Anglesit

Anglesit
prismaatsch Anglesit (Marokko)
Cheemsch Tohopensetten	Pb[SO4]
Mineralklass	Waterfree Sulfaten ahn frömme Anionen 7.AD.35 (na Strunz, 9. Oplaag) 28.3.1.3 (na Dana)
Kristallsystem	orthorhombisch
Klöör	ahn Klöör, witt, geel, grau, gröönlich
Streekklöör	witt
Mohshard	2,5-3
Dicht (g/cm³)	6,3-6,4
Gleem	Demant- bit Fettgleem
Transparenz	dörsichtig bit dörschienen
Brook	musselig
Splitten	vullkamen na {100}, undüütlich na {210}
Indruck	dicktafelige, roor ok prismaatsch Kristallen, massige Aggregaten, Kösten
faken Kristallflachen
Tweeschenbilden
Kristalloptik
Breektall	α=1,878 β=1,883 γ=1,895
Dubbelbreken (optisch Utrichten)	Δ=0,017 ; tweeassig, positiv
Pleochroismus
Winkel/Dispersion vun de optischen Assen	2vz ~
annere Egenschoppen
Phaaswesseln
Smöltpunkt
cheemsch Verhollen
lieke Mineralen	Baryt, Coelestin
Radioaktivität	nich radioaktiv
Magnetismus	nich magneetsch
sünnerlich Kennteken	geel Fluoreszenz na Inwirken vun UV-Licht

Anglesit (ok Blievitriol oder Vitriolblieierz nöömt) is en teemlich roor Mineral ut de Klass vun de waterfreVen Sulfaten ahn frömme Anionen. As all Bliemineralen hett dat en Demantgleem, de den Eddelstenen gliek is. De Klöör wesselt twüschen geel-witt, grau, gröön oder ahn Klöör. Dat Mineral kristalliseert in’t orthorhombische Kristallsystem mit de cheemschen Formel PbSO₄, un hett en Mohshard vun 2,5 bit 3 bi en Dicht vun 6,3 bit 6,4 g/cm³.

Sünnere Egenschoppen

Prismengestalt

Anglesit hett en gliek utbillte Struktur un ok teemlich glieke Kristallbilln as de Baryt, liekers is de Dicht üm ruchweg 50 % höger. In’n Gegensatz to Baryt un Coelestin löst sik Anglesit in kunzentreerte Swevelsüür un in Kalilauge op. Wenn Anglesit mit UV-Licht bestrahlt warrt, lücht dat geel fluoreszeeren op.

Naam un Historie

Anglesit is 1832 vun den franzööschen Mineraloog un Physiker Francois Sulpice Beudant na sien eerste Fundsteed nöömt worrn. Dat weer op dat britsche Eiland Anglesey.

Vörkamen

Dat Mineral Anglesit entsteiht ut Bliegleem, wenn dat oxideeren deit. In de Neeg finnt een faken Cerussit un annere Mineralen.

Fundsteden sünd to’n Bispeel Broken Hill in Australien, Freiberg in Sassen, England, Sardinien in Italien, Touissit in Marokko, Mexiko, Tsumeb in Namibia, Mežica in Slowenien oder Phoenixville/Pennsylvania un Idaho in de USA.

In Lam (Böverpalz/Bayern) sünd na’t Wedderapenmaken vun de Fürstenzeche üm to Forschen in en middelöllerlichen Stollen smaragd-gröne, kloor utbillte Anglesit-Kristallen funnen worrn, as se opstunns blots an fief Öörd op de Eer bekannt sünd.

Verwennen

Sammlerstücken: Anglesit as Smucksteen

Anglesit bargt en Blie-Andeel vun bit to 68,3 %, liekers is dat Mineral as Blieierz blots vun öörtliche Bedüden för’t industrielle Verhütten.

As Smucksteen is Anglesit vun wegen sien slecht physikaalschen Egenschoppen (Splittborkeit un Hard) ahn Bedüden. Ünner intresseerte Sammlers sünd de Steen as Tuusch- un Verkööpsobjekten in Ümloop, wenn se vun Hobby-Sliepers in Brillant-Form bröcht worrn sünd.

Literatur

• Martin Okrusch, Siegfried Matthes: Mineralogie. 7. Oplaag. Springer Verlag, Berlin 2005, ISBN 3-540-23812-3
• Edition Dörfler: Mineralien Enzyklopädie, Nebel Verlag, ISBN 3-89555-076-0
• Walter Schumann: Edelsteine und Schmucksteine. 13. Oplaag. BLV Verlags GmbH, 1976/1989, ISBN 3-405-16332-3

Weblenken

Anglesit. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• Mineralienatlas:Anglesit (Wiki)
• Mineralien-Nakieksel - Anglesit (hoochdüütsch)
• Webmineral - Anglesite (engelsch)
• MinDat - Anglesite (engelsch)