Echte Dintenfische
| Echte Dintenfisch(e), Echte Enktvisken,
Sepien | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||||
| Sepiida | ||||||||||||||||||
| Bather, 1888 |
De Echten Dintenfische (Sepiida) oder Echten Enktfisken sünd en Ornen mank de Dintenfische (Coleoidea). Bi jem is dat „Huus“, dat ehre Vorwesers as en Butenskelett utbillt harrn, mit den Loop vun de Evolutschoon torüchbillt wurrn un „na binnen wannert“, wo dat as en Schulp Updrift un Stebigkeit gifft. De vörmoligen „Hüser“ finnt sik hüdigendags bloß noch bi de Parlboote.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]
De Mantel is bi de Echten Dintenfische normolerwiese stumper un nich so spitz, as bi de Pieldintenfische. Dat gifft avers Aarden mank de Pieldintenfische, de laat as Echte Dintenfische. An’n meisten verscheelt se sik bi dat Binnenskelett. Bi de Echten Dintenfische hannelt sik dat dor um en platten, breeden Schulp bi, man bi de Pieldintenfische sütt dat anners ut: bi jem gifft dat bloß noch en so nömmten „Gladius“. Dor hannelt sik dat um en platten Chitinstaff bi, de as Binnenskelett deent. Bi Kraken is vun dat vörmolige Huus meist gor nix mehr nableven. In de Echten Dintenfische ehren Schulp sitt allerhand Kamern in, dor is Gas in spiekert, so datt dat Deert Updrift hett. As de meisten annern Dintenfische ok, hefft de Echten Enktfisken en Snavel ut Hoorn. Um den Mund umto sitt tein Fangarms mit Suugproppens dor an, de sünd man wat kort. De Tentakels (1 Paar), de wat länger sünd, weert twuschen de annern Arms versteken, wenn de Deerter ruht. Bi de Jagd luert de Echten Dintenfische up ehre Büte. Se könnt nich so fix swemmen, as de Pieldintenfische. Andreven weert se sunnerlich dör en Flunkensuum. De loppt as en Band um dat Lief umto un sleiht as Wellen un sorgt dor for, datt dat vorut geiht. De Püster warrt ok insett, man meist bloß for korte Wege, wenn he utbüxt.
Wie de Echten Dintenfische leevt
[ännern | Bornkood ännern]
Anners, as de Pieldintenfische sünd de Echten Dintenfische nich anpasst an dat Leven in‘e free See. Se leevt sunnerlich an’n Grund un freet Fisch un Kreefte. De meisten Echten Dintenfische könnt slank de Farv wesseln un sik tarnen. Bovento buddelt se sik in’n Nu in. Vundeswegen mütt se nich utneihen, wenn Rövers kaamt. Dat gifft avers ok Deerter, de wesselt de Farv un wiest dormit, wie se sik föhlt. Kann angahn, se hefft Stress oder se wüllt sik paaren. Ok mit den Dintenbüdel könnt se sik tarnen. Dor sitt Dinte ut kunzentreert Melanin in.
Wat se for de Weertschop bedüden doot
[ännern | Bornkood ännern]
In Dintenfische sitt Kraft in un se smeckt ok good, vundeswegen deent se for de Minschen as Spiese, sunnerlich in de Länner um de Middellannsche See un in Asien. De Schulp ut’n Ruggen warrt vun Goldsmeedlüde to’n Geten bruukt. Ok for Kanarienvagels to’n Freten warrt he nahmen. He is witt, porös un besteiht ut kalkhaftig Materiol. Ok to’n bannig fienen Sliepen kann he nahmen weern. He is nich bloß Büte bi’t Fangen vun de Dintenfische, man he warrt ok faken an’n Strand funnen.
Systematik
[ännern | Bornkood ännern]Hier folgt nu en List mit de Familien un Geslechter mank de Ornen vun de Sepiida:
- Sepiidae Leach, 1817
- Sepia Linné, 1758
- Resensepia (Sepia apama)
- Breedarm-Sepia (Sepia latimanus)
- Eenfachen Dintenfisch (Sepia officinalis)
- Metasepia Hoyle, 1885
- Staatschen Sepia (Metasepia pfefferi)
- Sepiella Gray, 1849
- Sepia Linné, 1758
- Sepiadariidae Fischer, 1882
- Sepiadarium Steenstrup, 1881
- Sepioloidea d’Orbigny, 1845
- Idiosepiidae Appelöf, 1898 (** Idiosepia Steenstrup, 1881
- † Belosaepiidae Nyst, 1843
- † Belosepiellidae Naef, 1921
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Patrizia Jereb und Clyde F. E. Roper: Cephalopods of the World – An Annotated and Illustrated Catalogue of Cephalopod Species Known to Date. Volume 1 Chambered Nautiluses and Sepioids (Nautilidae, Sepiidae, Sepiolidae, Sepiadariidae, Idiosepiidae and Spirulidae). FAO Species Catalogue for Fishery Purposes, No. 4, 1: 1-262, Rom 2005 ISBN 92-5-105383-9
- Mark Norman: Cephalopods A World Guide. 319 S., ConchBooks, Hackenheim 2000 ISBN 3-925919-32-5
- Kir Nazimovich Nesis: Cephalopods of the World – squids, cuttlefishes, octopuses, and allies. 351 S., Neptune City, NJ : TFH Publ. ISBN 0-86622-051-8
