Neeflunken

Vun Wikipedia
Neeflunken
Langbeenmuggen paart sik
Systematik
Domään: Eukaryota

ahn Rang: Veelzellers (Metazoa)
Afdeel: Geweevdeerter (Eumetazoa)
Ünnerafdeel: Tweesiedendeerter (Bilateria)

ahn Rang: Ehrdermünner (Protostomia)
Böverstamm: Huututtreckers (Ecdysozoa)
Stamm: Liddfööt (Arthopoda)
Ünnerstamm: Tracheendeerter (Tracheata)
Böverklass: Sessfööt (Hexapoda)
Klass: Insekten (Insecta)
Böverornen: Neeflunken (Neoptera)
Wetenschoplich Naam
Neoptera
Martynov, 1923

De Neeflunken (Neoptera) sünd en Böver-Ornen mank de Insekten (Insecta). Ehr sunnerlich Kennteken is, datt se de Flunken nah achtern, over dat Achterlief, tohopenleggen könnt. Dor hölpt en sunnerlich Lidd mit de Muskels, de dor mit bi sünd, to. To de Neeflunken höört all Fleeginsekten (Pterygota) to, bloß nich de Maiflegen (Ephemeroptera) un de Goldpeer (Odonata).

Vunwegen, datt se de Flunken eng an dat Lief anleggen könnt, is dat mööglich, en ganze Reeg vun Levensrüme to besiedeln. So könnt se eerst in enge Bowarke un Spleten rinkamen. As, mit den Loop vun de Evolutschoon, de Le'e un de Muskeln ummuddelt wurrn sünd, möss ok de Flunken umboot weern, anners weer dat nich mööglich, em to folden. So sünd allerhand Fören in'n Flunken tostanne kamen. To allerhand Ornens mank de Neeflunken höört Insektenaarden, de Insektenstaten boon doot.[1]

Systematik[ännern | Bornkood ännern]

To de Neeflunken weert düsse Ornens torekent:

Kiek ok bi[ännern | Bornkood ännern]

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Bernhard Klausnitzer: Insecta (Hexapoda), Insekten In Westheide, Rieger (Hrsg.): Spezielle Zoologie Teil 1: Einzeller und Wirbellose Tiere. Gustav Fischer Verlag, Stuttgart, Jena 1997; Seiten 635ff.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Neeflunken. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Belege[ännern | Bornkood ännern]

  1. Werner Jacobs, Klaus Honomichl, Maximilian Renner: Biologie und Ökologie der Insekten. Taschenlexikon mit CD-ROM. Stuttgart, Jena und New York 1996 (4., Uplage, for't Taschenbook noch mol overhen gahn, Heidelbarg 2007, ISBN 978-3-8274-1769-5 oder ISBN 3-8274-1769-4)