Bram Stoker’s Dracula

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Bram Stoker’s Dracula
Düütsch Titel: Bram Stoker’s Dracula
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1992
Läng: 128 Minuten
Originalspraak: Engelsch, Rumäänsch, Greeksch, Bulgarsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 16
Filmkru
Speelbaas: Francis Ford Coppola
Dreihbook: James V. Hart
Produkschoon: Michael Apted
Fred Fuchs
Charles Mulvehill
Musik: Wojciech Kilar
Kamera: Michael Ballhaus
Snitt: Anne Goursaud
Szenenbild: Thomas E. Sanders
Kledaasch: Eiko Ishioka
Dorstellers

Bram Stoker’s Dracula (op plattdüütsch so veel as „Bram Stoker sien Dracula“) is en US-amerikaansch Horror- un Leevdrama ut dat Johr 1992, dat op den Roman Dracula vun Bram Stoker baseert. Speelbaas weer Francis Ford Coppola, in de Hööftrullen spelen Gary Oldman un Anthony Hopkins. Ofschoonst dat Dreihbook an eenige Steden ut dramaturgsche Grünnen vun de Vörlaag afwieken deit, gellt de Film as de naueste Ümsetten vun den Roman.

Inholt[ännern | Bornkood ännern]

Na den Fall vun Konstantinopel fallt de Osmanen in Europa in un sünd kuum optohollen. De rumäänsche Prinz Dracul, den sien Figur an Vlad Țepeș anlehnt worrn is, tütt gegen dat Heer vun den Sultan in’n Krieg. He överleevt de sworen Kämp un reist torüch in sien Slott na sien Fro Elisabeta. Man, de hett sik dat Leven nahmen, as se vun de Törken de verkehrte Bottschop kregen hett, dat ehr Ehmann in’n Krieg fallen weer. Wedder tohuus vertellt man em, dat sien Leefste as Sülvstmöördersche exkommunizeert worrn is. Vull vun Woot un Truer schännt Dracul en Krüüz un wentn sik af vun’t Christendom. Dorophen warrt he to en duersom Leven verdammt, in dat alleen Blood sien Nehren wesen schall. So warrt Dracul to’n Vampir.

Johrhunnerte later warrt de engelsche Afkaat Jonathan Harker na Transsilvanien schickt, woneem he mit en Graaf Dracula över den Koop vun verschedene Hüüs in London verhanneln schall. As he in’t Slott ankummt, warrt he vun den griesen Graaf in Empfang nahmen. Gau sünd de Verdrääg fardig un ünnerschreven, man de Vampir sütt en Bild vun Harker sien Verloofte Mina Murray, dat bannig na sien dode Ehfro Elisabeta utsütt. Foorts brennt de olle Leev wedder in Dracula un he reist na England, woneem he Mina finnen will. Jonathan lett he in sien Slott in de Karpaten torüch, woneem he fangen un de Lust vun Dracula sien dree vampirische Brüüd utsett blifft. As Dracula in London ankamen is, fangt he an, Mina to ümwarven. Dorto nimmt he de Gestalt vun den jungen Prinz Vlad Dracul an. Sien Hunger stillt he aver an Mina ehr beste Fründin Lucy, de he dormit ok to’n Vampir maakt. Ok de Bistand vun den beropenen Professer Abraham van Helsing kann Lucy nich mehr redden. Anmenner warrt Lucy ünner van Helsing sien Anleiden vun ehrn Verlooften Lord Arthur Holmwood dood maakt.

Intwüschen kann Harker ut Dracula sien Slott weglopen. Mina, de al so en slecht Geweten hett, dat se mit Prinz Vlad so veel ünnernehmen un sik in em verkieken deit, kriggt Naricht vun em un reist na Transsilvanien, woneem de beiden heiraten doot. Tosamen kamt se na London torüch. De Professer beslutt, tosamen mit Harker, Lord Holmwood, van Helsing sien fröheren Studenten Dr. Seward un den Amerikaner Morris Jagd op den Vampir to maken. Se fangt dormit an, sien Slaapsteed tonichten to maken.To de glieken Tiet dröpt Mina mit Dracula tosamen, de ehr nu sien wohre Natur to kennen gifft. Mina drinkt vun sien Blood, üm ok en Vampir to warrn, un will mit em utneihn. Vördem se aver tosamen weglopen künnt, kummt dat to’n Tosamendrapen mit de Vampirjagers. Dracula mutt alleen un swack na Transsilvanien torüchreisen.

De Grupp vun van Helsing jaagd Dracula achteran un stellt em för sien egen Slott. Dracula warrt swoor besehrt. Mina, de mit de Grupp reist is un sik mehr un mehr in en Vampir wannelt, stellt sik toeerst vör „ehrn Prinz“ un schuult em gegen de Angriepers. Se tütt sik mit Dracula in de olle Kapell torüch, woneem he sik inst vun Gott losseggt hett. Dor, woneem sien Leven as Vampir anfungen is, warrt Dracula opletzt vun Mina ut Leev un Andeelnahm ümbröcht un finnt so an’t Enn doch noch sien letzte Roh. Ok Mina is dormit reddt. In de letzten Szeen sütt se en Bild vun dat weddervereente Ehpoor Dracul un Elisabeta.

Kritik[ännern | Bornkood ännern]

  • film-dienst schreev över den Film, dat Gary Oldman ahn Tweivel dat schauspelerische Juwel vun den Film weer. Sien schudderig Dorstellen vun dat Monster, dat in sien Leev fangen is, höör mit Sekerheit to de Steernstünnen vun dat Genre.
  • Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film beschreev den Film as opwännige Neeverfilmen vun den Literatur- un Filmklassiker, de opernhaft de Topoi vun’t Horror-, Aventüer- un Splatter-Genre utbüten deit, man opletzt keen egen Handschrift finnen de. De Kameratechnik un de Interpretatshoon vun de Hööftrull weer as as rutragen loovt.[1]

Utteken[ännern | Bornkood ännern]

De Film harr groten Spood un weer alltohopen för 24 Filmpriesen vörslahn. Uttekent worrn is he mit de Hälft dorvun, as to’n Bispeel mit:

Achtergrund[ännern | Bornkood ännern]

Anners as in de klass’schen Romanvörlaag, de ut Brefen un annere Borns besteiht, de vun de Protagonisten verfaat sünd, speelt in den Film de Entwicklung vun den Graaf en zentrale Rull. De Leevgeschicht twüschen Dracula un Mina Murray, de in’n Roman wat snaaksch blifft, warrt in den Film dör dat Tofögen vun de Figur Elisabeta düüdt un maakt Dracula dormit to en traagsche Figur. De Film is also keen rein Verfilmen vun den Roman, man bargt togliek ok en Interpretatschoon. Dat hett vele Kritikers inbröcht, de den Roman verunstalt sehn hebbt.

Eenige Szenen vun den Film un ok de Musik – vör allen to Anfang – sünd stark an Nosferatu – Eine Symphonie des Grauens anlehnt, de Verfilmen vun den Dracula-Stoff dör den Speelbaas Friedrich Wilhelm Murnau.

In en Nevenrull speelt Monica Belluci een vun de Leefsten vun Dracula. Dat is ehr eerste Optritt as Schauspelersche in en US-amerikaanschen Film wesen.

En Parodie vun den Film is 1995 vun Mel Brooks ünner den Titel Dracula: Dead and Loving it rutkamen. De Rull vun Dracula hett dorbi Leslie Nielsen speelt, Brooks sülvst speel den Vampirjager van Helsing.

Anners wat[ännern | Bornkood ännern]

  • Coppola schall en Tiet lang doran dacht hebbem, den Film eenfach blots D to nömen. Dormit wull he den Film vun annere Dracula-Produkschonen afsetten.
  • As Winona Ryder dat Dreihbook för den Film sehn harr, de toeerst as Feernsehfilm vun den Speelbaas Michael Apted dreiht warrn schüll, hett se dat glieks an Coppola wieterschickt. Coppola hett foorts toseggt, Apted is denn de föhren Produzent vun dat Projekt worrn.
  • Anthony Hopkins speelt in den Film en Dubbelrull. In’n Prolog vun den Film speelt he den Prester, de Dracula vertellen deit, dat Elisabeta ehr Seel na ehrn Sülvstmoord verdammt weer. An de Rull vun van Helsing weer ok Liam Neeson intresseert, man as Hopkins sien Intresse an de Rull düütlich maakt harr, is he besett worrn, vunwegen dat he to de Tiet bannig populär weer.
  • De Wunschbesetten för den Verrückten Renfield weer Steve Buscemi, de aver aflehnt hett.
  • Dorför dat he Keanu Reeves as Harker besett hett, hett sik Coppola nadräglich sülvst kritiseert. He harr de Hapen, dat he mit em ok de jüngeren Fronsklüüd as Tokiekers anspreken künn.
  • De Geschicht vun den Dood vun Dracula sien Ehfro, de to Anfang vun den Film vertellt warrt, baseert op en rumäänsche Legenn, vun de de Stroom Râul Doamnei sien Naam hett.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Fred Saberhagen un James V. Hart: Bram Stoker's Dracula. Der Roman zum Film von Francis Ford Coppola. Na dat Dreihbook vun James V. Hart in Anlehnen an Bram Stoker sien Roman. Goldmann, München 1993, ISBN 3-442-42217-5.
  • Bram Stoker: Dracula. (OT: Dracula). Hoochdüütsch vun Karl Bruno Leder. Insel, Frankfort an’n Main un Leipzig 2004, ISBN 3-458-34803-4.
  • Karsten Prüssmann: Die Dracula-Filme. Von Friedrich Wilhelm Murnau bis Francis Ford Coppola. Heyne-Filmbibliothek, Band 190. Heyne, München 1993, ISBN 3-453-06702-9.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Kritik to’n Film in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]