Star Trek II: The Wrath of Khan

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:	—
Originaltitel:	Star Trek Ⅱ, Star Trek II: The Wrath of Khan, Star Trek II: The Wrath of Khan, Star Trek: The Wrath of Khan, Star Trek II: la ira de Khan, Star Trek II : La Colère de Khan, Uzay Yolu II: Han’ın Gazabı, Star Trek 2. - Khan haragja, Звездный путь 2: Гнев Хана, Star Trek II – Der Zorn des Khan, スタートレック2：カーンの逆襲 un Star Trek II - L'ira di Khan
Düütsch Titel:	Star Trek II: Der Zorn des Khan
Produkschoonsland:	Vereenigte Staten
Läng:	113 Minuten
Originalspraak:	Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland:	FSK 12
Filmkru
Speelbaas:	Nicholas Meyer
Dreihbook:	Jack B. Sowards,; Harve Bennett
Produkschoon:	Robert Sallin
Musik:	James Horner
Kamera:	Gayne Rescher
Snitt:	William P. Dornisch
Szenenbild:	Joseph R. Jennings
Kledaasch:	Robert Fletcher
Dorstellers
	William Shatner: Adm. James T. Kirk; Leonard Nimoy: Cpt.Spock; DeForest Kelley: Dr. Leonard McCoy; James Doohan: Cmdr. Montgomery Scott; George Takei: Lt. Cmdr. Hikaro Sulu; Walter Koenig: Cmdr. Pavel Chekov; Nichelle Nichols: Lt. Cmdr. Nyota Uhura; Merritt Butrick: Dr. David Marcus; Bibi Besch: Dr. Carol Marcus; Kirstie Alley: Lt. Saavik; Ricardo Montalbán: Khan Noonien Singh; Paul Winfield: Cpt. Clark Terrell; Ike Eisenmann: Peter Preston; John Winston: Cmdr. Kyle;

Star Trek II: The Wrath of Khan (op platt so veel as: „Reis na de Steerns II: Kahn sien Wraak“) is de Titel vun en US-amerikaanschen Science-Fiction-Film ut dat Jahr 1982. De Film speelt in’t Star-Trek-Universum. In dissen tweeten Speelfilm ut de Star-Trek-Reeg warrt de Geschicht ut de Episood Space Speed ut de eersten Staffel vun de Original-Feernsehreeg wieter spunnen. Speelbaas vun den Film weer Nicholas Meyer, de tosamen mit den Produzent Harve Bennett Star Trek för dat Kino nee defineert hett. Se wulln de Atmosphäär dichter an de Realität hebben un ok milkitäärsche as in den vörigen Film. In’t Vörfeld geev dat Protst vun eenige Fans to en poor Infäll för dissen Film. Ok de Star-Trek-Utfinner Gene Roddenberry weer mit eenige Saken nich tofreden un güng dorgegen an. Vundaag gellt de Film as een vun de besten Star-Trek-Filmen, de mit den gröttsten Influss harr.

Inholt

In’t 23. Johrhunnert reist dat Förderatschoonsruumschipp Reliant dör’t Weltall üm na een Planeten to söken, op den dat keen Leven gifft. De warrt för den Test vun dat so nöömte Genesis-Projekt bruukt. Dat geheem Projekt warrt ünner dat Regeer vun Dr. Carol Marcus un ehrn Söhn David dörföhrt un hett dat Teel do’e Planeten dör Terraforming in bewahnbore Welten to verwanneln. As dat Ruumschipp swacke Anteken vun Leven op en Wöstenplanet faststellen doot, kiekt sik Cpt. Terrell un sien eersten Offizeer Pavel Chekov op de Böverflach üm un draapt dorbi op Khan – en Minsch, de inst dör Gentechnik as optimeerten Superminsch un Tyrann tüügt worrn is. He is mit sien Mackers föffteihn Johren fröher vun Kirk un sien Kru hier op den Planet afsett un verbannt worrn. Mit Hülp vun en Parasit, de dat Denken angriepen deit, maakt Khan de beiden Steernflottenoffizeren to sien Warktüüg un bringt de Reliant in sien Gewalt. He hett blots noch twee Saken in’n Sinn: De Genesis-Technologie in de Hand to kriegen un Kirk se 15 Johren torüch to betahlen.

Admiral Kirk is intwüschen ’n beten in de Johren kamen un is op en Inspekschoon vun sien fröheret Ruumschipp, de Enterprise, op dat sien Fründ un fröheren Wetenschopsoffizeer Cpt. Spock Kadetten utbilln deit. As Dr. Marcus en Nootroop afsetten deit un sik beklaagt, dat Kirk ehr dat Genesis-Projekt wegnehmen will, övernimmt de Admiral dat Kommando över dat Schipp. Op’n Weg na dat Labor, woneem an Genesis forscht warrt, draapt se op de Reliant, de unvermodens op jem scheten deit. De Enterprise kriggt düchtig wat af, liekers kann Kirk dör en Bluff de Reliant so veel Schaden bibringen, dat se eerstmnol seker sünd.

Op de Forschungsstatschoon finnt Kirk un sien Lüüd de meisten Wetenschopplers dood vör. Khan schient jem vörher noch foltert to hebben. Blots Terrell un Chekov leevt noch, schient aver psychisch bannig traumatiseert to wesen. Op de Söök na Dr. Marcus un de Genesis-Technik beamt sik de Butentrupp in dat Binnere vun en Asteroid in de Neeg. Dor warrt he to’n eersten mol mit sien Söhn David konfronteert, de aver eerstmol Kirk de Schuld an de Situatschoon gifft. Terrell un Chekov staht aver jümmer noch ünner den Dwang vun den Parasit un versöökt nu mit Gewalt, de Technologie to kriegen. As Khan jem Order gifft, Kirk dood to scheten, brickt Terrell mental tohopen un schütt opletzt op sik sülvst. Chekov fallt in Ahnmacht, worophen de Parasit em verlaten deit.

Khan kann liekers de Technologie roven, achter de he ran weer, man Kirk kriggt he nich. Torüch an Boord vun de Enterprise lockt se Khan mit de Reliant in den Mutara-Nevel, de bi beide Ruumscheep de wichtigsten Sekerheitsfunkschonen utfallen lett. Blots so hett de Enterprise noch de Chance, över de Reliant to winnen. Dör Kirk sien taktischen Insichten geiht de Plaan op. Khan sett de Genesis-Technologie in, üm Kirk mit sik in den Dood to rieten, un dat sütt ut, as wenn he dormit Spood harr, vunwegen dat de Hööftreakter vun de Enterprise nich arbeit. Alleen de Insatz vun Spock reddt jem: He geiht in de verstrahlte Kamer vun den Reakter un maakt em heel – jost noch rechttietig, dat se vör de Schockbülg vun de Explosion weg kamt. Wann wegen de radioaktive Strahlen vun’n Reakter blifft Spock dorbi dood. He warrt op den Planeten bisett, de dör de Genesis-Bülg nee tostannen kamen is.

Kritik

Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film betekent den Film as en tweeten Opguss un sütt in de mauen Geschicht nix, wat nee is, afsehn vun pseudowetenschopplich Snacken^[1].

De Redakschoon vun filmstarts.de stell fast, dat vun de bildgewaltigen Indrück un Effekten vun’n eersten Speelfilm nich veel nableven is. Man, luut weer dat worrn in’t Weltall mit de Laserschlachten und Explosionen, bannig luut sogors^[2].

Utteken

De Film weer tohopen ölven mol för Filmpriesen vörslahn, is aver blots mit twee Priesen uttekent worrn:

1983: mit den Saturn-Pries in de Kategorie Best Speelbaas för Nicholas Meyer
1983: mit den Saturn-Pries in de Kategorie Best Hööftdorsteller för William Shatner

Produkschoon

Entwickeln

De Fans hebbt lang op den Vörgängerfilm Star Trek: The Motion Picture töövt hatt, so dat de groten kommerziellen Spood harr. Man, künstlerisch weern Kritikers un Tokiekers nich tofreden mit dat Resultat. Liekers hett de Studioleitung vun Paramount Pictures beslaten, dat dat en tweeten Speelfilm geven schüll, de op de Feernsehreeg baseert un eerst noch as Feernsehfilm plaant weer. De geistige Vadder vun Star Trek, Gene Roddenberry, müss sien Posten as Produzent opgeven, vunwegen dat man bi em de Schuld för dat övertogene Budget un de slechten Kritiken sehn de. För em keem Harve Bennett, de mit spoodrieke Feernsehregen as The Six Million Dollar Man bekannt woorn is. He verspröök, dat he mit dat knappe Geld henkamen wull un dat de ne’e Film mehr PSannung kriegen schüll. En Kinofilm harr he bit dorhen aver noch nich sülvst produzeert, so dat he för disse Opgaav Robert Sallin ranhalt hett un sik sülvst blots as minnere bedüden Executive Producer insett hett. Ok kenn he de Feernsehreeg vun Star Trek kuum, so dat he sik all Episoden noch mol wiesen laten hett. Dorbi hett em dat de Episood Space Speed (dt.: Der schlafende Tiger) andoon, de na sien Ansicht egent weer för en Wieterföhren un mit de Figur Khan ok en starken Antagonist harr, de de nödige Dramatik in den Film bringen künn.

Bennett hett den Schriever Jack B. Sowards den Opdrag geven, ein Dreihbook uttoarbeiten. Verschedene Faten sünd utklamüstert worrn, man dat Team künn ut de enkelten Elementen nich recht en tosamenhangen Geschicht tosamensetten. Ok bleev de Figur Khan eher en Randfigur oder weer sogor vullstännig ut dat Skript rutnahmen. Dat Projekt weer intwüschen in de Tiet achterher un dat seeg meist ut, as wenn dor nix vun warrn de. Wiel disse Krise keem Nicholas Meyer dorto, de mit Time after Time en fein Regiedabüt afleggt harr. Mit sien Hülp is in blots twölf Daag en nee Dreihbook tostannen kamen, mit dat de Produzenten tofreden weern. Man, de Schauspelers weern nich recht övertüügt. An dullsten hett sik William Shatner över dat Skript opreegt. Twee Daag later harr Meyer en ne’e Faten torecht, de vun Shatner mehr as goot opnahmen hett, ofschoonst he Buukweh harr wegen dat Thematiseren vun Kirk sien Öller.

Al fröh weer Spock sien Dood plaant. Op disse Wies künn Bennett Leonard Nimoy dorför intresseren, de Rull vun den Vulkanier noch mol to övernehmen, wat Nimoy eerst nich wull. De Tokiekers schülln vun Spock sien Dood unvermiddelt in de eersten Hälft vun’n Film drapen warrn. Man de Infall is in de Apentlichkeit kamen un sorg för groten Schandaal. Bennett harr laterhen Roddenberry in Verdacht. De harr sik mit Nadruck dorgegen stellt, wat ut dat Projekt warrn schüll. Vör allen wull he hinnern, dat Spock starven deit un dat de militäärschen Elementen so dull in’n Vördergrund kemen. Op em hett aver nümms höört. Vun de Fans geev dat grote Protesten, Opropen to’n Boykott un sogor enkelte molen dat Andrauhn vun Moord. Bennett hett denn in Ümloop bröcht, dat över alternative Ennen nadacht weer, man, in Wohrheit weer dat nie eersnthaftig andacht, Spock nich starven to laten. Se hebbt de Szeen denn aver in’t Finale vun’n Film inboet un leten Spock ok glieks to Anfang al doodblieven, wat sik denn aver as Simulatschoon rutstellt.

Vörprodukschoon

Dat Budget weer den Film weer knapp holen, und so müss sik de Filmkru wat infallen laten. Ünner dat Regeer vun Joe Jennigs is denn op Kulissen torüchgrepen worrn, de för den eersten Film oder för de Feernsehreeg Star Trek: Phase Two, de nienich ümsett worrn is, konstrueert worrn weern. In’t Set vun de Enterprise-Brüch sünd ok de Kobayashi-Maru-Sequenz as ok de Szenen op de Brüch vun de Reliant dreiht worrn, de blots dör lütte Ännern in Opbo un Farv ünnerscheedt warrn schülln. Butendem weer in’n Fundus vun Paramount na wietere Kulissen un Requisiten söcht, de man bruken künn. So stammt de Skyline vun San Francisco, de dör dat Finster vun Kirk sien Wahnung to sehn is, to’n Bispeel ut den Film The Towering Inferno. För de Kledaasch weer Robert Fletcher dormit beopdraagt vullstännig ne’e Uniformen to maken, de düütlich mehr na Militär utsehn deen.

De Kru vun de Enterprise weer wedder jüst so besett as ok in den vörigen Film oder in de Original-Feernsehreeg. Ricardo Montalban, de in de Feernsehepisood den Khan speelt harr, weer toeerst nich övertüügt, wat he de Rull nochmol wedder opnehmen wull. Bi’t eerste Lesen keem em de Rull in’t Dreihbook ok to wenig bedüden vör. Eerst later hett he markt, dat dat nich stimmt. Blangen Bibi Besch, de Dochter vun de öösterriekschen Schuaspelersche Gusti Huber un Paul Winfield fallt sünners Kirstie Alley in ehr eersten Filmrull as Lieutenant Saavik ünner de Neetogäng vun’t Ensemble op.

Dreiharbeiten

De Dreiharbeiten sünd düchtig geheem hollen worrn^[3] un güngen in’n November 1981. Dreiht worrn is meist blots in de Studios vun Paramount. In de eersten Weken hett Speelbaas Meyer vör allen Szenen mit Ricardo Montalban ümsett. Ofschoonst de Feendschop twüschen Kirk un Khan de Middelpunkt vun’n Film dorstellt, hebbt sik Shatner un Montalban wegen den Dreiplaan nie persönlich drapen an’t Set. Montalban müss an sien Steed op en Script-Deern achter de Kamera reageren, de Shatner sien Text lesen de.

Sünners veel Möh hebbt de Arbeiten an de Böverflach vun den Wöstenplanet maakt, op den Terrell un Chekov op Khan drapen doot. Mit resenhafte Ventilaters is en gresigen Sandstoorm simuleert worrn, de sünners för de Lüüd achter de Kamera grote Lasten mit sik bröcht hett: Man künn kuum aten, butendem müss de fiene Filmtechnik vör den Sand schuult warrn. De Szeen in de Spock doodblieven deit hett sik wiel de Arbeiten as emotschonalen Hööchdpunkt rutstellt. All Bedeeligten snacken vun en ungewöhnlich düstere Stimmung an’n Set. Ünner den positiven Indruck vun de Dreiharbeiten füng Nimoy an, sien Besluss to beduern, ut dat Franchise uttostiegen. Bennett dacht aver ok al doröver na, woans man Spock sien Dood wat weniger afsluut to maken. Nimoy hett em den Vörslag vun’t „vulkaansche Gedankenversmölten“ maakt, de twüschen Spock un McCoy aflopen deit. Bennett hett disse Szeen mit de beiden Dorstellers nadreihn laten. In’n Januar 1982 weern de Hööftdreiharbeiten to Enn. In de Endfaten vun den Film weer denn en licht ännerte Slussszeen inboet, de de Mööglichkeit apen laten hett, dat Spock wedder torüch kamen kann: de Darg mit denn Spock sien Liek in’t All schaten warrt schüll nu nich mehr in de Atmosphäär vun den Genesis-Planet vergleihn, man keen in en paradiesische Landschop to liggen. Meyer wull dit Enn mit all Kraft hinnern, künn sik gegen dat Studio aver nich dörsetten.

Trickeffekten

De Opdrag för de optischen Trickeffekten ist an George Lucas sien Industrial Light & Magic (ILM), ofschoonst günstigere Anboden vörlegen hebbt. Paramount harr al mit ILM al bi de Produkschoon Raiders of the Lost Ark goot tosamenarbeit. Vun den Bo vun ne’e Modellen schüll afsehn warrn, so wiet dat güng. För dat Ruumlabor Regula I weern Modellen vun en Ruumstatschoon ut en annern Film bruukt. Swoor ümtosetten weer de Planet, in de ok de Genesis-Höhl weer. Dorför müssen Modellen in twee Grötten boet warrn. Sünners de Szenen in de Höhl weern swoor to maken. De Kulisse weer nich groot un müss in en Matte Painting inpasst warrn, üm en mehrere hunnert Meter breden Ruum to simuleren.

To’n Dorstellen vun de sworen Brandwunnen hett sik de Make-up-Spezialist Werner Keppler en ne’e Lösen utdacht: ANsteed vun opwännig Latex-Masken, hett he Gelatine op de Huut vun de Schauspelers opdragen. So künnen ok de Tieten för de Maske minnert warrn. Groten Indruck op Tokiekers un Facklüüd hett de Ümsetten vun den Genesis-Effekt maakt. In en Szeen vun ruchweg een Minuut kreist en Kamera üm en Planet ahn Leven, wiel sik de Böverflach in en paradiesische Landschop wannelt. Disse Szeen gellt as de eerste in en Speelfilm, de vullstännig mit Biller vun en Reekner tosamensett weer (CGI). En Ünnerafdeel vun ILM wull de Mööglichkeiten vun de ne’en Technik wiesen. Teihn Reeknergrafikers ünner dat Regeer vun Ed Catmull hebbt ruchweg söss Maanden an disse un an de Szeen vun den Netthuut-Scan arbeit. Ut dit Afdeel is later Pixar entstahn^[4]. Nee weer ok de Bruuk vun reekneranimeerte Achtergrundbiller. Blangen ILM weer ok de Firma Visual Concepts Engineering (VCE) bedeeligt, de ünner annern Sequenzen vun dat Afscheten un Wirken vun Strahlenwapen bistüürt hett.

Musik

Wegen dat knappe Geld keem för de Musik en Tosamenarbeit mit en bekannten Künstler nich in Fraag. De Opdrag güng an den noch jungen un motiveerten Komponist James Horner, de bit dorhen vör allen för billige Horrorfilmen schreven harr. Horner harr blots fief Weken Tiet för sien Hööftarbeiten. Vunwegen dat de Tiet knapp weer, is parallel dorto sneden worrn, so dat de Komponist vör allen op de Rauhsneden vun enkelte Szenen torüchgriepen müss. Üm de Verbinnen to de Originalreeg ruttostellen, de vör allen Bennett wichtig weer, hett Horner de vun Alexander Courage komponeerte Star-Trek-Fanfare Where No Man Has Gone Before düütlich in de Titelmelodie inboet.

För’t Inspeelen vun de Musik hett dat Studio unvermodens en Orchester toseggt, ofschoonst eerst en billigeren Synthesizer insett warrn schüll. De mehr as 70 Minuuten lange Filmmusik is in fief Daag inspeelt worrn. Horner weer mit sien Arbeit bannig tofreden un loov sünners de produktive Tosamenarbeit mit den Speelbaas Meyer, de ut en Musikerfamilie stammt.

Literatur

Star Trek II. The Wrath of Khan. The Official Movie Magazine. Starlog Press, New York, 1982, ISBN 99905-46-59-2 (Engelsch)
Kay Anderson: Star Trek II: The Wrath of Khan. In: Cinefantastique. Special Double Issue, Bd. 12, Nr. 5/Bd. 12, Nr. 6, 1982, Oak Park (Illinois/USA), ISSN 0145-6032, S. 50–75. (Engelsch)
Allan Asherman: The Making of Star Trek II. The Wrath of Khan. Pocket Books, New York, 1982 ISBN 0-671-46182-6 (Engelsch)

Borns

↑ Filmkritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
↑ Filmkritik op filmstarts.de
↑ Star Trek II. The Wrath of Khan. The Official Movie Magazine. Starlog Press, New York, 1982, ISBN 99905-46-59-2, S. 33f.
↑ Vgl. Cinefantastique (1982), S. 60, 67–71.

Weblenken

Star Trek II: The Wrath of Khan in de Internet Movie Database (engelsch)
Offizielle Websteed
De Film in’t Star-Trek-Wiki Memory Alpha
Kritiken to’n Film op Rotten Tomatoes

Star-Trek-Filmreeg

[1] Filmkritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film

[2] Filmkritik op filmstarts.de

[3] Star Trek II. The Wrath of Khan. The Official Movie Magazine. Starlog Press, New York, 1982, ISBN 99905-46-59-2, S. 33f.

[4] Vgl. Cinefantastique (1982), S. 60, 67–71.

[1]

[2]

[3]

[4]