Zum Inhalt springen

The Black Hole (1979)

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: The Black Hole
Düütsch Titel: Das schwarze Loch
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1979
Läng: 98 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 12
Filmkru
Speelbaas: Gary Nelson
Dreihbook: Jeb Rosebrook
Gerry Day
Produkschoon: Ron Miller
Musik: John Barry
Kamera: Frank V. Phillips
Snitt: Gregg McLaughlin
Szenenbild: John B. Mansbridge
Robert McCall
Al Roelofs
Kledaasch: Bill Thomas
Dorstellers

The Black Hole (op plattdüütsch so veel as „Dat swarte Lock“; dt. Titel: Das schwarze Loch) is de Titel vun en US-amerikaanschen Science-Fiction-Film vun de Disney-Studios ut dat Johr 1979. Die Hööftrull speel Maximillian Schell. In Düütschland keem de Film an’n 17. Oktober 1980 in de Kinos.

Dat Forschungsruumschipp USS Palomino hett mit fief Lüüd Besatten un een Roboter den Opdrag in’t Weltall na Planeten to söken, de för en Kolonialiseren in Fraag kamt. Blangen Kaptein Holland sünd dat Lieutenant Pizer, de Forschers Dr. Durant un Dr. McCrae as ok de Journalist Harry Booth. De Roboter V.I.N.CENT. L.F.396 ünnerstütt jem as en Oort Boordreekner. De Ümgang mit em is licht, vunwegen dat he ok Geföhlen vun de Minschen namaken kann.

Unvermodens stööt se op en gresig groot Swart Lock un finnt in den sien Gravitatschoonsfeld dat Ruumschipp USS Cygnus, dat op de Eer siet twintig Johren vermisst warrt. Snaaksch is man, dat de Cygnus vun de Swoorkraft vun dat Swarte Lock nix wieter to marken schient. De Kru beslutt, dat verlatene Schipp to ünnersöken, vunwegen dat Dr. McCrae ehr Vadder inst as Eerst Offizeer to de Besatten vun de Cygnus tellt hett. An Boord stellt se aver fast, dat de Cygnus gor nich verlaten is.

De exzentrische Wetenschoppler un Kaptein vun de Cygnus, Dr. Hans Reinhardt, begrööt jem. Dat schient, as weern blangen em blots noch Roboters an Boord: to’n een Wacht- un Kamproboters ut Metall un to’n annern stumme Arbeitsroboters, de mit lange swarte Kapuzenümhäng so useht as Mönken. Jem all överlegen is de Prototyyp Maximilian, en root Munster ut Stahl. Dr. Reinhardt vertellt jem, dat de fröhere Kru vun de Cygnus al vör vele Johren evakueert worrn is, vunwegen dat dat Schipp dör Meteoriten swoor wat afkregen harr. Se wullen torüch na de Eer un he, de Kaptein, weer de hele Tiet alleen an Boord wesen, nadem de Vadder vun Dr. McCrae an Boord storven weer. Dat Schipp harr he intwüschen wedder heelmaakt, man wegen sien högeren wetenschopplichen Telen in’n Verbinnen mit dat swarte Lock harr he dorvun afsehn, na de Eer torüchtoflegen. Wat ut de Kru worrn is, dorvun wüss he nix.

Dr. Reinhart is toeerst fründlich, laadt jem to Eten un Drinken in un vertellt de annern dorvun, wat he bit dorhen utforscht harr. Em is antomarken, dat he teemlich vun sik sülvst övertüügt is. Ok vertellt he vun sien Plaan, de Cygnus dör dat swarte Lock flegen to wulln, üm de unbekannte Dimension dorachter uttoforschen. As de Gäst sik op dat Schipp ümkieken doot, fallt jem aver en poor snaaksche Saken op: en Roboter, de hinken deit, oder Roboters, de en Gräffnis maken doot. Butendem stött V.I.N.CENT op en ollen rünnerkamen Roboter vun de glieken Boort as he sülvst, B.O.B. L.F.28, vun den he opletzt de Wohrheit to hören kriggt: De möönkordigen Roboters sünd neemlich de fröheren Kru-Liddmaten, de Reinhardt na en Meuteree mit McCrae as Anföhrer vör twintig Johren in roboterglieke Humanoiden ahn egenen Willen ümwannelt hett.

As se dat rutfunnen hebbt, will de Kru vun de Palomino gau weg. Booth kriggt Panik un versöcht alleen dat Ruumschipp to starten, warrt bi den Versöök aver afschaten un rammt mit dat Wrack de Cygnus. Nu is kloor, dat Reinhard mall in’n Kopp is. He schickt sien Kamproboters los, üm ok de annern Ruumfohrers an de Siet maken to laten. Ok Dr. Durant warrt dorbi vun Maximilian doodmaakt.

Dr. Reinhardt sett Kurs op dat swarte Lock, as dat Schipp denn aver vun en Meteoritenswarm drapen warrt un sworen Schaden nimmt. De Kru vun de Palomino versöcht dorgegen sik op en dramaatsche Flucht to en Forschungssond dörtoslahn, wobi V.I.N.CENT opletzt Maximilian utschalten kann. Reinhardt warrt to glieke Tiet vun Bodeelen vun’t Schipp drapen un begraavt. Ahn Kontroll jaagt he mit de Cygnus in’t swarte Lock. Man, ok de Forschungssond flüügt mit en vörprogrammeerten Kurs dorin. Op jemehrn Flaag hebbt de Liddmaten, de dat överleevt hebbt, Visionen vun en Oort Höll, woneem se Reinhardt seht as Fangenen in sien Roboter Maximilian. Opletzt kamt se dör en Oort Spegeltunnel wedder rut in den Weltruum – an en unbekannten Oort oder sogor en unbekannte Dimension. In de letzten Szeen fleegt se mit de Sond op en unbekannten Planet to.

  • Dat Lexikon „Filme im Fernsehen“ schreev vun en eenfacke Geschicht över en motige Mannschop un jemehrn Roboter, de inrahmt warrt vun en bunt Füerwark vun Tricks un Effekten.[1]
  • De Süddeutsche Zeitung fünn Maximilian Schell as düütschstämmigen Weltall-Herrscher nich düübelsch, man eher lachhaftig.
  • Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film weer vun de Spannung in den Film nich övertüügt un schreev vun en Ansammeln vun Elementen ut annere Filmen, de em to en syntheetsch Produkt maken de, dat na Verkoopsaspekten konstrueert weer.[2]

De Film weer alltohopen för söven Filmpriesen vörslahn, hett aver keen dorvun wunnen. Dorünner weern twee Nomineeren för den Oscar, een för de Beste Kamera un den annern för de Besten Trickeffekten. Veermol weern he för den Saturn-Pries vörslahn un eenmol för den Hugo Award.

Achtergrund

[ännern | Bornkood ännern]

De Film is mit en Budget vun 20 Millionen US-Dollar pruduzeert worrn, wat ruchweg so veel as bi Star Wars wesen is. Man Spood harr disse Film düütlich weniger. För Disney weer dat en teemlich düsteren Film, as man dat vun Disney nich wennt weer, un düüt op en strategisch kritische Tiet vun’n Disney-Kunzern hen. Na den Dood vun Walt Disney hett sik dat Ünnernehmen ünner dat Regeer vun CEO E. Cardon Walker ok mit Filmen versöcht, de kloor buten de fröhere Utwahl vun Disney-Produkschonen legen. The Black Hole weer een vun de eersten Disney-Filmen, för de en Öllersfreegaav bruukt hett, un deent as Teken dorför, dat de dormolige Föhren vun den Kunzern nich kloor wüss, woneem dat strategisch hengahn schüll.

De Anspröök an de Trickeffekten weern na Star Wars bannig hooch. Man wull dorüm för de Produkschoon dat Kamerasystem Dykstraflex vun Industrial Light and Magic utlehen. De Bedingen dorför weern aver to hooch, so dat korterhand dat egene System A.C.E.S. (Automated Camera Effects System) entwickelt worrn is. Dormit weern man sogor wieter as dat ILM-System, vunwegen dat een mit A.C.E.S. ok vör Matte-Biller mit en bewegliche Kamera arbeiten künn.

Dat Modell vun de Cygnus weer mit en Läng vun 3,66 m un en Gewicht vun 80 kg een vun de gröttsten, de jemols för en Science-Fiction-Film boet worrn sünd. De Helmen vun de Kamproboters weern bannid swoor un künnen kuum bewegt warrn. De Schauspelers in de Roboters künnen dorin nix höörn. Dorüm müssen de Szenen vörher al nipp un nau mit de Schauspelers un Stunt-Koordinaters dörgahn warrn.

In de USA is to’n Film ok en Comic-Reeg rutkamen, de ut veer Heften bestünn. Plaant weern egentlich söss Utgaven. De eersten beiden Comics vertellt de Geschicht vun den Film, in de annern beiden warrt beschreven, wat de Lüüd op de annern Siet vun’t swarte Lock beleven doot. De letzten beidne Utgaven sünd in de USA nich mehr publizeert worrn. Vun den veertsen Deel gifft dat blots en Druckoplaag vun 200 Stück, de vundaag as Sammlerstücken teemlich düer hannelt warrt. Op Hoochdüütsch weer de Comic-Reeg in dree Heften vun’n Egmont Ehapa Verlag rutbröcht, wobi de Filminholt in den eersten Deel steiht. De US-Deelen 3 bit 6 weern to de beiden annern Bännen tosamenfaat. In’n Gegendeel to de US-amerikaanschen Reeg is de düütsche dormit vullstännig.

Neeverfilmen

[ännern | Bornkood ännern]

Siet 2006 al warrt dorvun snackt, dat de Geschicht nee verfilmt warrn schall. Dat is 2009 ok vun Disney bestätigt worrn. Intwüschen is bekannt geven worrn, dat Joseph Kosinski as Speelbaas vörsehn is.

  1. Adolf Heinzlmeier un Berndt Schulz in Lexikon „Filme im Fernsehen“ (Wietere Neeutgaav). Rasch und Röhring, Hamborg 1990, ISBN 3-89136-392-3, S. 727–728.
  2. Lexikon vun’n internatschonalen Film (CD-ROM-Utgaav), Systhema, München 1997