Shadow of a Doubt (1943)
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Shadow of a Doubt |
| Düütsch Titel: | Im Schatten des Zweifels |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1943 |
| Läng: | 108 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Alfred Hitchcock |
| Dreihbook: | Thornton Wilder, Sally Benson, Alma Reville, Gordon McDonell |
| Produkschoon: | Jack H. Skirball för Universal Pictures |
| Musik: | Dimitri Tiomkin, Franz Lehár |
| Kamera: | Joseph A. Valentine |
| Snitt: | Milton Carruth |
| Kledaasch: | Vera West, Adrian |
| Dorstellers | |
| |
Shadow of a Doubt (op plattdüütsch so veel as „Schadden vun en Twievel“; dt. Titel: Im Schatten des Zweifels) is de Titel vun en Thriller vun den Speelbaas Alfred Hitchcock ut dat Johr 1943. Dat Dreihbook baseert op en Geschicht vun den Schriever Gordon McDonell.
Inholt
[ännern | Bornkood ännern]Charles „Charlie“ Oakley is en Mann, de veel Geld hett un stattlich utsütt. Man, bi em geiht nich allen's mit rechten Dingen to. De Polizei is achter em ran. Üm en beten Roh to finnen, söcht he Toflucht bi de Familie vun sien Süster, de in de lütten Stadt Santa Rosa leevt. Dor leevt ok sien Nichte Charlie, de sik gegensietig sünners geern hebbt vunwgen den glieken Naam. De Freid is groot över den Besöök vun den rieken Unkel, bit Charlie vun den Polizeikommissar Jack Graham verkloort warrt, dat he mööglicherwies as Möörder vun dree rieke Weetfroons söcht warrt – he oder en annern Mann, so nau weet de Polizei dat nich. Toeerst wiest Charlie den Verdacht wiet vun sik, vunwegen dat se nich glöven mag, dat ehr Unkel en Verbreker wesen künn. Man, jümmer wedder fallt ehr Saken op, de ehr snaaksch vörkamt.
Un so plaagt se nu jümmerto de Twiefel, de ehr ünner den Dwang sett, sien Geheemnis ruttofinnen. Se fangt an, em natospioneeren un finnt wohrhaftig jümmer mehr Henwiesen, de gegen ehrn Unkel snackt. De ahnt, dat wat in’n Busch is un snackt sik mit ehr ut. Charlie mutt faststellen, dat se ehrn Unkel verkehrt inschätzt hett. Korte Tiet later verunglückt de tweete Verdächtige op sien Flucht, un de Fall is för de Polizei dormit nu vörbi un afslaten. Charlie, de aver nu aver vun de Schuld vun ehrn Unkel weet, mag nu nich mehr in sien Neeg wesen. Se foddert em op, dat he ut Santa Rosa weggahn un sik nich wedder sehn laten schall, üm de Familie dor nich mit rintotehn.
Man, Charles föhlt sik dat intwüschen in de Lüttstadt kommodig un will nich wedder weg, man he markt, dat Charlie nich op duer ehr Stillswiegen wohren warrt. So fangt he nu an to versöken, Charlie so an de Siet to maken, dat dat as en Unfall utsütt. Blots de Tofall reddt ehr jeed mol dat Leven. Man se is de eenzige, de de Wohrheit kennt, so dat se de annern nix dorvun vertellen kann. Opletzt stellt se em en Ultimatum, dat de Unkel to’n Schien annehmen deit. In’t Tog drapt se noch eenmol openanner. En letzt mol versöcht de Verbreker sien Nichts ümtobringen, vunwegen dat he bang is, dat se doch noch na de Polizei geiht. De junge Charlie stritt mit em üm ehr Leven, wobi de Unkel opletzt ut’n Tog fallt un ünner en Tog ut de Gegenricht kamen deit. Charlie kummt mit dat Leven dorvun, un ok wenn se den Kommissar Graham nu doch vertellt, wat se weet, blifft dat Geheemnis vun ehrn Unkel wohrt.
Kritik
[ännern | Bornkood ännern]Dat Lexikon vun’n internatschonalen Film beschreev den Film as en intressante Kriminalstudie, de goot speelt weer. Dorbi güng dat weniger üm de Jagd op en Verbreker, as veelmehr üm dat Op’neendrapen vun dat Verbreken un en lüttbörgerliche Familie. De Film bargt keen kriminalistische Spannung, man versett den Tokieker in de Rull vun en ironischen Beobachter ut de Feern.[1]
Utteken
[ännern | Bornkood ännern]De Film weer vör dree Filmpriesen vörslahn, dorünner ok för den Oscar in de Kategorie Best Originalgeschicht för Gordon McDonell. Uttekent weer de Film in’t Johr 1991 mit de National Film Registry.
Anners wat
[ännern | Bornkood ännern]- De Film bargt ungewöhnlich vele Szenen, de in en echten Set dreiht worrn sünd, un nich an een, de in’t Studio opboet weer. Dat leeg vör allen an den Krieg. En staatlich Kriegskomitee hett fastleggt, wo veel Geld för den Bo vun Filmkulissen utgeven warrn dröff. Dor den Dreih an echte Steden schüll Geld sport warrn.
- Dat Dreihbook is noch wiel den Dreih jümmer wedder ümschreven un verbetert worrn. En groten Deel vun de Arbeiten hett Patricia Collinge maakt, de Dorstellersche vun de Mudder. Se harr al Insichten in’t Schrieven un künn sik goot in dat börgerliche Ümfeld un de Figuren rindenken. Ehr Arbeit warrt aver nich in’n Vörspann un ok nich in’n Afspann opföhrt.
- De Film gellt as de leevste Film vun HItchcock un bito ok as sien persönlichst Wark. De Film wiest vele Parallelen op to Hitchcock sien Leven, so as de Naam vun de Mudder, biograafsche Begeevnissen, de in de Dialogen inbunnen sünd, oder ok de beiden Aspekten vun Hitchcock sien Persönlichkeit, de in de beiden Hööftrullen weddertofinnen sünd.
- En Film över dat Leven in en Familie is för Hitchcock ungewöhnlich. He kunzentreert sik hier op dat Studium vun’n Charakter.
- Ok in dissen Film hett Hitchcock een vun sien Cameo-Optreden: He is in’n Tog na Santa Rosa to sehn, woneem he mit en poor Lüüd Poker speelt un en „Full House“ op de Hand hett.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Donald Spoto: The Art of Alfred Hitchcock. Hopkinson and Blake, New York 1976, ISBN 0-911974-21-0
- Robert A. Harris, Michael S. Lasky, Rgv. Joe Hembus: Alfred Hitchcock und seine Filme (OT: The Films of Alfred Hitchcock). Citadel-Filmbook bi Goldmann, München 1976, ISBN 3-442-10201-4