Alien: Resurrection

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Alien: Resurrection
Düütsch Titel: Alien – Die Wiedergeburt
Produkschoonsland: Verenigten Staten vun Amerika
Johr vun’t Rutkamen: 1997
Läng: 104 (Kino)
111 (Extended) Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 16
Filmkru
Speelbaas: Jean-Pierre Jeunet
Dreihbook: Joss Whedon, na Figuren vun:
Dan O’Bannon un
Larry Ferguson
Produkschoon: Bill Badalato
Gordon Carroll
David Giler
Walter Hill
Musik: John Frizzell
Kamera: Darius Khondji
Snitt: Hervé Schneid
Szenenbild: Nigel Phelps
Kledaasch: Bob Ringwood
Dorstellers

Alien: Resurrection (op plattdüütsch so veel as „Frömm: Wedderopwaken“; dt. Titel: Alien – Die Wiedergeburt) is de Titel vun en US-amerikaanschen Science-Fiction-Film ut dat Johr 1997. De Horrorfilm slutt as veerste Deel de Alien-Filmreeg af, de 1979 mit Alien anfungen hett. Speelbaas weer Jean-Pierre Jeunet, de Hööftrull speel as ok in de vörigen Filmen Sigourney Weaver. In de düütschen Kinos is de Film an’n 27. November 1997 anlopen – een Dag na de Weltpremiere in de USA.

Inholt[ännern | Bornkood ännern]

Ellen Ripley warrt tweehunnert Johren na ehrn Doot vun gewetenlose Militär-Wetenschopplers an Bood vun dat Ruumschipp U.S.M. Auriga bröcht un dor to nee Leven opwaakt: In verscheden Testregen warrt de Genen ut ehr Överresten so faken klont, bit se dat henkriegt, de Alien-Königsche in ehrn Lief an’t Leven to hollen. Dat Militär plaant, de Aliens wieter to tüchten, üm jem militäärsch nütten to künnen. Dorto bruukt se Weertsliever, de jem in Form vun roovte Kolonisten vun Weltruumpiraten bröcht warrt. Unvermodens överleevt Ripley de Operatschoon, in de ehr de Königsche rutnahmen warrt. Gau al kaamt de eersten Aliens ut un warrt in Kavens insparrt, ut de se – so glöövt se – nich utbreken künnt.

Man, de Alien maakt een vun jemehr Spezies doot. Jemehr Blood fritt sik dör Metall un maakt so den Kaven tonichten, so dat de Aliens free kamt. We Aliens fangt an de Wetenschopplers un de Marines an Boord an de Siet to maken. As de Situatschoon jümmer gefährlicher warrt, verbünnt sik de kloonte Ripley mit de Weltruumpiraten, de noch an’t Leven sünd. Dorto höört de argdenkersche Call (en so nöömten Auton, en Android, de vun Roboters entwickelt weer), de den Opdrag haar, Ripley an de Siet to maken, vördem de Königsche rutnahmen warrt. Tosamen söökt se en Weg, ut dat Ruumschipp ruttokamen, vördem allns ünnergahn deit. Dat Schipp hett intwüschen automaatsch Kurs op de Eer inslahn un drauht dormit, de Aliens op den Heimatplaneten vun de Minschen tobringen. Call will dat üm jeden Pries hinnern, dat se dor henkamt. MIt de Tiet warrt aver ok de Grupp vun de Piraten na un na lütter.

Opletzt lannt Ripley in’n Bröödruum vun de Alien-Königsche un warrt wies, dat ok se dör dat Klonen muteert is, un nu en Boormudder heet. So bringt se nu en neeordige Minsch-Alien-Kreatur op de Welt, mandat Wesen hollt Ripley för ehr Mudder un maakt de Königsche doot. Ripley is sik man nich mehr seker, to wovun Spezies se sülvst höört, vunwegen dat se en Deel vun de Kraft un de Sinnen vun en Alien hett, op de annern Siet aver noch in den Lief vun en Minsch steken deit. Dordör föhlt se Sympathie för ehr Alien–„Verwandschop“. Opletzt beslutt se, den Mischling an de Siet to maken. Tosamen mit Call bringt se dat Ruumschipp to’n Afstörten, so dat de Minschheit rett is. Ripley, Call, Vriess un Johner, de överleevt hebbt, neiht mit dat Ruumschipp vun de Piraten ut, vördem dat Ruumschipp explodeert un lannt op de Eer.

Kritik[ännern | Bornkood ännern]

De veerte Alien-Film hett ünnerscheedliche Kritiekn inbröcht. Eenige Kritikers menen, dat de Deel keen rechte Inspiratschoon harr un överher weer, wiel annere loven deen, dat de Film deelwie storüch güng na den hoochloovten eersten Deel vun 1979.

  • Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schreev, dat sik Utstatten, Besetten un de Opbo vun de Geschicht to en Science-Fiction-Bühnentöver vun de beteren Oort verbinnen de, dat togliek vun’t europääsche Schrieverkino un vun de amerikaanschen perfektschoon profiteer.[1]
  • Op Filmzentrale.com oordeel Christoph Huber, dat de Film nich blots dör en kumpetente Inszeneren övertüüg, man ok dör den Witz, de sien Vörgänger nich harr, un dör’t achtensweerte Dorstellerensemble. De Binnenrüüm weern de villicht optisch schönsten ut de Filmreeg. De Film weer dat jüst so Weaver ehr as ok den Speelbaas sien Film, vunwegen dat en go’e Verbinnen ut ollen Stoff un originellen persönlichen Stil funnen worrn weer.[2]
  • Roland Huschke meen op Cinema.de, dat afsehn vun all de spektakulären Effekten un Dynamik, bi de Nevenfiguren sluurt weer. Dat de Show Ripley un de Aliens tosteiht, dat harr sien Recht. Man, dat dorüm de Rest vun de Lüüd to’n Kanonfoder warrt, dat blots Kalauers vertellt, weer nich so goot. Se weern so wenig in de Geschicht inbunnen, dat de Tokiekers sik nich dorüm scheren doot, woveel vun jem ümkamt. An’n wenigsten Dankbor weer dat för Winona Ryder, de as Android an all Dramatik vörbihuschen de un de ehr Rull ehr Prominenz nich gerecht warrn kann.[3]
  • De Dreihbookschriever Joss Whedon weer mit den fardigen Film nich tofreden. 2005 vertell he den Sinn na, wat den Film vun sien Dreihbook ünnerscheden de, neemlich dat dat eenfach grulig ümsett worrn is un de Film dormit meist nich antokieken weer.[4]

Utteken[ännern | Bornkood ännern]

De Film weer för tohopen twintig Filmpriesen vörslahn, dorünner in söss Kategorien vun den Saturn-Pries. Ehrt worrn is de Film opletzt mit fief Priesen:

  • 1997: mit den Bogey Award
  • 1998: mit den Blockbuster Entertainment Award in de Kategorie Beste Nevendorstellersche – Sci-Fi för Winona Ryder
  • 2003: mit den DVDX Award in de Kategorie Best Samt-Dvd – Klassik-Film för Charles de Lauzirika
  • 2004: mit den Sierra Award in de Kategorie Best DVD för The Alien Quadrilogy
  • 2010: mit den Sierra Award in de Kategorie Best DVD för Alien Anthology

Produkschoon[ännern | Bornkood ännern]

Eerste Andüden, dat en wieteren Deel rutkamen schall, geev dat glieks na den drüdden Deel Alien³, de vun Tokiekers un Kritikers mit mischte Geföhlen opnahmen worrn is. De eerste offizielle Besättigung dorför keem op de World Science Fiction Convention 1993 in San Francisco. De Film weer to de Tiet in en fröhe Phaas vun’t Entwickeln, ofschoonst de drüdde Deel in de Kinos keen groten Spood harr. Walter Hill un David Giler vun de Brandywine Productions weern vun de Infäll vun Whedon andoon un hebbt em dat Utklamüstern vun’t Dreihbook överdragen. Vun Fans weer faken to höörn wesen, dat de Aliens op de Eer bröcht warrn schülln. Man dorvun keem Whedon gau wedder af, vunwegen dat so en Geschicht nich to betahlen wesen weer. De ne’e Film schüll sik vun de Oort un Wies an de eersten beiden Deelen orienteren, un sotoseggen en Mischen ut klaustrophoobschen Horror un stännige Action warrn.

För de Produzenten weer dat eerste Problem, dat Sigourney Weaver in den veerten Film nich mehr mitspelen wull. Annerhalf Johren nadem Whedon dat Dreihbook fardig un en Tosamenfaten vun dörtig Sieten ahn Ripley vun em vörleggt worrn is, hett dat Studio torüchtogen. Ahn Ripley schüll dat keen ne’en Film geven. As Weaver de Tosamenfaten dörkeken harr, hett se ehr Mitarbeit toseggt ünner de Vörrutsetten, dat de veerte Deel de geschicht eernsthaft wieterföhren de. Whedons Dreihbook hett denn op dat Genmaterial vun Ripley baseert, wat en zentral Thema vun’n helen Film worrn is un ok de Mööglichkeit nütten de, dat Ripley en ne’en Charakter kreeg. Weaver hett dorophen den Verdrag ünnerschreven. Winona Ryder antostellen weer keen Problem, de sülvst ’n groten Fan vun de eersten dree Delen weer.

Sworer weer dat, en Speelbaas to finnen. Naams as Geoff Murphy, Steven Soderbergh, Mick Garris, Wes Craven, David Cronenberg, John Carpenter un George A. Romero stünnen in’n Ruum. Man söch aver na en Speelbaas mit en egen visuellen Stil, un so keem ok Jean-Pierre Jeunet in’t Speel, ofschoonst bekannt weer, dat he nich an de Inszeneren vun en amerikaanschen Film intresseert weer. Opletzt keem dat aver doch to en Tosamenarbeit, nicht blots, as ok Jeunet en Fan vun de eersten Deelen weer, man ok wunwegen dat he groot Intresse wies, mit Sigourney Weaver – de fleten Franzöösch snacken deit – un Winona Ryder tosamen to arbeiten[5][6].

Anners wat[ännern | Bornkood ännern]

Vörsehn weer an sik David Cronenberg as Speelbaas, man de wull de Opgaav nich annehmen. För em keem de Franzoos Jeunet, de aver keen Woort Engelsch snacken de un dorüm jümmer en Översetter an’n Set harr. Winona Ryder hett ehr Rull annahmen vördem se wietere Informatschonen dorto harr, wat se egentlich spelen schüll.

Dat Dreihbook vun Whedon is vun mehrere Script Doctors överarbeit worrn, so dat de Produzenten an’t Enn tofreden weern. To Anfang is spekuleert worrn, woans de veerste Deel sien Loop nehmen schüll. Eenmol weer de aktuelle Film nöömt, oin den Ripley as Klon torüchhaalt warrt un ut ehr de „Königsche“ rutnahmen warrt. In annere Faten hett vörsehn, dat de drüdde Deel vun de Filmreeg blots en Droom vun Ripley wesen is, den se op’n Flaag torüch na de Eer harr. In den Fall weer de „Königsche“, en annert Alien oder Eier mit an Boord wesen, ahn dat een dat weten harr.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Stefan Jung: Alien Resurrection. In: Enzyklopädie des phantastischen Films. Corian-Verlag, Meitingen 2013, ISBN 978-3-89048-223-1 (Artikellänge: 12 Seiten)
  • Ann C. Crispin, Joss Whedon: Alien: Die Wiedergeburt. Der Roman zum Film. Heyne-Verlag, 1997, ISBN 978-3-453-13893-3
  • Ludwig Gangkofer, Mona Mahmoud, Kathrin Zauner: Alien – Eine Kultfilmreihe. Fachverlag für Filmliteratur, Landshut 2007, ISBN 978-3-9809390-4-1
  • Andrew Murdock, Rachel Aberly: The Making Of… Alien – Die Wiedergeburt. Offizielles Magazin. Blue Man Publishing, 1997, ISBN 439-44711099-0-1

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Filmkritik in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
  2. Christoph Huber: Filmreview op filmzentrale.com
  3. Roland Huschke: Filmkritik op Cinema.de
  4. Joss Whedon über Alien – Die Wiedergeburt Bullz-eye.com; afropen an’n 15. Dezember 2006
  5. John L. Flynn: Dissecting Aliens, BOXTREE Verlag, ISBN 0-7522-0863-2
  6. Andrew Murdock, Rachel Aberly: Alien – Die Wiedergeburt, The Making of … Blue Man Publishing, München

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]