James Horner

Vun Wikipedia
James Horner

James Horner (* 14. August 1953 in Los Angeles, Kalifornien; † 22. Juni 2015 in’n Los Padres National Forest, Kalifornien[1]) weer en US-amerikaanschen Komponist vun Filmmusik, de för sien Warken al tweemol mit den Oscar ehrt worrn is. He hett de Musik to bannig vele Filmen komponeert un is sünners bekannt worrn mit sien Musik to Braveheart und Titanic. He komponeer vör allen in en Richt, de sik an de Tonalität hollt, man af un to finnt sik in sien Musiken ok Elementen ut de Modernen un ut de Weltmusik.

Leven un Loopbahn[ännern | Bornkood ännern]

Fröhe Johren[ännern | Bornkood ännern]

James Horner weer de Söhn vun den öösterriekschen Inwannerer Harry Horner, de in Hollywood as Szeenbillner arbeit hett un tweemol mit den Oscar uttekent weer. Mitt vun de 1950er Johren is de Familie na London ümtogen, woneem James Horner an’t Royal College of Music bi György Ligeti studeert hett. Later is he an de University of Southern California wesselt un hett dor sien Master maakt. Dirna hett he an de in Los Angeles an de University of California mit en Dokterarbeit anfungen, de he aver nich to Enn bröcht hett.

In’t Johr 1978 hett Horner en Wark för de Kunzerthall mit den Naam Spectral Shimmers komponeert, dat vör ruchweg 400 Tohörers vun’t Indianapolis Symphony Orchestra speelt worrn is. Dat Stück is blots eenmol speelt worrn, vun wegen dat nich noog Geld dor weer.

Anfäng as Filmkomponist[ännern | Bornkood ännern]

Enn vun de 1970er Johren hett Horner en poor Arbeiten för’t American Film Institute (AFI) übernahmen un füng dorma dormi an Filmmusik to kompeneeren. Toeerst hett he för Roger Corman arbeit, en Filmproduzent, de bannig provokative B-Movies maken de. De eerste Kinofilm weer The Lady in Red vun 1979. Dorna kemen Filmen as Battle Beyond The Stars oder Humanoids from the Deep (beide vun 1980). Bi disse Filmen stünn blots so wenig Geld för de Musik praat, dat se vun Orchestern opnahmen worrn is, de nich to de American Federation of Musicians (AFM) hören. James Horner hett dormols sülvst de Schecks mit dat Geld för de Musikers ünnerschreven.

Dörbrook in Hollywood[ännern | Bornkood ännern]

Sien Dörbrook harr Horner 1982 mit de Musik to den Film Star Trek II: The Wrath of Khan. Dat Budget för dissen tweeten Speelfilm ut de Star-Trek-Reeg weer düütlich lütter as bi’n eersten, so dat de vöhrige Komponist Jerry Goldsmith nich wedder torüch keem. De Speelbaas wull för The Wrath of Khan en Soundtrack, de sik vun den eersten klor ünnerscheden de un en Oort Seefohrermentalität vermiddeln de. Ut hüütige Sicht warrt de musikaalschen Bidrääg vun Horner för dissen un den nafolgen Star Trek III: The Search for Spock tosamen mit de Filmmusik vun’n eersten Deel, Star Trek: The Motion Picture, as de besten vun de Filmreeg.

Dat Johr dorop folgen de Musiken to Krull un Brainstorm. Bi den letzten dorvun hett Horner atonale Stilmiddel insett. De Neeopnahm för de Soundtrack-Publikatschoon weer dör dat London Symphony Orchestra (LSO) inspeelt. Mit den Speelbaas Ron Howard hett he dat eerste mol 1985 bi den Film Cocoon tosamen arbeit. In de Johren dorna hett Horner jümmer wedder mol Filmen för em musikaalsch ümsett, as to’n Bispeel bi Willow, Apollo 13, How The Grinch Stole Christmas, A Beautiful Mind u. a. Sien eersten Oscar-Nomineeren kreeg he 1986 för Aliens vun James Cameron un den Tekentrickfilm An American Tail (in de Kategorie „Best Leed“). Siet disse Tiet bit 1995 kompeneer Horner tallrieke wietere Tekentrickfilmen, so as An American Tail: Fievel Goes West, The Land Before Time, Once Upon A Forest oder The Pagemaster. Vele dorvun weern vun Steven Spielberg produzeert.

As he 1986 na London reist is, üm mit de Musik to Cameron sien Aliens antofangen, müss he faststellen, dat Cameron jümmer noch an’t Dreihn weer un he den Film jümmer wedder ümsneden hett. Horner künn nich mit dat Kompeneeren anfangen, so lang de Film nich fardig weer, vun wegen dat disse Filmmusik veel to dull op de Biller betogen is, as dat he vörher al de Musik schrieven künn. Dat hett dorto föhrt, dat he de Musik för de letzten Szenen eerst in de Nacht vör de Opnahm vun’t LSO schrieven künn. An’t Enn weern grote Delen vun de Musik an annere Steed insett, as dat oorsprünglich dacht weer oder sogor dör Musik ut’n eersten Deel döttuuscht. To den Film hett Horner 97 Minuten Musik schreven in weniger as twee Weken.[2]

1989 is Horner wedder för den Oscar nomineert wesen, ditmol för den Film Field of Dreams. För de Musik vun Glory, de he in’t glieke Johr schreven hett, is he dorgegen unvermodens nich nomineert worrn. 1993 weer för Horner en düchtig aktiv Johr, in dat teihn vun em vertoonte Filmen rutkamen sünd. Dorünner t. B. The Pelican Brief un The Man Without A Face. 1994 hett he an Legends of the Fall arbeit un een Johr later an Mel Gibson sien Braveheart, de beide nich blots künstlerisch man ok kommerziell vell Spood harrn. För Apollo 13 un Braveheart weer he beide mol för’n Oscar vörslahn, künn sik aver nich gegen Il Postino vun Luis Bacalov dörsetten.

Oscar för Titanic[ännern | Bornkood ännern]

Sien bekannstet Wark is de Filmmusik to Titanic, de 1997 ünner de Regie vun James Cameron maakt worrn is. Dorför hett Horner in dat Johr dorop den OScar för de Beste Originalmusik kregen. En tweeten Oscar kreeg he för dat Leed My Heart Will Go On as Best Originalleed, den he tosamen mit Will Jennigs schreven harr un vun Céline Dion sungen weer. Dat Leed is en weltwieten Hit worrn. För den Soundtrack vun Titanic is he butendem mit twee Golden Globes un dree Grammys ehrt worrn. Vun den Soundtrack sünd meist 30 Millionen Platten verköfft worrn, wat em to een vun de spoodrieksten Soudntracks in de Filmhistorie maakt.

Bi de Filmen The Perfect Storm (2000) un Troy (2004) hett Horner to’n eersten mol mit Wolfgang Petersen tohopen arbeit. Bi Troy is he kortfristig för Gabriel Yared ünner Verdrag nahmen worrn, den sien Musik bi en Vörföhren to Proov düchtig ünner Kritik kamen is un as stören opfaat weer. Horner hett dorophen in blots teihn Daag en vullstännige ne’e Filmmusik schreven. 2001 un 2003 weer he nochmol wedder för den Oscar nomineert för de Filmen A Beautiful Mind un House of Sand and Fog.

Dood[ännern | Bornkood ännern]

Horner is an’n 22. Juni 2015 mit en op em indragenen eenmotorigen Fleger in’n Los Padres National Forest in Süüdkalifornien afstört. He weer alleen an Boord.

Stil[ännern | Bornkood ännern]

Faken warrt Horner mit Musik in’n irischen Stil in Verbinnen bröcht. So weer de Filmmusik vun Titanic utricht un jüst so ok vun Braveheart, The Devil’s Own oder Bobby Jones: Stroke of Genius. Veel fakener aver hett he orchestrale und elektroonsche Musik mitenanner verbunnen, as to’n Bispeel in de Filmen Where the River Runs Black oder Beyond Borders. Blangen de tallrieken Grootprodukschonen as Enemy At The Gates (2001) oder The Mask of Zorro (1998) is James Horner jümmer wedder ok an lüttere Filmprojekten bedeeligt as The Spitfire Grill (1996) oder The Chumscrubber (2005).

Zournas weern ü.a. för de Musik to Apocalypto insett

Horner arbeit geern mit bekannte singers tohopen as Annie Lennox (Apollo 13), Sissel Kyrkjebo (Titanic), Charlotte Church (A Beautiful Mind), Rahat Nusrat Fateh Ali Khan (The Four Feathers, Apocalypto), Caseline Kunene (Beyond Borders), Tanja Tzarovska (Troy), Hayley Westenra (The New World). Regelmatig speelt för em de Muskanten Tony Hinnigan (ethnische Instrumenten) un Kazu Matsui (Shakuhachi).

För den Film Apocalypto, de en teemlich rugen Ünnertoon hett, hett he keen klassisch Orchester bruukt un schreev dor en Musik för en Veeltall an ethnische Instrumenten för (ü. a. Trumscheit, Fujara, Sipsi und Zourna). In’n Soundtrack to The Spiderwick Chronicles hett he dorgegen blangen en groot Orchester en Bassakkordeon, en Bassharmonika un en Cembalo bruukt.

För den Film Avatar vun James Horner hett Horner mit en Musikethnologin tosamen arbeit, üm för de butenirdische Rass, de in ’n Film vörkummt, en egene Musikkultur optoboen.[3] Enkelte Musikstücken to den Film weern al in’n Sommer 2007 un 2008 opnahmen.[4][5]

Faken warrt Horner naseggt, dat sien Kompositschonen vör allen Plagiat sünd. Dat heet, dat he sien egen musikdramaatschen Muster to dull wedderhollt.[6], he sik aver ok regelmatig bi Motiven oder sogor hele Mussikpassagen ut de klassischen Musik bedeent.[7][8] Man, dat glieke warrt ok annere bekannte Komponisten as to’n Bispeel Hans Zimmer[9], John Williams[10] oder Bill Conti[11] naseggt

Horner seggt dorto 1995: In der Tiet vun Mozart weer Mozart de Beste vun all. Kiekt man sik aver föffteihn annere Kompnosten ut de Tiet an, denn weer jemehr Musik in’n Grunnen de glieke as de vun Mozart. Höört man sik sien Vadder oder Michael Haydn an, so hebbt se all de glieke musikaalsche Spraak snackt. Filmmusik is disse komische Saak, bi de sik jede Score anners anhören mütt. Dat seggt tomindst de Juristen. Man för en Künstler is dat nich to maken. […] För mi is de klassische Musik – ernste Musik – en wunnerschöne Welt ut de ik mi bedeen.[12]

Filmmusik (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

Johr Originaltitel dt. Titel
1979 The Lady in Red Die Frau in Rot
1980 Battle Beyond the Stars Sador – Herrscher im Weltraum
1981 Wolfen Wolfen
1982 48 Hrs. Nur 48 Stunden
1982 Star Trek II: The Wrath of Khan Star Trek II: Der Zorn des Khan
1983 Krull Krull
1983 Gorky Park Gorky Park
1983 Brainstorm Projekt Brainstorm
1983 Testament Das letzte Testament
1984 Star Trek III: The Search for Spock Star Trek III: Auf der Suche nach Mr. Spock
1985 Cocoon Cocoon
1985 Heaven Help Us Die Himmelstürmer
1986 Der Name der Rose Der Name der Rose
1986 Aliens Aliens – Die Rückkehr
1986 An American Tail Feivel der Mauswanderer
1987 *batteries not included Das Wunder in der 8. Straße
1988 The Land Before Time In einem Land vor unserer Zeit
1988 Red Heat Red Heat
1988 Willow Willow
1989 Field of Dreams Feld der Träume
1989 Glory Glory
1989 Honey, I Shrunk the Kids Liebling, ich habe die Kinder geschrumpft
1990 I Love You to Death Ich liebe dich zu Tode
1990 Another 48 Hours Und wieder 48 Stunden
1991 An American Tail: Fievel Goes West Feivel der Mauswanderer im wilden Westen
1991 The Rocketeer Rocketeer
1992 Sneakers Sneakers – Die Lautlosen
1992 Patriot Games Die Stunde der Patrioten
1993 Swing Kids Swing Kids
1993 The Man without a Face Der Mann ohne Gesicht
1993 The Pelican Brief Die Akte
1993 A Far Off Place Die Spur des Windes – Das letzte große Abenteuer
1994 Legends of the Fall Legenden der Leidenschaft
1994 Clear and Present Danger Das Kartell
1995 Jumanji Jumanji
1995 Apollo 13
1995 Casper
1995 Braveheart
1996 Ransom
1996 The Spitfire Grill
1997 The Devil’s Own
1997 Titanic
1998 The Mask of Zorro
1998 Deep Impact
1999 Bicentennial Man
2000 How the Grinch Stole Christmas
2000 The Perfect Storm
2001 A Beautiful Mind
2001 Enemy at the Gates
2002 The Four Feathers
2003 The Missing
2003 House of Sand and Fog Haus aus Sand und Nebel
2003 Beyond Borders Jenseits aller Grenzen
2004 Troy Troja
2005 Flightplan Flightplan – Ohne jede Spur
2005 The Legend of Zorro Die Legende des Zorro
2006 Apocalypto Apocalypto
2008 The Spiderwick Chronicles Die Geheimnisse der Spiderwicks
2009 Avatar Avatar – Aufbruch nach Pandora

Utteken (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

James Horner hett bit hüüt (Stand: April 2012) 35 Filmpriesen wunnen un weer för noch mol so veel nomineert. Alleen negen mol weer he för den Oscar vörslahn, den he ok twee mol wunnen hett. Man ok annere bekannte un achte Filmpriesen weern dorünner. Uttekent worrn is he ünner annern mit:

  • 1982: den LAFCA Award in de Kategorie Best Musik för 48 Hrs.
  • 1984: den Saturn Award in de Kategorie Best Musik för Brainstorm
  • 1987: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Aliens
  • 1988: den Grammy in de Kategorie Best Leed för Film oder Feernsehn för An American Tail
  • 1988: den ASCAP Award in de Kategorie Fakensten speelt Leed ut en Film för An American Tail
  • 1991: den Grammy in de Kategorie Best Kompositschoon för Film oder Feernsehn för Glory
  • 1993: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Patriot Games
  • 1994: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för The Pelican Brief
  • 1996: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Apollo 13
  • 1996: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Casper
  • 1998: den Oscar in de Kategorie Best Filmmusik för Titanic
  • 1998: den Oscar in de Kategorie Best Leed för Titanic
  • 1998: den CFCA Award in de Kategorie Best Filmmusik för Titanic
  • 1998: den Golden Globe in de Kategorie Best Filmmusik för Titanic
  • 1998: den Golden Globe in de Kategorie Best Filmleed för Titanic
  • 1999: den Grammy in de Kategorie Best Leed för Film oder Feernsehn för Titanic
  • 2001: den Saturn Award in de Kategorie Best Musik för How the Grinch Stole Christmas
  • 2002: den Golden Satellite Award in de Kategorie Best Original Leed för A Beautiful Mind
  • 2005: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Troy
  • 2006: den ASCAP Award in de Kategorie Top Box Office Films för Flightplan

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • James Horner and Star Trek II, Randall D. Larson, in: CinemaScore. #10, Harvst 1982
  • A Conversation With James Horner, Randall D. Larson, in: CinemaScore. #11/12, Harvst/Winter 1983
  • James Horner on scoring Star Trek III, Steven Simak, in: CinemaScore. #13/14, Harvst 1984/Sommer 1985
  • James Horner – „Ich war und bin ein Einzelgänger...“, Interview mit Armin Amler, in: Filmharmonische Blätter. Heft 1/Herbst 1985, S. 24–30
  • He Makes the Backgrounds Sing, Steven Smith, in: The Los Angeles Times. 13. Februar 1995
  • Scoring, Not Sinking, Daniel Schweiger, in: Soundtrack!. Vol. 16/Nr. 64, Dezember 1997
  • Q&A With James Horner, Ray Bennett, in: The Hollywood Reporter. Vol. CCCL/Nr. 41, Januar 1998
  • Sea Me, Hear Me, Dan Snierson, in: Entertainment Weekly. #417, 6. Februar 1998

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Variety.com afropen an’n 23. Juni 2015
  2. „James Horner A.F.T.R.S“, Michael J. Middleton, in: Dreams to Dream..s
  3. Newsletter vun de UCLA, Harvst 2007
  4. MySpace-Blog von Tany Ling
  5. MarketSaw-Blog
  6. Music from the Movies: Rezension vun „Deep Impact“
  7. Cinemusic.de: Rezension vun „The Four Feathers“
  8. Thomas Müthing, 'Wen immer es angeht', in „Der Deutsche Filmmusik-Dienst”, Nr.30/April 1995.
  9. Music from the Movies: Melln över Holst-Plagiaten in Hans Zimmer sien „Gladiator“
  10. Film Score Monthly: Artikel över en Oorheverrechts-Klaag gegen John Williams
  11. Soundtrack Express: Rezension to „The Right Stuff“
  12. „He Makes The Background Sing“, in: L.A. Times, 13. Februar 1995

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]