Schulp

Vun Wikipedia
Schulpe vun en Echten Dintenfisch (Jan Adrianus Herklots, 1859)
En Schulp, Achtersiet (Ruggensiet)

De Schulp (middelnedderdüütsch schulp(e) ‚Mussel(schill)‘[1] ) is de „Ruggenknaken“ vun Echte Dintenfische. He deent for de Updrift bi't Swemmen un blifft vun't Volumen stabil.[2] Na de Stammgeschicht hen bekeken hannelt sik dat um en Binnenskelett, dat sik mit den Loop vun de Evolutschoon ut dat „Huus“ vun de Dintenfische ehre Vorwesers mank de Koppfööt torüchbillt hett. Bi ole Koppfoot-Aarden deent Hüser as Butenskelett. Se sünd bi de jüngeren Koppfoot-Aarden „na binnen wannert“ un hefft sik dor bi torüchbillt. Bi de Echten Dintenfische is dor de Schulp bi nableven, bi de Pieldintenfische en bloten Chitin-Staff, dat so nömmte Gladius. Bi de Kraken is vun dat vörmolige Butenskelett nix mehr nableven, dat hett sik heel un deel torüchbillt.

Schulpe vom Eenfachen Dintenfisch (Sepia officinalis) an'n Strand vun Hengistbury Head, England
Eenfachen Dintenfisch (Sepia officinalis) mit Schulp as Stütt (Binnenskelett) in'n Ruggen

Schulpe finnt sik faken an'n Strand. Se kaamt vun Deerter, de dootgahn weern un weert dor anspöölt.

Fossil vun en Schulp vun Trachyteuthis hastiformis (Jura Museum Eichstätt)

Wie de Schulp upboot is[ännern | Bornkood ännern]

To'n groten Deel besteiht en Schulp ut Aragonit. Cheemsch is dat en Kalziumkarbonat, also Kalk.[3]

Wie de Schulp funktschoneert[ännern | Bornkood ännern]

In den Schulp warrt Gas inlagert. So kann he for de Updrift bruukt weern. He hett Kamern, de könnt, je nadem, mit Gas und Water füllt weern.[4] Dat Gas warrt ut de Lymphe over den Siphunculus anlevert. De loppt unner den Schulp langs.

Sepiaschulp ut den Zoohannel mit en Klammer for den Vagelkäfig

Belege[ännern | Bornkood ännern]

  1. Schulp bi Duden online, mit Lenken to de Etymologie. Afropen an'n 15. Mai 2013.
  2. Kristin M. Sherrard: Cuttlebone morphology limits habitat depth in eleven species of Sepia (Cephalopoda: Sepiidae). (PDF) In: The Biological Bulletin, Band 198, Nr. 3, 2000, S. 404–414.
  3. A. Rexfort, J. Mutterlose: Stable isotope records from Sepia officinalis – a key to understanding the ecology of belemnites? In: Earth and Planetary Science Letters, Band 247, Nr. 3–4, 30 Juli 2006, S. 212–221.
  4. E. J. Denton, J. B. Gilpin-Brown: The distribution of gas and liquid within the cuttlebone. In: Journal of the Marine Biological Association of the United Kingdom, Band 41, Nr. 02, 1961, S. 365–381.