Operation Ganymed
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Operation Ganymed ok: Helden – Verloren im Staub der Sterne |
| Düütsch Titel: | Operation Ganymed |
| Produkschoonsland: | Düütschland |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1977 |
| Läng: | 118 Minuten |
| Originalspraak: | Düütsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Rainer Erler |
| Dreihbook: | Rainer Erler |
| Produkschoon: | Rainer Erler Renate Erler Helmut Rasp |
| Musik: | Eugen Thomass |
| Kamera: | Wolfgang Grasshoff |
| Snitt: | Hilwa von Boro |
| Szenenbild: | Arturo Mester Michael Pilz |
| Kledaasch: | Stasi Kurz |
| Dorstellers | |
| |
Operation Ganymed (op platt so veel as „Operatschoon Ganymed“) is en düütschen Science-Fiction-Film vun Rainer Erler ut dat Johr 1977. De Dystopie is vun de Pentagramma in’n Opdrag vun’t ZDF produzeert worrn. An’n 11. Dezember 1977 is de Film dat eerste mol utstrahlt worrn. In’t Kino weer he vun’n 30. Mai 1980 ünner den Titel Helden – Verloren im Staub der Sterne to sehn.
Inholt
[ännern | Bornkood ännern]Dree Ruumscheep, jeed mit söven Mann besett, sünd tosamen op en Jupiter-Misschoon över mehrere Johren losschickt worrn. Disse internatschonale Fredensmisschoon vun de UNO lööp ünner dat Koodwoort Operatschoon Ganymed. In’t Johr 1991 kommt nu de fief Astronauten, de de Misschoon överleevt hebbt, torüch na de Eer, woneem aver nümms op jemehr Funksignalen reageert.
De Misschoon is gründlich na achter los gahn: De Astronauten künnen woll op den Jupitermaand Ganymed lannen un dor sogor ok en primitive Form vun Leven opdecken, man twee vun de Ruumscheep sünd in de Atmosphäär vun’n Jupiter kamen un vergleiht. Dass letzte Schipp Ganymed II hett twee Lüüd verloren, as en Deel vun de Kru ahn Verlööf vun’n Kummandant op den Maand na en Kratersee rünnerkladdert is. De Funkkuntakt weer al vör twee Johren afreten. Dat nu nümms antern deit liggt doran, dat de UNO de Misschoon al vör lange Tiet opgeven hett un keeneen mehr glöövt, dat welke Astronauten de Operatschoon överleevt hebbt. De Kru weet dorvun aver nix.
As na längere Tiet jümmer noch nümms op den Funk antern deit un ok de Suerstoff un de Energie langsom to Enn gaht, beslutt de Kummandant Mac en Nootlannen dör en künstlich Afsprengen vun de Stüerkapsel. Dat Watern mit de Lannkapsel funkschoneert, man mit jemehr Nootfallslauchboot warrt se an en Küst spöölt, woneem keen Minschen leevt. Dorachter finnt se en Wööst vör, de meist es en Maandlandschop utsütt. Mit jemehr Nootratschonen un meist ahn Drinkwater maakt se sik op de Söök na en bewahnt Rebeet. En langen Marsch kummt op jem to, bi den se allerhand missen mööt. Opletzt kamt se in en Oort, de verlaten is. Dör en poor Dagblööd un olle Koorten finnt se rut, dat se an de Westküst vun Baja California lannt sünd.
As de Kameraden denn rutfinnt, dat Don in sien Afthekertasch in Wohrheit de Proven ut’n Kratersee mitsleept hett, misshannelt se em. Opletzt besluut se, op de Straat na San Diego wietertolopen. De aver is vull mit Sand un sütt ut, as weer se opgeven worrn. As se op’n Weg denn ok noch an en ollt Flegerwrack vörbikamt, warrt Oss bang, dat de Minscheit intwüschen mööglicherwies dör en Atomkrieg verjaagt worrn is un se sülvst nu in de Richt vun den nuklearen Fallout loopt.
Dör de velen slechten Beleevnissen op de Misschoon un na’t Lannen un de langen Johren vun’t Tosamenwesen mit de annern dreiht de Amerikaner Dug dör, as he wegen de Pien dör den Döst un de Hitt nich mehr kloor kummt. In’n Wahn glöövt he, dat blots de Russen en Atomkrieg utlöst hebben künnt un sleiht Oss doot. Mac, de Kummandant, schütt he dorophen dood. Ok Mac is intwüschen an’t Enn vun sien Kräft. De nächste Nacht schütt he de letzte Lüüchtrakete af, de se noch hebbt. He fallt den nächsten Morgen dör Tofall över den Exobioloog Don, de buten dat Lager bleven un in’n Slaap Alpdrööm över en Atomkrieg plaagt weer. Mac sleept em torüch na dat Flegerwrack, woneem Steve mit dat letzte Water torüchbleven is. De hett sik ut Hunger intwüschen över de Lieken hermaakt un is to’n Kannibalen worrn. Vör Bang un Schaam neiht he vör de beiden annern ut. Den nächsten Morgen liggt he dood in de Wööst.
Mac un Don sleept sik wieter dör de Wööst. Opletzt blifft ok Mac dood, as he keen Knööv mehr hett. In de letzten Szeen vun den Film warrt Don as de letzte vun de Astronauten wiest, as he mit letzte Kraft in de Utlöpers vun en mexikaanschen Slum stolpern deit. De Film lett apen, wat Don noch kloor bi Verstand is – de Proven vun Ganymed, de Don as Sinnbild för dat Teel un den Sinn vun de Misschoon de hele Tiet mit sik rümsleept hett, hett he ennerworrns in de Wööst torüchlaten.
Kritik
[ännern | Bornkood ännern]Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film beschreev dat Wark as en Science-Fiction-Film, de de Ruumfohrt un ehr Helden vun jemehrn Hilligenschien free maakt un dorto anhollen deit, den technischen Förtschritt kritischer to bekieken.[1]
Utteken
[ännern | Bornkood ännern]De Film is 1978 op dat SF-Film-Festival vun Triest as Best Science-Fiction-Film vun’t Johr Uttekent worrn.
Achtergrund
[ännern | Bornkood ännern]To Anfang vun’n Film sünd Originalopnahmen vun den Uno-Generalsekretär Kurt Waldheim in de UNO-Vullversammlung to sehn. Dormit schall en Swiegminuut för de Astronauten dorstellt warrn, de op de Eer för dood hollen wart. Bito sünd mehrere Originalopnahmen vun verschedene Weltruummisschonen un Paraden in den Film sneden.
De Butenszenen in de Wööst weern op Fuerteventura un Lanzarote dreiht. Wietere Dreihöörd weern Las Palmas de Gran Canaria, München un dat Atelier Riedl in Straßlach-Dingharting.
Erler sien Film is nich in eerste Lien as „Weltruumoper“ dacht, man dat geiht in den Film vör allen üm dat Dorstellen vun Gruppendynamik in en Situatschoon, de all Bedeeligten düchtig belasten deit. Bi de Geschicht fallt op, dat an’t Enn de Astronaut överleevt, de physisch un mental de swackste is, sik dorför geistig aver an’n betsen anpassen kann. De annern dorgegen, de sik jümmer mehr oder minner dull an de Vörschriften hollen hebbt oder na dat Trainingsprogramm vörgahn sünd, kamt fröher as he nich mehr mit de unvermodten Situatschoon kloor.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Thomas Ballhausen: Die versäumte Apokalypse. Notizen to Rainer Erler sien „Operation Ganymed“ (1977), in: Quarber Merkur 107/108, Franz Rottensteiners Literaturzeitschrift für Science Fiction und Phantastik, Passau 2008. ISBN 978-3-939914-06-8 (hoochdüütsch)
Borns
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Operation Ganymed in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]- Operation Ganymed in de Internet Movie Database (engelsch)