Oscars 1944
De Oscars 1944 sünd an’n 2. März 1944 in’t Ambassador Hotel in Los Angeles vergeven worrn. Dat weern de 16. Oscar-Vergaav, bi de de Filmen ut dat Vörjohr – also vun 1943 – ehrt worrn sünd. Jüst as in’t Vörjohr, weer de Vergaav vun Bob Hope modereert.
De spoodriekste Film dat Johr weer The Song of Bernadette, de in ölven Kategorien nomineert weer un in veer Kategorien wunnen hett.
Kategorien (Winners un Nomineerte)
[ännern | Bornkood ännern]- Clarence Brown för The Human Comedy (dt.: …und das Leben geht weiter)
- Noël Coward för In Which We Serve
- Sidney Franklin för Madame Curie
- Ernst Lubitsch för Heaven Can Wait (dt.: Ein himmlischer Sünder)
- William Perlberg för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- George Stevens för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
- Lamar Trotti för The Ox-Bow Incident (dt.: Ritt zum Ox-Bow)
- Hal B. Wallis för Watch on the Rhine
- Sam Wood för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Clarence Brown för The Human Comedy (dt.: …und das Leben geht weiter)
- Henry King för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Ernst Lubitsch för Heaven Can Wait (dt.: Ein himmlischer Sünder)
- George Stevens för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
Paul Lukas för Watch on the Rhine
- Humphrey Bogart för Casablanca
- Gary Cooper för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Walter Pidgeon för Madame Curie
- Mickey Rooney för The Human Comedy (dt.: …und das Leben geht weiter)
Jennifer Jones för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Jean Arthur för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
- Ingrid Bergman för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Joan Fontaine för The Constant Nymph (dt.: Liebesleid)
- Greer Garson för Madame Curie
Charles Coburn för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
- Charles Bickford för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- J. Carrol Naish för Sahara
- Claude Rains för Casablanca
- Akim Tamiroff för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
Katina Paxinou för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Gladys Cooper för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Paulette Goddard för So Proudly We Hail (dt.: Mutige Frauen)
- Anne Revere för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Lucile Watson för Watch on the Rhine
Norman Krasna för Princess O’Rourke (dt.: Der Pilot und die Prinzessin)
- Noël Coward för In Which We Serve
- Lillian Hellman för The North Star
- Dudley Nichols för Air Force (dt.: In die japanische Sonne)
- Allan Scott för So Proudly We Hail (dt.: Mutige Frauen)
William Saroyan för The Human Comedy (dt.: …und das Leben geht weiter)
- Steve Fisher för Destination Tokyo (dt.: Bestimmung Tokio)
- Guy Gilpatrick för Action in the North Atlantic (dt.: Einsatz im Nordatlantik)
- Gordon McDonell för Shadow of a Doubt (dt.: Im Schatten des Zweifels)
- Frank Ross un Robert Russell för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
Julius J. Epstein, Philip G. Epstein un Howard Koch för Casablanca
- Richard Flournoy, Lewis R. Foster, Frank Ross un Robert Russell för The More the Merrier (dt.: Immer mehr, immer fröhlicher)
- Dashiell Hammett för Watch on the Rhine
- Nunnally Johnson för Holy Matrimony
- George Seaton för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
Best Kamera (Farv)
[ännern | Bornkood ännern]Hal Mohr, W. Howard Greene för Phantome of the Opera (dt.: Phantom der Oper)
- Charles G. Clarke un Allen M. Davey för Hello Frisco, Hello
- Edward Cronjager för Heaven Can Wait (dt.: Ein himmlischer Sünder)
- George J. Folsey för Thousands Cheer
- Ray Rennahan för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Leonard Smith för Lassie Come Home (dt.: Heimweh)
Best Kamera (Swartwitt)
[ännern | Bornkood ännern]Arthur C. Miller för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Arthur Edeson för Casablanca
- Tony Gaudio för Corvette K-225 (dt.: Korvette K 225)
- James Wong Howe, Elmer Dyer un Charles A. Marshall för Air Force (dt.: In die japanische Sonne)
- James Wong Howe för The North Star
- Charles Lang för So Proudly We Hail (dt.: Mutige Frauen)
- Rudolph Maté för Sahara
- Joseph Ruttenberg för Madame Curie
- John F. Seitz för Five Graves to Cairo (dt.: Fünf Gräber bis Kairo)
- Harry Stradling Sr. för The Human Comedy (dt.: …und das Leben geht weiter)
Best Szenenbild (Farv)
[ännern | Bornkood ännern]Alexander Golitzen, John B. Goodman, Russell A. Gausman un Ira Webb för Phantome of the Opera (dt.: Phantom der Oper)
- James Basevi, Joseph C. Wright un Thomas Little för The Gang’s All Here
- Hans Dreier, Haldane Douglas un Bertram C. Granger för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Cedric Gibbons, Daniel B. Cathcart, Edwin B. Willis un Jacques Mersereau för Thousands Cheer
- John Hughes, John Koenig un George James Hopkins för This Is the Army
Best Szenenbild (Swartwitt)
[ännern | Bornkood ännern]James Basevi, William S. Darling un Thomas Little för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Albert S. D’Agostino, Carroll Clark, Darrell Silvera un Harley Miller för Flight for Freedom
- Hans Dreier, Ernst Fegté un Bertram C. Granger för Five Graves to Cairo (dt.: Fünf Gräber bis Kairo)
- Perry Ferguson un Howard Bristol för The North Star
- Cedric Gibbons, Paul Groesse, Edwin B. Willis un Hugh Hunt för Madame Curie
- Carl Jules Weyl, George James Hopkins för Mission to Moscow (dt.: Botschafter in Moskau)
Stephen Dunn för This Land Is Mine (dt.: Dies ist mein Land)
- Daniel J. Bloomberg för In Old Oklahoma (dt.: Die Hölle von Oklahoma)
- Bernard B. Brown för Phantome of the Opera (dt.: Phantom der Oper)
- James L. Fields för So This Is Washington
- Edmund H. Hansen för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Nathan Levinson för This Is the Army
- John P. Livadary för Sahara
- Thomas T. Moulton för The North Star
- Loren L. Ryder för Riding High
- Douglas Shearer för Madame Curie
- C. O. Slyfield för Saludos Amigos (dt.: Drei Caballeros im Sambafieber)
- Jack Whitney för Hengmen Also Die! (dt.: Auch Henker sterben)
George Amy för Air Force (dt.: In die japanische Sonne)
- Doane Harrison för Five Graves to Cairo (dt.: Fünf Gräber bis Kairo)
- Owen Marks för Casablanca
- Barbara McLean för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Sherman Todd un John F. Link Sr. för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
Fred Sersen un Roger Heman Sr. för Crash Dive
- Farciot Edouart, Gordon Jennings un George Dutton för So Proudly We Hail (dt.: Mutige Frauen)
- A. Arnold Gillespie, Ronald Jahraus un Michael Steinore för Stand by for Action
- Hans F. Koenekamp, Rex Wimpy un Nathan Levinson för Air Force (dt.: In die japanische Sonne)
- Clarence Slifer, Ray Binger un Thomas T. Moulton för The North Star
- Vernon L. Walker, James G. Stewart un Roy Granville för Bombardier (dt.: Ohne Rücksicht auf Verluste)
Best Filmmusik (Drama/Kummedie)
[ännern | Bornkood ännern]Alfred Newman för The Song of Bernadett (dt.: Das Lied von Bernadette)
- Constantin Bakaleinikoff för The Fallen Sparrow
- Phil Boutelje för Hi Diddle Diddle
- Gerard Carbonara för The Kansan (dt.: Der Sheriff von Kansas)
- Aaron Copland för The North Star
- Hanns Eisler för Hengmen Also Die! (dt.: Auch Henker sterben)
- Louis Gruenberg un Morris Stoloff för Commandos Strike at Dawn
- Leigh Harline för Johnny Come Lately
- Arthur Lange för Lady of Burlesque
- Hans J. Salter un Frank Skinner för The Amazing Mrs. Holliday
- Walter Scharf för In Old Oklahoma (dt.: Die Hölle von Oklahoma)
- Max Steiner för Casablanca
- Herbert Stothart för Madame Curie
- Dimitri Tiomkin för The Moon and Sixpence (The Moon and Sixpence) (dt.: Der Besessene von Tahiti)
- Victor Young för For Whom the Bell Tolls (dt.: Wem die Stunde schlägt)
- Edward H. Plumb, Paul J. Smith un Oliver Wallace för Victory Through Air Power
Best Filmmusik (Musikfilm)
[ännern | Bornkood ännern]Ray Heindorf för This Is the Army
- Robert Emmett Dolan för Star Spangled Rhythm
- Leigh Harline för The Sky’s the Limit
- Alfred Newman för Coney Island
- Edward H. Plumb, Paul J. Smith un Charles Wolcott för Saludos Amigos (dt.: Drei Caballeros im Sambafieber)
- Freddie Rich för Stage Door Canteen
- Walter Scharf för Hit Parade of 1943
- Morris Stoloff för Something to Shout About
- Herbert Stothart för Thousands Cheer
- Edward Ward för Phantome of the Opera (dt.: Phantom der Oper)
„You’ll Never Know“ (Harry Warren un Mack Gordon) ut Hello Frisco, Hello
- „Happiness Is a Thing Called Love“ (Harold Arlen, E. Y. Harburg) ut Cabin in the Sky (dt.: Ein Häuschen im Himmel)
- „My Shining Hour“ (Harold Arlen, Johnny Mercer) ut The Sky’s the Limit
- „That Old Black Magic“ (Harold Arlen, Johnny Mercer) ut Star Spangled Rhythm
- „Say a Prayer for the Boys Over There“ (Jimmy McHugh, Herb Magidson) ut Hers to Hold
- „We Mustn’t Say Good Bye“ (James V. Monaco, Al Dubin) ut Stage Door Canteen
- „You’d Be So Nice to Come Home to“ (Cole Porter) ut Something to Shout About
- „They’re Either Too Young or Too Old“ (Arthur Schwartz, Frank Loesser) ut Thank Your Lucky Stars
- „Change of Heart“ (Jule Styne, Harold Adamson) ut Hit Parade of 1943
- „Saludos Amigos“ (Charles Wolcott, Ned Washington) ut Saludos Amigos (dt.: Drei Caballeros im Sambafieber)
Fred Quimby för The Yankee Doodle Mouse (dt.: Tom spielt Feuerwerker)
- Walt Disney för Reason and Emotion
- Dave Fleischer för Imagination
- Walter Lantz för The Dizzy Acrobat
- George Pal för 500 Hats of Bartholomew Cubbins
- Leon Schlesinger för Greetings Bait (dt.: Und ewig lockt der Wurm)
Best Kortfilm – Een Filmrull
[ännern | Bornkood ännern]Grantland Rice för Amphibious Fighters
- Gordon Hollingshead för Cavalcade of Dance
- Edmund Reek för Champions Carry on
- Ralph Staub för Screen Snapshots Series 23, No. 1: Hollywood in Uniform
- Pete Smith för Seeing Hands
Best Kortfilm – Twee Filmrullen
[ännern | Bornkood ännern]Jeremy Bresler un Sam Coslow för Heavenly Music
- Gordon Hollingshead för Women at War
- Walter MacEwan för Mardi Gras
- Frederic Ullman Jr. för Letter to a Hero
U.S. Navy Field Photographic Branch för December 7th
- RKO Radio för Children of Mars
- Metro-Goldwyn-Mayer för Plan for Destruction
- Office of War Information för Swedes in America
- Walter Wanger Prods. för To the People of the United States
- U.S. Navy Bureau of Aeronautics för Tomorrow We Fly
- March of Time för Youth in Crisis
British Ministry of Information för Desert Victory
- U.S. Army Fighting Men Series för Baptism of Fire
- U.S. Army Pictorial Series för Report from the Aleutians
- Special Service Division of the War Department för The Battle of Russia
- Field Photographic Branch Office of Strategic Services för War Department Report
Sünnere Utteken
[ännern | Bornkood ännern]Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Norbert Stresau: Der Oscar. Alle preisgekrönten Filme, Regisseure und Schauspieler seit 1929. 3., aktualiseerte Oplaag. Heyne-Filmbibliothek, Nr. 198. Heyne, München 1996, 607 S., ISBN 3-453-07872-1
- Hans-Jürgen Kubiak: Die Oscar-Filme. Die besten Filme der Jahre 1927/28 bis 2004. Die besten nicht-englischsprachigen Filme der Jahre 1947 bis 2004. Die besten Animationsfilme der Jahre 2001 bis 2004. Schüren, Marburg 2005, ISBN 3-89472-386-6
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]1929 |
1930-1 |
1930-2 |
1931 |
1932 |
1933 |
1934 |
1935 |
1936 |
1937 |
1938 |
1939 |
1940 |
1941 |
1942 |
1943 |
1944 |
1945 |
1946 |
1947 |
1948 |
1949 |
1950 |
1951 |
1952 |
1953 |
1954 |
1955 |
1956 |
1957 |
1958 |
1959 |
1960 |
1961 |
1962 |
1963 |
1964 |
1965 |
1966 |
1967 |
1968 |
1969 |
1970 |
1971 |
1972 |
1973 |
1974 |
1975 |
1976 |
1977 |
1978 |
1979 |
1980 |
1981 |
1982 |
1983 |
1984 |
1985 |
1986 |
1987 |
1988 |
1989 |
1990 |
1991 |
1992 |
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020