Wir können auch anders…
Filmdaten | |
---|---|
Plattdüütsch Titel: | — |
Originaltitel: | Wir können auch anders… |
Düütsch Titel: | Wir können auch anders… |
Produkschoonsland: | Düütschland |
Johr vun’t Rutkamen: | 1993 |
Läng: | 87 Minuten |
Originalspraak: | Hoochdüütsch |
Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 6 |
Filmkru | |
Speelbaas: | Detlev Buck |
Dreihbook: | Detlev Buck Ernst Kahl |
Produkschoon: | Claus Boje |
Musik: | Detlef Petersen |
Kamera: | Roger Heeremann |
Snitt: | Peter R. Adam |
Szenenbild: | Ute Rohrbeck |
Kledaasch: | Lore Tesch |
Dorstellers | |
|
Wir können auch anders… (op plattdüütsch so veel as „Wi künnt ok anners…“) is de Titel vun en düütsch Roadmovie ut dat Johr 1993 vun Detlev Buck, in den he de Ümbrooksituatschoon in Oostdüütschland na de Wenn in satirische Oort un Wies dorstellt.
Inholt
[ännern | Bornkood ännern]De beiden westdüütschen Bröder Rudi un Moritz Kipp („Kipp“ un „Most“), de beide nich lesen künnt un ok sonst ’n beten slicht sünd, föhrt mit’n ollen Hanomag-LKW na Mekelnborg-Vörpommern, woneem se dat Huus vun jemehr Oma arvt hebbt. De Fohrt is nich so eenfach, vunwegen dat de beiden de Henwiesen un Naams op de Landkoort un Schiller nich lesen künnt un butendem dat olle Auto technische Malessen hett. An en Tanksteed warrt se vun den deserterten Sowjetarmisten Wiktor mit sien Kalaschnikow dwungen, em mittonehmen. De Situatschoon ännert sik kort later, as dat Auto op de Straat vun fief Rümdrievers anhollen warrt, de jem utroven wüllt. Dor kamt se blots dör Viktor un sien Maschienenpistool dorvun. Se maakt sik nu den Spaaß dorut, de fief Lüüd in jemehr Auto instiegen un torüchoors in’n See fohren to laten. Blots twee vun jem künnt noch rechttietig utstiegen.
Op’n Weg na Wendelohe, woneem de Gootshoff wesen schall, kummt dat dör dat smaaksche naive Verhollen vun de beiden Bröder to sünnerliche Begeevnissen. So laat se sik för jemehr letzt Geld en weertlos Roderboot ansnacken, laat de armen Swien, vun en Veehtransporter free un klaut de Kass vun en Imbissstand. Opletzt wiest sik dat Gootshuus as en verkehrte Informatschoon. In Wohrheit steiht jüm blots en afbrennte Kaat to, de intwüschen ok al utplünnert is.
In’n Dörpskroog warrt se dör’t Feernsehn gewohr, dat se intwüschen wegen Moord söcht warrt an de Rümdrievers, de in’n See afsopen sünd. As de Polizei vörföhren deit, nehmt se de Weertsche as Börg. Unvermodte kriminelle Energie söcht sik nu ehrn fre’en Loop. Mehrfack wesselt se jemehr Fluchtfohrtüüch un neiht opletzt op twee Peerd ut, de se wedder geegn en verlatenen Fischkutter uttuuschen doot. Alleen dör de Hülp vun Wiktor un de Börgsche Nadine kriegt se dat hen, nich vun de Polizei faat kregen to warrn. Opletzt ennt de Resi an en unvermodten Oort: In Russland ennerworrns an’n Don finnt de Bröder en nee Tohuus.
Kritik
[ännern | Bornkood ännern]- Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film schrifft, dat de Kummedie tallrieke Anspelen op dat Western-Genre harr un ehrn Reiz gröttstendeels ut de Hööftfiguren tehn de, de mit Leev tekent un övertügen speelt weern. Se warrt as naive Drömers to Outlaws ahn dat to wullen.[1]
- Prisma Online stell ok dat Anlehnen an den Western rut un meen, de Film weer de eerste Kassenspood för Buck wesen. Ok weer op Joachim Król verwiest, de mit den Film sien Dörbrook harr. Buck sien Humor weer jüst as (meist) jümmer vun Understatement prägt. Dat Lachen keem hier vun’t Utsporen vun de direkten Akschoon ut dat stännige Rünnerspelen vun de snaakschsten Begeevnissen.
- Die Chronik des Films meen, dat de Film jüst as sien Vörgänger Karniggels vun den drögen Humor un dat Teklen vun de Hööftfiguren leven de.[2]
- In’n Fischer Film Almanach weer ok dat Teken vun de Hööftfiguren loovt, de bito goot besett weern. Dorin leeg de Stärk vun den Film.[3]
Utteken
[ännern | Bornkood ännern]De Film weer för söben Filmpriesen nomineert und hett söss dorvun wunnen:
- 1993: den Sünnerpries vun de Berlinale för Detlev Buck
- 1993: den Düütschen Filmpries in Gold in de Kategorie Best Filmmusik för Detlef Petersen
- 1993: den Düütschen Filmpries in Gold in de Kategorie Best Hööftdorsteller för Joachim Król
- 1993: den Düütschen Filmpries in Gold in de Kategorie Best Hööftdorsteller för Horst Krause
- 1993: den Düütschen Filmpries in Gold in de Kategorie Best Dreihbook för Ernst Kahl un Detlev Buck
- 1993: den Düütschen Filmpries in Sülver in de Kategorie Best Speelfilm
Butendem weer he mit den Leserpries vun de Berliner Morgenpost uttekent.
Stil
[ännern | Bornkood ännern]De Film fangt eerst langsom und mit Bedacht an. Laterhen warrt de Geschicht gauer. En versteken Komik liggt sünners in de Dialogen un de Kuntrast twüschen de Geschicht un den snaakschen, noorddütsch prägten Humor vun Buck. Blangen de schauspelerische Leistung, is sünners de Kamera wichtig: Dreih/Gegendreih-Prinzip, minuutenlang Filmen ahn Snitt un annere Techniken warrt mit Afsicht insett.
De Filmmusik leist ok en groten Bidrag: Vör allen dat jüst de frisch deserterte Soldat Wiktor dat Soldatenleed „В путь (W putj)“ (Op’n Weg) singt, in dat de Loyalität un Tro vun den russ’schen Soldaten priest warrt, warrt de Text in’n Gegendeel ümkehrt. Dat Motiv vun dat Leed warrt mehrfack afwannelt in verschedene Szenen speelt.
En Sünnerheit is ok de Cameo-Optritt vun Detlev Buck, de as bangen Skinhead in en Dörpsweertschop to sehn is. Ok de Dreihbookschriever Ernst Kahl is in de Kneipe as eensomen Süper to sehn.
Anners wat
[ännern | Bornkood ännern]Dat Goot Wendelohe in’n Film is in Wohrheit dat mehr as hunnertjohrige Slott Tornow, dat bit 1945 Sitt vun de Familie von Buch un en ehmoligen Gootshoff weer, op den Peertucht bedreven weer. Siet 1993 bedrifft hier en ökoloogschen Vereen en Begegnungssteed, de dat Huus för ünnerscheedliche Saken vermeden deit.
De Szeen mit de Rümdrievers op de Straat is op en eensome Landstraat twüschen de Öörd Burgwall un Zehdenick dreiht worrn. Dat Auto weer in de Toonkuhl in de Neeg versenkt.
De Szeen mit den Swienlaster is in Marienthal dreiht worrn, dat an Tornow angrenzt. Dat weer op en Parkplatz vör den ehmoligen Konsum-Laden vun’t Dörp, woneem ok vundaag noch en Supermarkt is.
Borns
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Wir können auch anders … in’t Lexikon vun’n internatschonalen Film
- ↑ Die Chronik des Films. Chronik Verlag, Gütersloh/München 1994, ISBN 3-86047-132-5.
- ↑ Walter Schobert, Horst Schäfer (Rgv.): Fischer Film Almanach 1994. Fischer, Frankfort an’n Main 1994, ISBN 3-596-12229-5, S. 380
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]- Wir können auch anders… in de Internet Movie Database (engelsch)