zelle (Düütschland)
Zoltán Fábri för Magyarok (dt.: Die Ungarn, Ungarn)
Mario Monicelli, Dino Risi un Ettore Scola för I Nuovi mostri (Italien)
1980 Volker Schlöndorff
Düütschland
Die Blechtrommel Franco Brusati för Dementicare Venezia (dt.: Vergiss Venedig, Italien)
Carlos Saura för Mamá cumple cien años (dt.: Mama wird 100 Jahre alt, Spanien)
Andrzej Wajda för Panny z Wilko (dt.: Die Mädchen von Wilko, Polen)
Claude Sautet för Une Histoire simple (dt.: Eine einfache Geschichte, Frankriek)

1981–1990[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1981 Wladimir Menschow
Sowjetunion
Moskwa slesam ne werit
(Москва слезам не верит, dt.: Moskau glaubt den Tränen nicht)
István Szabó för Bizalom (dt.: Vertrauen, Ungarn)
François Truffaut för Le Dernier métro (dt.: Die letzte Metro, Frankriek)
Akira Kurosawa för Kagemusha (影武者, dt.: Kagemusha – Der Schatten des Kriegers, Japan)
Irwin Winkler un Jaime de Armiñán för El nido (dt.: Eine unmögliche Liebe, Spanien)
1982 István Szabó
Ungarn
Mephisto Markus Imhoof för Das Boot ist voll (Swiez)
Andrzej Wajda för Człowiek z żelaza (dt.: Der Mann aus Eisen, Polen)
Kōhei Oguri för Doro no kaw (泥の川, dt.: Schmutziger Flussa, Japan)
Francesco Rosi för Tre fratelli (dt.: Drei Brüder, Italien)
1983 José Luis Garci
Spanien
Volver A Empezar Miguel Littin för Alsino y el cóndor (dt.: Alsino und der Condor, Nicaragua)
Juli Raisman för Tschastnaja schisn (Sowjetunion)
Bertrand Tavernier för Coup de Torchon (dt.: Der Saustall, Frankriek)
Jan Troell för Ingenjör Andrées luftfärd (dt.: Der Flug des Adlers, Sweden)
1984 Ingmar Bergman
Sweden
Fanny och Alexander
(dt.: Fanny und Alexander)
Ettore Scola för Le Bal (dt.: Le Bal – Der Tanzpalast, Algerien)
Carlos Saura för Carmen (Spanien)
Diane Kurys för Coup de foudre (dt.: Entre nous – Träume von Zärtlichkeit, Frankriek)
Imre Gyöngyössy un Barna Kabay för Jób lázadása (dt.: Hiob lehnt sich auf, Ungarn)
1985 Richard Dembo
Swiez/Frankriek
La diagonale du fou
(dt.: Gefährliche Züge)
María Luisa Bemberg för Camila (dt.: Camila – Das Mädchen und der Priester, Argentinien)
Uri Barbash un Rudy Cohen för Me'Ahorei Hasoragim (מאחורי הסורגים, dt.: Jenseits der Mauer, Israel)
José Luis Garci för Sessión continua (Spanien)
Pjotr Todorowski för Wojenno-polewoj roman (Военно-полевой роман, dt.: Frontromanze, Sowjetunion)
1986 Luis Puenzo
Argentinien
La Historia oficial
(dt.: Die offizielle Geschichte)
Coline Serreau för Trois hommes et un couffin (dt.: Drei Männer und ein Baby, Frankriek)
Agnieszka Holland för Bittere Ernte (Düütschland)
István Szabó för Oberst Redl (Ungarn)
Emir Kusturica för Otac na sluzbenom putu (dt.: Papa ist auf Dienstreise, Jugoslawien)
1987 Fons Rademakers
Nedderlannen
De Aanslag
(dt.: Der Anschlag)
Wolfgang Glück för 38 – Auch das war Wien (Öösterriek)
Jean-Jacques Beineix för 37º2 le matin (dt.: Betty Blue – 37,2 Grad am Morgen, Frankriek)
Denys Arcand för Le Déclin de l'empire américain (dt.: Der Untergang des amerikanischen Imperiums, Kanada)
Jiří Menzel för Vesničko má středisková (dt.: Heimat, süße Heimat, Tschechoslowakei)
1988 Gabriel Axel
Däänmark
Babettes gæstebud
(dt.: Babettes Fest)
José Luis Garci för Asignatura aprobada (Spanien)
Louis Malle för Au revoir les enfants (dt.: Auf Wiedersehen, Kinder, Frankriek)
Ettore Scola för La famiglia (dt.: Die Familie, Italien)
Nils Gaup för Ofelaš (dt.: Die Rache des Fährtensuchers, Norwegen)
1989 Bille August
Däänmark/Sweden
Pelle erobreren
(dt.: Pelle, der Eroberer)
István Szabó för Hanussen (Ungarn)
Gérard Corbiau för Le Maître de Musique (dt.: Maestro, Belgien)
Pedro Almodóvar för Mujeres al borde de un ataque de nervios (dt.: Frauen am Rande des Nervenzusammenbruchs, Spanien)
Mira Nair för Salaam Bombay! (Indien)
1990 Giuseppe Tornatore
Italien
Nuovo cinema Paradiso
(dt.: Cinema Paradiso)
Bruno Nuytten för Camille Claudel (Frankriek)
Kaspar Rostrup för Dansen med Regitze (dt.: Tanzen mit Regitze, Dänemark)
Denys Arcand för Jésus de Montréal (dt.: Jesus von Montreal, Kanada)
Jacobo Morales för Lo que le pasó a Santiago (dt.: Don Santiagos späte Liebe, Puerto Rico)

1991–2000[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
1991 Xavier Koller
Swiez
Reise der Hoffnung Jean-Paul Rappeneau för Cyrano de Bergerac (dt.: Cyrano von Bergerac, Frankriek)
Fengliang Yang un Yimou Zhang för Ju Dou (China)
Gianni Amelio för Porte aperte (dt.: Offene Türen, Italien)
Michael Verhoeven för Das schreckliche Mädchen (Düütschland)
1992 Gabriele Salvatores
Italien
Mediterraneo Friðrik Þór Friðriksson för Börn náttúrunnar (dt.: Kinder der Natur, Island)
Yimou Zhang för Da hong deng long gao gao gua (dt.: Rote Laterne, China)
Jan Svěrák för Obecná škola (dt.: Die Volksschule, Tschechoslowakei)
Sven Nykvist för Oxen (Sweden)
1993 Régis Wargnier
Frankriek
Indochine Stijn Coninx för Daens (Belgien)
Adolfo Aristarain för Un Lugar en el mundo (dt.: Ein Ort in dieser Welt, Uruguay)
Helmut Dietl för Schtonk! (Düütschland)
Nikita Michalkow för Urga (Sowjetunion)
1994 Fernando Trueba
Spanien
Belle epoque Kaige Chen för Ba wang bie ji (dt.: Lebewohl, meine Konkubine, China/Hong Kong)
Paul Turner för Hedd Wyn (Grootbritannien)
Ang Lee för Hsi yen (dt.: Das Hochzeitsbankett, Taiwan)
Angh Hun Tran för Mui du du xanh (dt.: Der Duft der grünen Papaya, Vietnam)
1995 Nikita Michalkow
Russland
Utomlyonnye solntsem
(Утомлённые солнцем, dt.: Die Sonne, die uns täuscht)
Milcho Manchevski för Before the Rain (dt.: Vor dem Regen, Makedonien)
Gérard Corbiau för Farinelli (dt.: Farinelli, der Kastrat, Italien/Belgien/Frankriek)
Tomás Gutiérrez Alea un Juan Carlos Tabío för Fresa y chocolate (dt.: Erdbeer und Schokolade, Kuba)
Ang Lee för Yin shi nan nu (dt.: Eat Drink Man Woman, Taiwan)
1996 Marleen Gorris
Nedderlannen
Antonia
(dt.: Antonias Welt)
Bo Widerberg för Lust och fägring stor (dt.: Schön ist die Jugendzeit, Däänmark)
Rachid Bouchareb för Poussières de vie (dt.: Himmel ohne Sonne, Algerien)
Fábio Barreto för O Quatrilho (Brasilien)
Giuseppe Tornatore för L'Uomo delle stelle (dt.: Der Mann, der die Sterne macht, Italien)
1997 Jan Svěrák
Tschechien
Kolja Sergei Bodrow för Kavkazkij plennik (dt.: Gefangen im Kaukasus, Russland)
Nana Dschordschadse för Shekvarebuli kulinaris ataserti retsepti (dt.: 1001 Rezepte eines verliebten Kochs, Georgien)
Patrice Leconte för Ridicule (dt.: Ridicule – Von der Lächerlichkeit des Scheins, Frankriek)
Berit Nesheim för Søndagsengler (Norwegen)
1998 Mike van Diem
Nedderlannen
Karakter Caroline Link för Jenseits der Stille (Düütschland)
Bruno Barreto för O Que É Isso, Companheiro? (dt.: Vier Tage im September, Brasilien)
Montxo Armendáriz för Secretos del corazón (dt.: Geheimnisse des Herzens, Spanien)
Pawel Tschuchrai för Vor (dt.: Der Dieb, Russland)
1999 Roberto Benigni
Italien
La Vita è bella
(dt.: Das Leben ist schön)
José Luis Garci för El Abuelo (Spanien)
Majid Majidi för Bacheha-ye aseman (Kinder des Himmels, Iran)
Walter Salles för Central do Brasil (dt.: Central Station, Brasilien)
Carlos Saura för Tango (Argentinien)
2000 Pedro Almodóvar
Spanien
Alles über meine Mutter
(dt.: Todo sobre mi madre)
Régis Wargnier för Est-Ouest (dt.: Est-Ouest – Eine Liebe in Russland, Frankriek)
Eric Valli för Himalaya – l’enfance d’un chef (dt.: Himalaya – Die Kindheit eines Karawanenführers, Nepal)
Paul Morrison för Solomon and Gaenor (Grootbritannien)
Colin Nutley för Under solen (dt.: Das Glück kommt morgen, Sweden)

2001–2010[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
2001 Ang Lee
Taiwan
Wo hu cang long
(dt.: Tiger and Dragon)
Alejandro González Iñárritu för Amores Perros (dt.: Amores Perros – Von Hunden und Menschen, Mexiko)
Agnès Jaoui för Le Goût des autres (dt.: Lust auf Anderes, Frankriek)
Dominique Deruddere för Iedereen beroemd! (dt.: Jeder ist ein Star!, Belgien)
Jan Hřebejk för Musíme si pomáhat (dt.: Wir müssen zusammenhalten, Tschechien)
2002 Danis Tanović
Bosnien un Herzegowina
Ničija zemlja
(dt.: No Man’s Land)
Jean-Pierre Jeunet för Le Fabuleux destin d'Amélie Poulain (dt.: Die fabelhafte Welt der Amelie, Frankriek)
Petter Næss för Elling (Norwegen)
Ashutosh Gowariker för Lagaan (int.: Land Tax, Indien)
Juan José Campanella för El Hijo de la novia (dt.: Der Sohn der Braut, Argentinien)
2003 Caroline Link
Düütschland
Nirgendwo in Afrika Carlos Carrera för El Crimen del padre Amaro (dt.: Die Versuchung des Padre Amaro, Mexiko)
Zhang Yimou för Ying xiong (dt.: Hero, China)
Aki Kaurismäki för Mies vailla menneisyyttä (dt.: Der Mann ohne Vergangenheit, Finnland)
Paula van der Oest för Zus & Zo (Nedderlannen)
2004 Denys Arcand
Kanada
Les Invasions barbares
(dt.: Die Invasion der Barbaren)
Ondrej Trojan för Zelary (Tschechien)
Yōji Yamada för Tasogare Seibei (dt.: Samurai in der Dämmerung, Japan)
Ben Sombogaart för De Tweeling (dt.: Die Zwillinge, Nedderlannen)
Mikael Håfström för Ondskan (int.: Evil, Sweden)
2005 Alejandro Amenábar
Spanien
Mar adentro
(dt.: Das Meer in mir)
Kay Pollak för Så som i himmelen (dt.: Wie im Himmel, Sweden)
Christophe Barratier för Les Choristes (dt.: Die Kinder des Monsieur Mathieu, Frankriek)
Oliver Hirschbiegel för Der Untergang (Düütschland)
Darrell Roodt för Yesterday (Süüdafrika)
2006 Gavin Hood
Süüdafrika
Tsotsi Cristina Comencini för La bestia nel cuore (Italien)
Christian Carion för Joyeux Noël (dt.: Merry Christmas, Frankriek)
Hany Abu-Assad för al-ǧannatu l-ʾān (الجنة الآن, dt.: Paradise Now, Palästina)
Marc Rothemund för Sophie Scholl – Die letzten Tage (Düütschland)
2007 Florian Henckel von Donnersmarck
Düütschland
Das Leben der Anderen Susanne Bier för Efter brylluppet (dt.: Nach der Hochzeit, Däänmark)
Rachid Bouchareb för Indigènes (dt.: Days of Glory, Algerien)
Guillermo del Toro för El Laberinto del Fauno (dt.: Pans Labyrinth, Mexiko)
Deepa Mehta för Water (Kanada)
2008 Stefan Ruzowitzky
Öösterriek
Die Fälscher Joseph Cedar för Beaufort (Israel)
Andrzej Wajda för Katyń (Polen)
Sergei Wladimirowitsch Bodrow för Mongol (Kasachstan)
Nikita Michalkow för 12 (Russland)
2009 Yōjirō Takita
Japan
Okuribito Uli Edel för Der Baader Meinhof Komplex (Düütschland)
Laurant Cantet för Entre les murs (dt.: Die Klasse, Frankriek)
Götz Spielmann för Revanche (Öösterriek)
Ari Folman för Vals Im Bashir (Israel)
2010 Juan José Campanella
Argentinien
El secreto de sus ojos Scandar Copti un Yaron Shani för Ajami (Israel)
Michael Haneke för Das weiße Band – Eine deutsche Kindergeschichte (Düütschland)
Jacques Audiard för Un prophète (dt.: Ein Prophet, Frankriek)
Claudia Llosa för La teta asustada (dt.: Eine Perle Ewigkeit, Peru)

2011–2020[ännern | Bornkood ännern]

Johr Priesdräger för den Film Nomineeren
2011 Susanne Bier
Däänmark
Hævnen
(dt.: In einer besseren Welt)
Alejandro González Iñárritu för Biutiful (Mexiko)
Giorgos Lanthimos för Kynodontas (Grekenland)
Denis Villeneuve för Incendies (dt.: Die Frau die singt – Incendies, Kanada)
Rachid Bouchareb för Hors-la-loi (Algerien)
2012 Asghar Farhadi
Iran
Jodaeiye Nader az Simin
(جدایی نادر از سیمین, dt.: Nader und Simin – Eine Trennung)
Michael R. Roskam för Bullhead (Belgien)
Joseph Cedar för Hearat Shulayim (הערת שוליים, Israel)
Agnieszka Holland för W ciemności (Polen)
Philippe Falardeau för Monsieur Lazhar (Kanada)
2013 Michael Haneke
Öösterriek
Amour
(dt.: Liebe)
Joachim Rønning un Espen Sandberg för Kon-Tiki (Norwegen)
Pablo Larraín för No (Chile)
Nikolaj Arcel för En kongelig affære (dt.: Die Königin und der Leibarzt, Däänmark)
Kim Nguyen för War Witch (dt.: Rebelle, Kanada)
2014 Paolo Sorrentino
Italien
La grande bellezza
(dt.: La Grande Bellezza – Die große Schönheit)
Felix Van Groeningen för The Broken Circle Breakdown (dt.: The Broken Circle, Belgien)
Rithy Panh för L’image manquante (dt.: Das fehlende Bild, Kambodscha)
Thomas Vinterberg för Jagten (dt.: Die Jagd, Däänmark)
Hany Abu-Assad för Omar (Palästinensische Autonomierebeden)
2015 Paweł Pawlikowski
Polen
Ida Andrei Swjaginzew för Leviafan (dt.: Leviathan, Russland)
Zaza Urušadze för Mandariinid (dt.: Tangerines, Eestland)
Abderrahmane Sissako för Timbuktu (Mauretanien)
Damián Szifron för Relatos salvajes (dt.: Wild Tales – Jeder dreht mal durch!, Argentinien)
2016 László Nemes Jeles
Ungarn
Saul fia Ciro Guerra för El abrazo de la serpiente (dt.: Der Schamane und die Schlange) (Kolumbien)
Deniz Gamze Ergüven för Mustang (Frankriek)
Naji Abu Nowar för Theeb (Jordanien)
Tobias Lindholm för Krigen (Däänmark)
2017 Asghar Farhadi
Iran
Forushande
(فروشنده, dt.: The Salesman)
Hannes Holm för En man som heter Ove (dt.: Ein Mann namens Ove, Sweden)
Bentley Dean un Martin Butler för Tanna (dt.: Tanna – Eine verbotene Liebe, Australien)
Maren Ade för Toni Erdmann (Düütschland)
Martin Zandvliet för Under Sandet (dt.: Unter dem Sand – Das Versprechen der Freiheit, Däänmark)
2018 Sebastián Lelio
Chile
Una mujer fantástica
(dt.: Eine fantastische Frau)
Ziad Doueiri för L’insulte (قضية رقم ٢٣, dt.: Der Affront, Libanon)
Ildikó Enyedi för Testről és lélekről (dt.: Körper und Seele, Ungarn)
Andrei Swjaginzew för Neljubow (Нелюбовь, dt.: Loveless, Russland)
Ruben Östlund för The Square (Sweden)
2019 Alfonso Cuarón
Mexiko
Roma Nadine Labaki för Capharnaüm (کفرناحوم , dt.: Capernaum – Stadt der Hoffnung, Libanon)
Paweł Pawlikowski för Zimna wojna (dt.: Cold War – Der Breitengrad der Liebe, Polen)
Hirokazu Koreeda för Manbiki kazoku (万引き家族, dt.: Shoplifters – Familienbande, Japan)
Florian Henckel von Donnersmarck för Werk ohne Autor (Düütschland)
2020 Bong Joon-ho
Süüdkorea
Gisaengchung
(기생충, dt.: Parasite)
Jan Komasa för Boże Ciało (dt.: Corpus Christi, Polen)
Tamara Kotevska un Ljubomir Stefanov för Medena zemja (Медена земја, dt.: Land des Honigs, Noordmazedonien)
Pedro Almodóvar för Dolor y gloria (dt.: Leid und Herrlichkeit, Spanien)
Ladj Ly för Les Misérables (dt.: Die Wütenden – Les Misérables, Frankriek)