Zum Inhalt springen

The Three Musketeers (1973)

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: The Three Musketeers
Düütsch Titel: Die drei Musketiere
Produkschoonsland: Grootbritannien
USA
Johr vun’t Rutkamen: 1973
Läng: 105 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: Richard Lester
Dreihbook: George MacDonald Fraser
Alexandre Dumas (Roman)
Produkschoon: Alexander Salkind
Musik: Michel Legrand
Kamera: David Watkin
Snitt: John Victor-Smith
Szenenbild: Brian Eatwell
Kledaasch: Yvonne Blake
Dorstellers

The Three Musketeers (op Platt so veel as „De dree Musketeren“; dt. Titel: Die drei Musketiere) is de Titel vun en britische Filmkummedie ut dat Johr 1973 vun den US-amerikaanschen Speelbaas Richard Lester. Dat Dreihbook baseert op den Roman mit glieken Naam vun Alexandre Dumas. De Film is in Spanien dreiht worrn un keem an’n 11. Dezember 1973 toeerst in Frankriek in de Kinos. Dat Wark is de eerste Deel vun en Trilogie, de de Speelbaas na Romanen vun Alexandre Dumas över de dree Musketeren maakt hett. De tweete weer dat Johr dorna The Four Musketeers un de letzte weer The Return of the Musketeers, de 1989 rutkeem.

De Geschicht speelt in Paris vun’t 17. Johrhunnert. König Ludwig XIII. hett meist all sien Macht an den Kardinal Richelieu verloren, vun wegen dat de Gefohren üm em rüm nich sehn deit. Sien Fro Anna vun Öösterriek föhlt nix för em, steith aver liekers tro to em un versöcht em to ünnerstütten, wo dat geiht. De beiden künnt blots op de Hülp vun wenige Frünnen un de Musketeren hapen, en Garde vun Strieters, de tro to jemehrn König staht. To jem will ok de junge D’Artagnan hörrn.

Op sien Reis na Paris dröpt hett he op Rochefort, de rechte Hand vun den Kardinal un Baas vun den sien Garde, un kriggt Striet mit em. Kumm, dat he in Paris is, rasselt he mit de Muskteren Porthos, Athos un Aramis tosamen un fangt sik mit jeedeen vun jem en Duell in. Dorto kummt dat aver nich mehr, vunwegen dat se vun Soldaten vun’n Kardinal faatkregen warrt. Bi dat Gefecht sleiht sik D’Artagnan op de Siet vun de Musketeren. Dormit geiht en bannige Fründschop mit de Musketeren los. Bito verkiekt sik D’Artagnan in de junge Fro vun sien Weert, Constance Bonacieux,de as Sniedersche an’n Hoff mit de Königin to doon hett un ehr beste Vertrote worrn is.

In Frankriek weet intwüschen jeedeen – mit Utnahm vun’n König sülvst – dat Richelieu al lang vörhett em vun’n Throon to störten. Um sien Plaan ümtosetten, versöcht he de heemliche Leev twüschen de Königin un den engelschen Hartog vun Buckingham uttonütten. As he wies warrt, dat de Königin bi’t letzte heemliche Drapen en twölfdeelig Collier ut Demanten as Pand an’n Hartog geven hett, maakt he en Plaan. Dat Collier weer en Geschenk vun’n König. De Kardinal snackt den König vör, dat sien Fro dat Collier bi den nächsten Ball drägen schall, dat twee Weken later stattfinnen schall. Wenn se dat neemlich nich vullstännig vörwiesen kann, lööst dat en Schandaal ut un de Königin is bi em ünnen dör. Togliek gifft de Kardinal sien Agentsche Lady de Winter den Opdrag twee Stenen ut dat Collier to roven.

D’Artagnan warrt dör Constance vun de Saak gewohr un seggt to, na London to reisen un dat Collier torüch to bringen. Mit em reist de dree Musketeren un sien Dener Planchet. Man, Richelieu un Rochefort finnt dat rut un sorgt för mehrere Fallen op’n Weg. Na un na blievt dorbi Arthos, Porthos un Aramis besehrt torüch. Alleen D’Artagnan kummt in England an. Dor fallt op, dat twee Demanten fehlt, man mit de Hülp vun’n Hartog künnt ne’e Stenen namaakt warrn, so dat dat Collier wedder vullstännig is.

De Tiet löpt gau weg, man D’Artagnan kummt jüst noch rechttietig to’n Anfang vun’n Ball torüch na Paris. Dor kummt he bit an’t Finster vun de Königin. Man, as he dat Smuckstück övergeven will, warrt he vun de Winter un de Suldaten vun’n Kardinal affungen. Opletzt duukt aver ok de Musketeren Athos, Aramis un Porthos wedder op un ielt to Hülp. So kann de Opdrag jüst in letzte Sekunn mit Spood toenn bröcht warrn. För sien Verdeensten warrt he dorophen in de Regen vun de Musketeren opnahmen, womit he aver nicht blots ne’e Frünnen funnen hett, man sik ok ne’e Feenden maakt hett.

  • Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film meen, dat de bekannte roman in en artistisch-lustige Neeverfilmen mit veel Prunk ümsett weer as en Sichtbormaken vun Historienkitsch un Heldendom, de verkehrt verstahn weer.
  • Prisma.de schreev vun eddel Helden, de in klöörte Kledaasch fechten doot. De Film weer de x. Filmfaten vun den Roman vun Dumas un wiest sik as ünnerhollern un knallig klöört Kledaaschaventüer mit allens, wat dorto höört: Spannung, Smolt un Slapstick.[1]

De Filmkummedie is alltohopen för ölven Filmpriesen vörslahn wesen, vun de he veer wunnen hett:

  1. Kritik op prisma.de
  • Alexandre Dumas: Die drei Musketiere. Roman (OT: Les trois mousquetaires). Hoochdüütsch vun A. Zoller un Michaela Meßner. (Vullstännige Utgaav.) Deutscher Taschenbuch-Verlag (dtv), München 2002, ISBN 3-423-20534-2