Zum Inhalt springen

Stoteler Slüüs

Vun Wikipedia
Wapen/Flagg Koort
hett keen Wapen
Stoteler Slüüs
Laag vun Stoteler Slüüs in Düütschland
Basisdaten
Bundsland: Bremen
Gemeen: Bremerhoben
Stadtdeel: Fischereehaven
Oortsdeel: Fischereehaven
Inwahners:
Postleettall: 27572
Vörwahl: 04744
Geograafsche Laag:
Koordinaten:53° 29′ N, 8° 35′ O
53° 29′ N, 8° 35′ O

Karte

De Stoteler Slüüs oder ok Ole Luunslüüs (hoochdüütsch Stoteler Schleuse, Alte Luneschleuse) is en Gasthuus un fröhere Slüüs an de Münn von de (Ole) Luun twüschen Lanhusen un Wulsdörp. Dat liggt in’n Stadtdeel Fischereehaven von Bremerhoben.

De Oort Stotel, von den de Slüüs den Naam kregen hett, liggt fiev Kilometer in’n Süden an de Luun.

De Slüüs leeg fröher an de Münn von de Luun in en Arm von de Werser, de dör de Luunplaat von’n Hauptstroom aftrennt weer. Dör en Reeg Waterboarbeiden flütt de Luun vondaag wieder in’n Süden in de Werser. De Ole Werser bi de Stoteler Slüüs is nu nich mehr direkt mit de Werser verbunnen. De Slüüs hett dorüm ok keen direkte Funkschoon mehr.

De Öörd ümto sünd Wulsdörp in’n Noordoosten, Lanhusen un Well in’n Süüdoosten un Fleest un Üterlann in’n Süüdwesten.

De Dieklien an de Münn von de Luun is 1608 slaten worrn.[1] Vörher kunnen Scheep jüstso as Ebb un Flood ungehinnert in de Luun rin.[1] De Utlaat von de Luun in de Werser weer wieder in’n Noorden an’n olen Loop von de Luun un dör en Siel sekert.[1] Eerst 1754 is en ne’e Slüüs boot worrn, de den Arm afsniddt, den de Luun hier billt harr.[1] Düsse Slüüs von 1754 leeg an de Steed, an de de Slüüs ok vondaag noch is.[1] 1848 is de Slüüs denn in Steen nee faat worrn.[1] Dat Slüsenwärterhuus (vondaag dat Gasthuus) is 1851 boot worrn.[1]

In de Johren 1920 schull de hüdige Fischereehaven vör Wulsdörp utboot warrn. Dorüm is de Luun in en nee Bedd leggt worrn, dat över de Luunplaat geiht. An düsse ne’e Münn von de Luun an’n Hauptstroom von de Werser is en ne’e Slüüs boot worrn. 1927 weren de Arbeiden trech un de Stoteler Slüüs hett ehr Funkschoon verloren.[1] 1937 is de Slüüs ok rutreten worrn un sietdem güng dor blots noch en Brügg över de Luun.[1] Autoverkehr is över de Brügg nich mööglich. Se is blots för Fohrradfohrers un Footgängers apen.[1]

Verwaltungsgeschicht

[ännern | Bornkood ännern]

In de Franzosentied von 1810 bet 1814 hett de Oort to de Mairie Stotel in’n Kanton Bremerleh höört. Dat Rebeed hett in disse Tied 1810 to dat Königriek Westfalen un von 1811 bet 1814 to dat Franzöösche Kaiserriek ünner Napoleon höört.

De Oort hett bet 1779 to dat Amt Stotel tohöört un denn bet 1831 to dat Amt Stotel-Vieland. Von 1831 bet 1885 hett dat in de Amtsvaagdie Stotel von dat Amt Leh legen. Na 1885 weer dat in’n Kreis Geestmünn. 1932 is dat Deel von’n Landkreis Wersermünn worrn un 1977 von’n Landkreis Cuxhoben.

De Oort hett bet in dat 19. Johrhunnert to keen Gemeen tohöört un is in de Midd von dat 19. Johrhunnert Deel von de Gemeen Lanhusen worrn. Mit de Gemeenreform in Neddersassen an’n 1. März 1974 is Lanhusen Deel von de Gemeen Lox worrn. Binnen de Gemeen Lox hett de Stoteler Slüüs dormit to’n polietschen Oortsdeel Lanhusen höört. Aver to’n 1. Januar 2010 hett dat Land Neddersassen de Luunplaat an dat Land Bremen un an Bremerhoben afgeven un dorbi is ok de Stoteler Slüüs na Bremerhoben wesselt.

Inwahnertall

[ännern | Bornkood ännern]
Johr Inwahners
1812-00-001812[2] 2
1824-00-001824[3] 1 Füürsteed
1848-00-001848[4] 3 Lüüd, 1 Huus
1871-12-011. Dezember 1871[5] 3 Lüüd, 1 Huus
1885-12-011. Dezember 1885[6] 4 Lüüd, 1 Huus
1905-12-011. Dezember 1905[7] 3 Lüüd, 1 Huus

De Stoteler Slüüs is evangeelsch-luthersch präägt un höört to dat Kaspel von de Margarethen-Kark in Stotel.

Weertschop un Infrastruktur

[ännern | Bornkood ännern]

Een Kilometer in’n Oosten von de Stoteler Slüüs liggt de Krüzung von de Bundsstraten B 71 un B 71. An de B 71 dree Kilometer in’n Oosten liggt ok de Opfohrt 9 Wulsdörp op de Autobahn 27 (Afsnidd BremenBremerhoben).

  1. a b c d e f g h i j Beitrag des Arbeitskreises Ortsgeschichte und Chronik im Rahmen der Dorferneuerung: Fleeste, Lanhausen, Overwarfe und Ueterlande
  2. Albrecht Friedrich Ludolph Lasius: Der französische Kayser-Staat unter der Regierung des Kaysers Napoleon des Großen, im Jahre 1812, Band 1. Kißling, Ossenbrügge 1813, Sied 102
  3. Curt Heinrich Conrad Friedrich Jansen: Statistisches Handbuch des Königreichs Hannover. Hannover 1824, Sied 540
  4. Friedrich Wilhelm Harseim, Carl Schlüter: Statistisches Handbuch für das Königreich Hannover. Schlütersche Hoffbookdruckeree, Hannover 1848, Sied 135
  5. Die Gemeinden und Gutsbezirke des Preussischen Staates und ihre Bevölkerung. Berlin 1873, Sied 152
  6. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1885. Verlag des Königlichen statistischen Bureaus, Berlin 1888, Sied 163
  7. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Auf Grund der Materialien der Volkszählung vom 1. Dezember 1905. Verlag des Königlichen statistischen Landesamtes, Berlin 1908, Sied 51