Giosuè Carducci

Giosuè Carducci (Pseudonym: Enotrio Romano; * 27. Juli 1835 in Valdicastello, hüüd Pietrasanta, Toskana; † 16. Februar 1907 in Bologna) weer en italieensch Dichter, Redner un Literaturhistoriker.

Leven

Giosuè Carducci weer de Söhn vun en Landdokter, sien Vader weer as Liddmaat vun den patriotischen Geheimbund Carbonari inhafteert wurrn. Disse Begevenheit hett Carducci to'n levenslangen Republikaner maakt.

Carducci is in de pisaansch Maremma upwussen, deren deep un eegendömlich Natuurindrücke all dat Kind to dichterisch Versöök anregt harrn. Sien latere Jöögdtiet hett he in Florenz verleevt, wohin sien Vader översiedelt weer. All ganz fröh hett he sück ok för de Warken vun antik greeksch un röömsch Schriever befaat.

Carducci hett Philologie an de Universität Pisa studeert un dor ok sien Doktertitel in dit Fack maakt. Van 1856 bit 1857 weer he as Lehrer vun de Rhetorik in San Miniato bi Pisa tätig. Wegen sien atheistisch Ansichten wurr sien Bewarf um en Professur för Greeksch in Arezzo aflehnt. 1860 wurr he Perfesser för Greeksch in Pistoia, 1861 Perfesser för italieensch Literatur in Bologna, disse Stäe harr he bit 1903 inne.

Carducci wuer 1862 Liddmaat vun de Freimüererloge „Galvani“ un Mitbegrünner vun de Loge „Felsinea“ in Bologna, later affilieert in de Loge „Propaganda Massonica“.

1890 wurr Carducci, de as politisch Dichter un herutragend Redner dormals all beachtlich Ansehn harr, to'n Senater beropen. Siet 1887 weer he korrespondeeren Liddmaat, af 1897 socio nazionale vun de Accademia dei Lincei.

1906 kreeg Carducci den Nobelpries för Literatur. In dat dorupfolgen Johr is he den storven un wurr up den Cimitero Monumentale della Certosa in Bologna bisett.^[1]

Entwicklung vun sien Stil

All fröh weer Carducci mit lütt literarhistorsch Arbeiten in Tietschriften hervörtreden un ok mit en lyrische Sammlung: Rime (San Miniato 1857). Kräftiger keem de Eegenoort vun den Dichter in de wiedere Sammlungen: Levia gravia (nee Utgaav, Pistoja 1868) un I Decennali, to'n Utdruck. Hier verraat he sück as en Poet vun ungewöhnlich Kühnheit un Originalität vun den Gedanken. Sensationellen Spood aber harr en lütt 1863 schreven Hymne: Inno a Satana, de he 1865 ünner dat baben angeven Pseudonym as en Oort vun Floogblatt an Früenden drucken leet.

De verneinende Geist, de rebellione, de forza vindice della ragione, wurrd dorin mit slagen Gewalt vun de Spraak as de drieven Kraft vun dat Minschenleven un de Weltgeschichte, as de Genius vun geistig Unafhängigkeit un Schrankenlosigkeit, as Prinzip vun all Fortschritt fiert. Dat Gesamtbild vun den genialen Dichter geevt de Poesie di Enotrio Romano (Florenz 1871), en Sammlung, in de ok dat fröher all rutkommen vereenigt is, un de de Nuove poesie (Imola 1873; 4. Uplaag, Bologna 1881) un neeerdings Giambi ed epodi (das. 1882) folgten. Sien Vörleev för de oltröömsch Vergangenheit hett hüm ok dorto anregt, de Horazischen Odenstrophen in sien Odi barbare (3. Uplaag, Bologna 1880) un Nuove odi barbare (das. 1882) nee to maaken.

En düütsch Utwahl vun sien Gedichte hett B. Jacobsott mit en Inleiden vun K. Hillebrand (Leipzig 1880) rutgeven laaten. En Dörp in de Toskana tüschen Pisa un Rom heet nah hüm Castagneto Carducci, Provinz Livorno.

Nahruhm

In Thomas Mann sien Wark Der Zauberberg deelt de Freedenker un Upkloorer Ludovico Settembrini de Hööftfigur Hans Castorp mit, dat he up sien Lehrer Carducci nah de sien Dood en Nahroop för düütsch Zeitungen schreven, wodör he de sien Bekanntheit in Düütschland woll vergröttert hett.