Helmut Kohl

Vun Wikipedia
Helmut Kohl (1989)

Helmut Josef Michael Kohl (* 3. April 1930 in Ludwigshafen; † 16. Juni 2017 ok dor) weer en düütschen CDU-Politiker. He weer van 1969 bit 1976 Ministerpräsident vun dat Land Rhienland-Palz un van 1982 bit 1998 de sösste Bunnskanzler vun de Bunnsrepubliek Düütschland. Van 1973 bit 1998 weer he todem Parteivörsitter vun de CDU. Kohl hett den Prozess vun de Düütsch Weddervereenigen mitgestalt un hett maatgevend to de europääsch Eenigungsprozess bidragen.

Öllernhuus[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl wurr 1930 as dart Kind vun de in dat ünnerfränkisch Greußenheim boren Finanzbeamten Hans Kohl (1887–1975) un de sien ut Ludwigshafen-Friesenheim stammend Fru Cäcilie boren Schnur (1890–1979) in Ludwigshafen boren. De Familie weer konservativ-kathoolsch präägt. Sien Geschwister weern Hildegard (1922–2003)[1] un Walter (1926–1944).[2] De Kinner hebbt hör Jöögd in de Friesenheimer Hohenzollernstraat verbrocht. Över de Beziehung to sien öllere Süster weet man nich völ, sien Bröer Walter, de he bannig verehrt hett, is fröh storven.[3] Walter is November 1944 as Suldat bi en Deepflegerangreep dicht bi Mönster fallen.[3]

Schooltiet / Studium[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl hett af den 1. April 1936 de Grundschool „Ruprechtschule“ un siet 1940 – de Tweete Weltkrieg weer all utbraken – de Böverrealschool besöcht. As 14-Johrig wurr Helmut Kohl in en Ludwigshafener Füerlöschtrupp insett un per Kinnerlandverschickung nah Erbach in den Odenwald un later nah Berchtesgaden brocht.[2] Van dor kehr he in‘ April 1945 mit dree Schoolkameraden to Foot torüch nah Ludwigshafen.[2] Nah sien Rückkehr weer de Böverrealschool tonächst slooten, un Kohl fung in‘ August 1945 en landwertschaplich Lehr an.[2] All in November 1945 kehr he aber weer an sien old School torüch un hett dor in März 1950 dat Abitur makt.[2]

To dat Sömmersemester 1950 fung he denn en Studium vun Rechtswetenschapen un Historie in Frankfort an’n Main an, wat he aber nah twee Semester weer afbraken hett.[2] To dat Wintersemester 1951/52 wessel he an de Universität Heidelbarg un hett en Magister-Studium mit de Hööftfaken Geschichte un Staatswetenschapen absolveert. Nahdem Kohl sien Studium 1956 mit den akadeemschen Grad Magister Artium beend harr, hett he en Stäe as Wetenschaplich Mitarbeiter an dat Alfred-Weber-Institut vun de Universität Heidelberg antreden. 1958 hett he mit de Dissertation Die politische Entwicklung in der Pfalz und das Wiedererstehen der Parteien nach 1945[4] bi Walther Peter Fuchs (1905–1997) sien Doktertitel (Dr. phil.) makt. Ansluutend wurr he Direktionsassistent bi en Iesengeeteree in Ludwigshafen un 1959 Referent bi den Verband der Chemischen Industrie in Ludwigshafen.

Privatleven[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl mit Familie in Leipzig, 1975

1960 hett Helmut Kohl de Frömdsprakensekretärin Hannelore Renner (1933–2001) heiraadt, de he siet 1948 kennen dee. Ut de Ehe gungen de beid Söhns Walter (* 1963) un Peter Kohl (* 1965) hervör. In de folgend Johrteinten weer Kohl immer drup bedacht, en heel Familienleven dortostellen.[5] So hebbt he un sien Fru siet Anfang vun de 1970er Johren hör veer Week düernden Sömmerurlaub stets in dat soltborgsch St. Gilgen an‘ Wolfgangsee, in den eerst Johren ok mit de beid Kinner un immer weer in dat sülvige Huus direkt an den See, de dordör överall in Düütschland bekannt wurr.[6] Sommerinterviews ut de Ferien un stell Pressebiller vun en anschienend intakten börgerlich Familie hebbt immer to dat Urlaubsprogramm hörrt.[6] Kohls Söhn Walter hett nahderhenn in en Book dit tekent Bild wedderspraken.[5] De Familie is nah de Dood vun Hannelore Kohl, de an‘ 5. Juli 2001 mit 68 Johren Suizid begung, utnannerbraken.[5] Se harr tovör johrenlang ünner en Luchtallergie leeden.

Rund fiefenhalv Johr nah dat Enn‘ vun sien Kanzlerschap, an‘ 4. März 2004, stell Helmut Kohl den eersten Deel vun sien Memoiren ünner den Titel „Erinnerungen, 1930–1982“ vör. Se umfaaten de Johren 1930 bit to de Beginn vun sien Kanzlerschap 1982. De tweete Deel över de Regeerensjohren bit 1990 keem an‘ 3. November 2005, de darte Deel över de Johren bit 1994 an‘ 16. November 2007 herut. Een veerten afsluutend Band is plaant.

In‘ Fröhjahr as ok in‘ Harvst 2007 harr Helmut Kohl twee Kneeoperatschonen, bi de hüm künstlich Gelenken insett wurrn.[7] He befunn sück noch in de Rehabilitatschoo, as he sück in‘ Februar 2008 bi en swooren Störrt in sien Huus en Schädel-Hirn-Trauma totruck, wat noch in de sülvig Nacht opereert wurrn muss.[8][9] Sietdem bruukt he bi apenlich Uptreden en Rullstohl.

Helmut Kohl mit sien tweet Ehefrau Maike (2009)

Över de stuur Tiet nah den Störrt hett he sülvst seggt: „Wenn meine Frau nicht gewesen wäre, wäre ich nicht mehr am Leben, und wenn sie nicht bei mir wäre, wäre mein Leben heute sehr viel weniger lebenswert“.[10] An‘ 8. Mai 2008 hebbt he un Maike Richter (* 1964), mit de he siet 2005 in en fasten Beziehung leevt, in de Kapell vun en Reha-Klinik in Heidelbarg in‘ engsten Früendeskrink heiraadt.[11] De beid Söhns Walter un Peter weern nich inlaaden.[12] Trootüügen weerm de Medienünnernehmer Leo Kirch un BILD-Chefredakteur Kai Diekmann. Maike Richter, de nah de Hochtiet de Nahnaam Kohl-Richter annehm, harr Kohl in dat Kanzleramt kennenlehrt, wo de Volkswirtin mit Doktertitel vun 1994 bit 1998 as Beamtin in de Wertschaftsafdeelen arbeiten dee. Nah Gerhard Schröder sien Wahlsieg weer se to de Finanzexperten vun de Unionsfraktschoon, Friedrich Merz, wesselt. Nah en Tätigkeit as Journalistin bi de Wirtschaftswoche is se to Tiet Baas vun dat Referat Regional Wertschaptspolitik, Städerbau un Ruumordnung in dat Bundwertschaftsministerium (is aber beurlaubt).

Helmut Kohl leevt in den Ludwigshafener Stadtdeel Oggersheim un in Berlin.

Politisch Karriere[ännern | Bornkood ännern]

All as Schöler (1946) is Helmuth Kohl de CDU bitreden un weer ansluutend Mitbegrünner vun de Junge Union in sien Heimatstadt Ludwigshafen (1947). Sien politisch Aktivitäten hett he ok während sien Studium wieder verfolgt. 1953 wurr he Liddmaat vun den geschäftsführenden Vörstand vun de CDU in Rhienland-Palz, 1954 stellvertreden Landsvörsitter vun de Junge Union vun Rhienland-Palz, 1955 Liddmaat vun den Landsvörstand vun de CDU Rhienland-Palz. 1959 wurr he Vörsitter vun de CDU-Kreisverband Ludwigshafen, 1960–1969 weer he Fraktschoonsführer vun de Stadtratsfraktion Ludwigshafen, af 1963 Fraktschoonsvörsitter in den Landdag vun Rhienland-Palz, van März 1966 bit September 1974 weer he Landsvörsitter vun de CDU vun Rhienland-Pfalz, 1966 Liddmaat vun den Bundsvörstand vun de CDU, af 1969 Stellvertreder un van 1973 bit 1998 Bundsvörsitter vun den CDU. En wichtigen Förderer vun Helmut Kohl weer de to Tieden vun den Natschonalsozialismus un Tweeten Weltkrieg vermögend wurrn Industrielle Fritz Ries.

Ministerpräsident[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl, 1969 in Ludwigshafen

As Kohl 1966 to’n Landsvörsitter vun de CDU vun Rhienland-Palz wählt wurr, weer he ok to’n Nahfolger vun Peter Altmeier in dat Amt vun den Ministerpräsidenten bestimmt. Nah de folgenden Landdagswahl wurr woll noch eenmal Altmeier Ministerpräsident, aber an‘ 19. Mai 1969 lhett Kohl hüm in dit Amt aflööst. Wichtig Entscheidungen in Kohl sien Amtszeit weern de Gebietsreform un de Grünnen vun de Universität Trier-Kaiserslautern (hüüd: Universität Trier, Technische Universität Kaiserslautern).

As Nahfolger vun Kurt Georg Kiesinger hett Kohl 1971 ahn Spood för den Bundsvörsitt vun de CDU kandideert un verlor tegen Rainer Barzel. 1973, en Johr nah Rainer Barzel sien scheitert Konstruktiv Misstrauensvotum tegen den amteerenden Bundskanzler Willy Brandt, hett Kohl hüm as Bundsvörsitter vun de CDU aflööst un behull disse Parteifunktschoon 25 Johr bit to’n 7. November 1998.

Oppositschoonsführer[ännern | Bornkood ännern]

Bi de Bunddagswahl 1976 is he eerstmals as Kanzlerkandidat vun sien Partei antreden. De CDU/CSU hett de afsolute Mehrheit mit 48,6 Perzent vun de Stimmen blots knapp verfehlt un de sozialliberale Koalitschoon kunn sück behaupten. Dat weer aber bit dorhenn dat tweetbest Wahlergebnis vun de CDU/CSU överhoopt. Kohl is nah de Wahl as Ministerpräsident torüchtreden un wurr as Vörsitter vun de CDU/CSU-Fraktschoon in‘ Düütschen Bundsdag in Bonn Oppositschoonsführer. Sien Nahfolger as Ministerpräsident wurr an‘ 2. Dezember 1976 Bernhard Vogel. Nah de verloren Wahl hett de CSU den Kreuther Trennungsbeschluss to de Upheven vun de Fraktschoonsgemeenschap mit de CDU faat, Kohl kunn aber tegen den CSU-Vörsitter Franz Josef Strauß de Fortführen dörsetten. Bi de Bundsdagswahl 1980 muss he dorför Strauß den Vörtritt bi de Kanzlerkandidatur laaten. Wiel Strauß aber nah de verloren Wahl Ministerpräsident in Bayern bleev, weer Kohl wiederhenn Oppositschoonsführer.

Kohl weer van 1976 bit 2002 Liddmaat vun den Düütschen Bundsdag.

Kanzler[ännern | Bornkood ännern]

Wahl un Uplöösen vun den Bundsdag[ännern | Bornkood ännern]

Nahdem sozial-liberal Koalitschoon vun Bundskanzler Helmut Schmidt an‘ 17. September 1982 utnannerbraken weer – dat geev swoorwegend Meenungsverscheedenheiten över de tokünftig Wertschapspolitik in de Bundsrepubliek – nehmen FDP un de CDU/CSU an‘ 20. September 1982 Koalitschoonsgespräche up. Anlass för den Bröök weer ünner annern en Strategiepapier vun de FDP, dat vun Otto Graf Lambsdorff utarbeit wurrn weer un neoliberal Positschonen to en Reform vun den Arbeitsmarkts enthull.

Kohl wurr för dat Amt vun den Bundskanzler nomineert un an‘ 1. Oktober 1982 in‘ Rahmen vun da teerst spoodriek konstruktiv Misstrauensvotum in de Historie vun den Bundsdag tegen den amteerenden Bundskanzler Helmut Schmidt to’n sössten Bundskanzler wählt. Butenminister wurr, as ok all in de sozial-liberalen Koalitschoon, Hans-Dietrich Genscher. De Koalitionswessel weer binnerhalv vun de FDP bannig umstreeden. Wiel de FDP mit en Koalitschoonsutsaag togunsten vun de SPD in den Wahlkamp 1980 gahn weern, wurr fehlend materiell Legitimatschoon reklameert; formaal weer dat aber verfaatenskonform. Dorto keem, dat Kohl sien Kanzlerschap nich ut normal Bundsdagswahlen hervörgahn weer. Um dissen Makel to tilgen, hett Kohl en bannig umstreeden Verfohren dörführt: He stell den Bundsdag de Vertrauensfraag, över de an‘ 17. Dezember 1982 afstimmt wurr, Nahdem de Regeeerenskoalitschoon an‘ Dag tovör mit breet Mehrheit den Bundshuushollen för 1983 verafscheed harr; enthullt sück de Mehrtall vun de Afordneten vun de Regeerenskoalitschoon as vereenbort de Stimm, wodör dat wünscht Ergevnis tostannen keem: Kien Mehrheit för den Bundskanzler un dormit de Mögelkeit, den Bundspräsidenten de Uplöösen vun dat Parlament vörtoslahn. Bundspräsident Karl Carstens hett sück länger Tiet laaten mit de Entscheedung, sück denn aber in‘ Januar 1983 för de Uplöösen vun den Bundsdag un dat Utschrieven vun vörtrucken Bundsdagswahlen för den 6. März 1983. Gegen disse Vörgehenswies hebbt eenig Afordneten vör dat Bundsverfaatengericht klaagt, de aber den faststellt hett, dat dat Uplöösen nah de Verfaaten mögelk weer.

De eersten Johren vun sien Kanzlerschap[ännern | Bornkood ännern]

Bi de Bundsdagswahl an‘ 6. März 1983 wunn de Koalitschoon ut CDU/CSU un FDP mit Stimmengewinnen för de CDU/CSU (48,8 Perzent, +4,3 Perzentpunkten) un düütlichen Stimmenverlusten för de FDP (7,0 Perzent, -3,6 Perzentpunkten) de Mehrheit vun de Seeten in‘ Bundsdag. Helmut Kohl, de tüschen 1976 un 1998 sössmal as Kanzlerkandidat antreden, harr sien best Wahlergebnis (un dat tweetbest vun de Unionsparteien in de Historie vun de Bundsrepubliek). Kanzlerkandidat vun de Sozialdemokraten weer de ehmalge Bundsjustizminister un Münchener Böverbörgermeester Hans-Jochen Vogel.

In de eersten Johren vun sien Amtstiet hett Kohl den noch ünner de Regeeren Schmidt faaten NATO-Nahrüstungsbeschluss tegen den Wedderstand vun de Freedensbewegen dörsett.

An‘ 22. September 1984 hebbt sück Kohl un de franzöösche Staatspräsident François Mitterrand an den Oort vun de Slacht um Verdun drapen, um gemeensam an de Dooden vun beid Weltkriegen to gedenken. Dat Foto vun hör minütenlang Hannendruck wurr en Symbol vun de düütsch-franzöösch Utsöhnung. Kohl un Mitterrand wurr in de folgend Johren en besünners eng Vertrauensverhältnis nahseggt. Se hebbt gemeensam Projekte as dat Eurokorps un den Feernsehsenner ARTE up den Weg brocht. Ok Fortschritte in de europäisch Eenigung as de Verdrag vun Maastricht un later de Inführen vun den Euro wurrn wesentlich de eng düütsch-franzööschen Tososammenarbeit toschreven.

In‘ Toog vun de Flick-Affäre um illegale Zahlungen vun den Flick-Konzerns an düütsch Politiker wurr Kohl dör wg. Kohl-Indraagen in dat sekerstellt Kassenbook belast. In den Ünnersökensutschuss vun den Bundsdag un den Mainzer Landdag hett Kohl nich de Wohrheit in‘ Betoog up sien Kenntnis vun den Zweck vun de Staatsbörgerlich Vereenigung as Spendenbeschaffungsanlaag un entgung nah en Anzeig vun Otto Schily blots knapp en Straafverfohren wegen uneidlich Falschutsaag. Kohls Parteifrüend Heiner Geißler hett hüm later mit den berühmt wurrn Kommentar, he harr wohl en „Blackout“ harrt, verteedigt.

In Israel hett he an‘ 24. Januar 1984 vör de Knesset över de hüm todeel wurrn „Gnade der späten Geburt“, de Satz sülvst stamm vun Günter Gaus.[13]

An‘ 5. Mai 1985 hett Kohl gemeensam mit US-Präsident Ronald Reagan in Bitburg en Kranz up den dortigen Soldatenkarkhoff daalleggt. Dat wurr in Deelen vun de düütsch un amerikaansch Apenlichkeit heftig diskuteert, wiel dor ok Liddmaaten vun de Waffen-SS beerdigt sünd (→ Bitburg-Kontroverse).

Bi de Bundsdagswahl 1987 wurr Kohl in sien Amt bestätigt. Gegenkandidat vun de SPD weer de Ministerpräsident von Noordrhien-Westfalen, Johannes Rau.

De „Kanzler vun de Eenheit“[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl in Krzyżowa (Kreisau/Schlesien), 1989
De Vörsitter vun den DDR-Ministerrat Hans Modrow, Bundskanzler Helmut Kohl, de Regeeren Börgermeester (West-Berlin) Walter Momper un in‘ Achtergrund tüschen Kohl un Momper de Böverbörgermeester (Ost-Berlin) Erhard Krack as dat Brannenborger Dor an‘ 22. Dezember 1989 apen makt wurrn is
Bundskanzler Helmut Kohl un US-Verteidigungsminister William Cohen an‘ 5. März 1997 in Bonn
Ernennung vun Kohl to’n eersten gesamtdüütschen Bundskanzler dör Bundspräsident Richard von Weizsäcker (1991)

Kohl hett as eerst düütsch Bundskanzler en Privatreis in de DDR makt. In‘ Mai 1988 is he spontan un ahn Begleitschutz för dree Daag mit sien Frau un sien Söhn Peter dör middeldüütsch Städer fohren. Later hett he disse Reis as en vun de bewegendsten vun sien Leven betekent.[14]

Nahdem sück de Tosommenbröök vun de DDR afteken dee un de Berliner Müer an‘ 9. November 1989 fallen weer, hett Helmut Kohl ahn vörherig Afspraak mit den Koalitschoonspartner un den westlich Bündnispartnern an‘ 28. November 1989 in‘ Düütsch Bundsdag en „Zehn-Punkte-Programm zur Überwindung der Teilung Deutschlands und Europas“ vörleggt. An‘ 18. Mai 1990 wurr de Staatsverdrag över de Währungs-, Wertschaps- un Sozialunion mit de DDR ünnerschreven. Tegen den Wedderstand vun Bundsbankpräsident Karl Otto Pöhl harr Kohl dorin en Umtuuschkurs vun Mark der DDR in D-Mark vun 1:1 bi Löhnen, Gehältern, Mieten un Renten dörsett. Dat weer nahderhen en stark Belastung för Bedrieven in de Nee Bundslänner. Gemeensam mit Butenminister Hans-Dietrich Genscher hett dat in de so nömmt Zwei-plus-Vier-Gesprächen mit de Siegermächten vun den Tweeten Weltkrieg henkreegen, dat de de Tostimmung to de Düütsch Weddervereenigung geven hebbt Zwei-plus-Vier-Verdrag un ok tostimmt hebbt, dat dat weddervereenigt Düütschland in de NATO drin is.

De Düütsch Eenheit hett sück positiv up de wiedere Loopbahn vun Kohl as Bundskanzler utwirkt. Kohl weer dat 1989 up den Parteidag in Bremen blots swoor gelungen, en „Putschversöök“ vun sien Gegner ut sien eegen Partei um Heiner Geißler, Rita Süssmuth un Lothar Späth aftowehren.

Kanzler vun dat weddervereenigt Düütschland[ännern | Bornkood ännern]

An’ 17. Januar 1991 hett de Düütsch Bundsdag Helmut Kohl to’n darten Mal to’n Bundskanzler wählt, nahdem he sück bi de Bundsdagswahl 1990 tegen den Ministerpräsident vun dat Saarland un dormaligen SPD-Kanzlerkandidaten Oskar Lafontaine dörsett harr. Dormit wurr he to’n eersten Kanzler vun dat weddervereent Düütschland.

Nah de knapp wunnen Bundsdagswahl 1994 wurr Kohl weer to’n Bundskanzler wählt, ditmal harr he sück tegen den Ministerpräsidenten vun Rhienland-Palz Rudolf Scharping vun de SPD dörsett. De folgend Johren weern ehrder vun butenpolitischen Spood präägt (Frankfort an’n Main as Seet vun de nee schaffen EZB, Euro-Inführung). Innenpolitisch teken sück ok wegen de vun de SPD-domineert Bundsraat un de dormit inschränkt Handelnsfähigkeit vun de Bundsregeeren en Stagnatschoon af, de in de Wahlnedderlaag 1998 ennen dee.

De Wahl wurr vun de SPD wunnen, de mit den dormaligen Ministerpräsidenten vun Neddersassen Gerhard Schröder as Kanzlerkandidat antreden weer. De christlich-liberale Koalitschoonsregeeren wurr denn vun en root-gröön Koalitschoon afgelöst, un Kohl wurr an’ 26. Oktober dör Bundspräsident Roman Herzog ut dat Amt entlaaten. Kohl führ bit to’n 27. Oktober 1998 blots noch en geschäftsführend Bundsregeeren.

Bi de Bundsdagswahl 2002 hett sück Kohl nich mehr um en Mandat bewurben.

Witz, Satire un Parodie[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl weer as meest kien anner Politiker ut de Bundsrepubliek Düütschland Gegenstand vun politischem un ok unpolitischem Humor. De woll bekannst un andüernst satirisch Dorstellung vun den Kanzlers kreeg dat düütsch Satiremagazin Titanic henn, dat den Kanzler beernförmig inklusive Stängel karikeert hett – „Beern“ wurr ähnlich as bi den franzööschen Börgerkönig Ludwig Philipp en Schmähwoort as en karikaturistisches Symbol för Helmut Kohl.

Up dat Korn wurrn ok sien mangelnd Frömdspraakenkenntnisse, sien massig Statur, sien Volksdömlichkeit as provinzielle Herkunft nommen. Kohl-Imitatoren as de Parodist Stephan Wald hebbt sück sien sien Palzer Spraak annommen, mitsamt de hüm eegen hyperkorrigeerten Utspraak vun dat des sch („Gechichte“). Dieter Hildebrandt mokeer sück in en Parodie vun Matthias Claudius sien Gedicht Abendlied („Der Mond ist aufgegangen“) över Helmut Kohl sien Angewohnheit, frömd Texte mit eegen Ideen to ergänzen.[15]

Parteispendenaffäre un sien Tiet nah de Kanzlerschap[ännern | Bornkood ännern]

In de CDU-Spendenaffäre nah de verloren Bundsdagswahl 1998 hett Kohl de Herkunft vun en Bedrag vun eeneenhalf bit twee Million DM verschweegen, ofschoons he nah dat Parteiengesetz, dat he as Bundskanzler sülvst ünnerschreeven harr, un de dorin fastleggt Publikationsplicht to Utkunft verpflicht weer. Bit hüüd nimmt Kohl kien Stellung to dat Thema. Sien Argumentation, he harr dat Geld vun Spendern kreegen, de he mit en „Ehrenwort" verspraaken harr, hör Naam to verschwiegen, steiht in‘ Gegensatz to de geltend Rechtslaag un hett hüm dormals völ apenlich Kritik inbrocht. För de de CDU dör de ansluutend Sperrung vun de Wahlkampköstenerstattung entstahn finanziellen Inbußen keem Kohl mit Geld ut en privaten Spendenaktion up.

En vun‘ Bundsdag insett Ünnersökensutschuss hett sück vun Dezember 1999 bit Juni 2002 mit de CDU-Spendenaffäre utnannersett. De Arbeit vun den Utschuss wurr vun heftig parteipolitischen Utnannersetten begleit. An‘ 18. Januar 2000 muss Kohl wegen sien Rolle in de CDU-Finanzaffäre up den Ehrenvörsitt vun de CDU verzichten. Wegen den Verdacht vun Untrüe to‘n Nahdeel vun sien Partei hett de Bonner Staatsanwaltschap 2000 en Ermittlungsverfohren tegen Kohl inleit, dat 2001 tegen Betallen vun en Geldbuße in Höhe von 300.000 DM wegen gering Schuld gemäß § 153 a StPO instellt wurr.

Kohl (links) un Boris Jelzin 2000 up de Frankforter Bookmesse

In‘ Rahmen vun Presseveröffentlichungen to dat Insolvenzverfahren vun KirchMedia af 2002 wurr bekannt, dat Kohl to de Politikern tellen dee, de Leo Kirch dör ümstreeden Beraderverdrääg an sien Ünnernehmen bunnen harr. Kohl harr nah sien Kanzlerschap dree Johre lang jeweils 600.000 DM kreegen. Kritiker as Hans Herbert von Arnim hebbt dorup henwiest, dat Kirch sien Medienimperium während der Kanzlerschap ünner Helmut Kohl vun en besünners Kirch-früendlichen Medienpolitik profiteert hett. Konkret Verdachtsmomente kunnen aber nie bewiest wurrn.

De annommen Vernichtung vun verscheeden Akten ut Kohls Amtstiet wurrd völfak ironisch as Bundeslöschtage betekent.

Um de beabsichtigte Verapenlichung vun Kohl sien Stasi-Ünnerlagen keem dat in de Johren 2000 bit 2004 to en umfangriek verwaltensgerichtlich Utnannersetten (Fall Kohl). In‘ Ergebnis muss he de Verapenlichung vun sensibel Informatschonen nich dulden.

In‘ Wahlkamp to de Parlamentswahlen in Italien 2006 hett Kohl utdrücklich sien Früend, den Herutforderer un ehmalgen EU-Kommissionspräsidenten Romano Prodi, för de Kandidatur vun dat Mitte-Links-Bündniss L’Unione ünnerstütt. Ofschons mit de in de dormals amteerend Bündnis Casa delle Libertà vertreden Forza Italia vun de dormaligen Ministerpräsidenten Silvio Berlusconi en Liddmaat vun de vun de CDU mitgestalt Tosommensluss Europäisch Volkspartei (EVP) kandideeren de, hett Kohl bi en Besöök in Rom verklort:„Ich möchte, dass mein Aufenthalt hier als Unterstützung für Prodi verstanden wird, der ein großer Europäer ist“.[16]

Siet 1990 weer Helmut Kohl jedes Johr för den Freedensnobelpries nomineert wurrn[17], in‘ Fröhjohr 2007 etwa wurr Helmut Kohl vun EU-Kommissionspräsident José Manuel Durão Barroso as ok vun Michail Gorbatschow för de Utteknung vörslahn.[18][19]

In‘ Juli 2009 hett Kohl sien Ämter in de vun sien storven Fru grünnd Hannelore-Kohl-Stiftung daalleggt; he hett dat mit de Övernahm vun de Stiftung dör Personen begrünnd, de „in keiner Beziehung zu seiner verstorbenen Frau standen“.[20]

Anlässlich vun de Fiern to’n 20. Johresdag vun den Mauerfall hett sück Helmut Kohl an‘ 31. Oktober 2009 in‘ Berliner Friedrichstadtpalast noch eenmal mit sien dormalig Verhannelnspartners, den fröheren sowjetschen Staatschef Michail Gorbatschow un den dormaligen US-Präsidenten George Bush senior drapen. De dree Staatsmänner hebbt dorbi an de dramatisch Daag von dormals erinnert.[21] Den Festlichkeiten an‘ 9. November 2009 un den Empfang vun den Bundspräsidenten för tallriek Staatschefs bleev Kohl fern. Offiziell wurrn gesundheitlich Grünnen angeven, tatsächlich sall aber de Grund ween hemm, dat dat Bundskanzleramt hüm kien Maschien ut de Floogbereitschaft to Verfügung stellen wull.[22]

Worför he sück later noch insett hett[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl engageer sück för dat Uparbeiten vun de SED-Diktatur. 1996 hörr he to de Grünnensliddmaaten vun dat Bürgerbüro Berlin, een Vereen för dat Uparbeiten vun Folgeschäden dör de SED-Diktatur, an de sien Grünnen Bürgerrechtler as to'n Bispeel Bärbel Bohley un Jürgen Fuchs oder Persönlichkeiten as Ignatz Bubis bedeeligt weern un dat he siet dem ünnerstütten dee. Siet 2003 is he todem Grünnensliddmaat vun de Fördervereen vun de Gedenkstäe Berlin-Hohenschönhausen.

Utteknungen un Ehrungen (Uttoog)[ännern | Bornkood ännern]

De nah den Oldkanzler nömmt
Helmut-Kohl-Rose, en Teehybride

1977 kreeg Kohl dat Grootkrüüz vun de Verdeenstoorden vun de Italiensch Republik. 1988 kreeg he för sien Verdeensten um de düütsch-franzöösch Früendschap un för de Tokunft vun Europa gemeensam mit François Mitterrand den Akener Karlspries. Kohl kreeg 1993 den Düütschen Medienpries in Baden-Baden. 1996 wurr he in Löwen Ehrendokter vun de Katholieke Universiteit Leuven. Anfang 1996 kreeg he vun de weltgröttst jöödsch, B’nai B’rith, en Oorden för humanitäre Verdeenste. De Edmond Israel Foundation hett hüm 1997 den „Vision for Europe Award“ verleeht.

De Europäisch Union hett Helmut Kohl an’ 11. Dezember 1998 to’n Ehrenbörger vun Europa ernannt, en Titel, de tovör blots an Jean Monnet vergeeven wurrn weer. 1999 kreeg Kohl denn noch de Presidential Medal of Freedom un an’ 31. Oktober 1999 kreeg he de St. Liborius-Medaille für Einheit und Frieden vun dat Arzbisdom Patterbuorn.

För sien Verdeensten um de düütsch Eenheit un de dormit verbunnen Bidrag för dat Överwinnen vun de Spalten vun Europa wurr de fröhere Bundskanzler 2000 mit den Pries vun den Westfäälschen Freeden uttekent.

2003 kreeg he den Pries vun de beleidigt Tokieker för sien Utsaag to de CDU-Spendenaffäre: „Die Gelder sammle ich, um das nötige Geld zu haben, um jetzt eine große Untersuchung anzustellen über die Vaterlandsverräter und Leugner der Deutschen Einheit. Etwa bei bestimmten Machenschaften der ARD.“

In dat Johr 2004 wurr hüm de Internatschonal Adalbert-Pries in Warschau vun den poolschen Staatspräsidenten överreich. Kohl is neben Konrad Adenauer de tweet Dräger vun dat Grootkrüüz in besünner Utführung vun den Verdeenstoorden vun de Bundsrepubliek Düütschland.

Helmut Kohl is Ehrenbörger vun de Städer Frankfurt am Main un Berlin. 1985 wurr he as eerst Düütsche Ehrenbörger vun sien öösterrieksch Urlaubsoort St. Gilgen.[23] An 2. September 2005 wurr he Ehrenbörger vun sien Heimatstadt Ludwigshafen an‘ Rhein. De Laudatio hull de Premierminister vun Luxemborg, Jean-Claude Juncker. Todem kreeg Kohl vun verscheeden Universitäten in dat In- un Utland de Ehrendokterwürde.

Gemeensam mit George Herbert Walker Bush un Michail Gorbatschow kreeg Kohl an‘ 17. Juni 2005 vör 10.000 Tokiekers den „Point Alpha Pries för Verdeenste um de Eenheit vun Düütschland un Europa in Freeden und Freeheit“.

In‘ September 2005 kreeg he den Franz Josef Strauß-Pries vun de Hanns-Seidel-Stiftung. De Laudatio hull de fröhere CSU-Vörsitter Theodor Waigel, de in dat Kabinett vun Helmut Kohl Bundsfinanzminister weer.

An‘ 3. Oktober 2005 wurr de Politiker mit de Quadriga uttekent, mit de de Vereen Werkstatt Deutschland herutragend Europäer vun de Nahkriegshistorie ehrt. De Oldkanzler wurr dormit nich blots wegen de Verdeensten um de Eenheit vun Düütschland, sonnern ok um sien Bemühen vun de europäisch Eenheit würdigt. De Laudatio hull de fröhere sowjeetsch Staatspräsident Michail Gorbatschow.

An‘ 17. Februar 2006 wurr Helmut Kohl mit de Sonnerpries vun den Konrad-Adenauer-Prieses för Kommunalpolitik vun de Kommunalpolitisch Vereenigung vun de CDU un CSU in Düütschland (KPV) uttekent.

An‘ 20. Juni 2006 kreeg Helmut Kohl in dat Yuste-Kloster bi Cáceres den spaanschen Europapries. In de vun Felipe González verlesen Laudatio wurr Kohl as „groot Architekt“ för en eenigt Europa betekent.

An‘ 25. Januar 2007 hett de Swiezer Bundspräsidentin Micheline Calmy-Rey hüm in Lausanne de goldene Medaille vun de Jean-Monnet-Stiften övergeven

An‘ 8. Mai 2009 kreeg he in Stuttgart den Hanns Martin Schleyer-Pries un an‘ 26. November 2009 den Millenniums-Bambi, övergeven vun sien Laudator Theodor Waigel.

An‘ 26. April 2010 wurr Kohl mit den hoochdoteerten Roland Berger Pries för Minschenwürde uttekent. För den ut gesundheitlich Grünnen hinnerten Kohl nehm de Ministerpräsident vun Hessen, Roland Koch den Pries vun Bundspräsident Horst Köhler entgegen. Laudator weer Wladyslaw Bartoszewski, ehmalger Butenminister vun Polen.[24] Vun de mit een Million Euro doteerten Pries hett Kohl in‘ Juni 2010 700.000 Euro de Ruprecht-Karls-Universität Heidelbarg un de restlich 300.000 Euro för den Bau vun en Krankenhuus in Sri Lanka spend.[25]

Warken[ännern | Bornkood ännern]

  • Die politische Entwicklung in der Pfalz und das Wiedererstehen der Parteien nach 1945. Dissertation, Universität Heidelbarg 1958
  • Zwischen Ideologie und Pragmatismus. Aspekte und Ansichten zu Grundfragen der Politik. Verlag Bonn Aktuell, Stuttgart 1973, ISBN 3-87959-014-1
  • Konrad Adenauer 1876/1976. Belser, Stuttgart 1976, ISBN 3-7630-1163-3
  • Reden und Berichte der Bundesregierung. Presse- und Informationsamt der Bundesregierung, Bonn (tallriek Eenzelverapenlichungen)
  • Die Deutsche Einheit. Reden und Gespräche. Lübbe, Bergisch Gladbach 1992, ISBN 3-7857-0665-0
  • Der Kurs der CDU. Reden und Beiträge des Bundesvorsitzenden 1973–1993. Hrsg. von Peter Hintze und Gerd Langguth. DVA, Stuttgart 1993, ISBN 3-421-06659-0
  • „Ich wollte Deutschlands Einheit.“ Dorstellt vun Kai Diekmann un Ralf Georg Reuth. Propyläen, Berlin 1996, ISBN 3-549-05597-8.
  • Mein Tagebuch 1998–2000. Droemer Knaur, München 2000, ISBN 3-426-27241-5
  • Erinnerungen. 1930–1982. Droemer Knaur, München 2004, ISBN 3-426-27218-0
  • Erinnerungen. 1982–1990. Droemer Knaur, München 2005, ISBN 3-426-27320-9
  • Erinnerungen. 1990–1994. Droemer Knaur, München 2007, ISBN 3-426-27408-6

As Herutgever:

  • Der neue Realismus – Außenpolitik nach Iran und Afghanistan. Düsseldörp, 1980 ISBN 3-88458-017-5

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Walter Kohl: Leben oder gelebt werden: Schritte auf dem Weg zur Versöhnung. Integral, 2011, ISBN 978-3778792049.
  • Wolfram Bickerich, Hans-Joachim Noack: Helmut Kohl. Die Biografie. Rowohlt Verlag, Berlin 2010, ISBN 978-3-87134-657-6.
  • Daniel Biskup (Fotografien), Annotationen: Helmut Kohl: Helmut Kohl. In Geschichte und Gegenwart. Collection Rolf Heyne, München 2010, ISBN 978-3-89910-454-7.
  • Jürgen Busche: Helmut Kohl. Anatomie eines Erfolgs. Berlin-Verlag, Berlin 1998, ISBN 3-8270-0282-6.
  • Patricia Clough: Helmut Kohl. Ein Porträt der Macht. dtv, München 1998, ISBN 3-423-24122-5.
  • Klaus Dreher: Helmut Kohl. Leben mit Macht. DVA, Stuttgart 1998, ISBN 3-421-05122-4.
  • Klaus Dreher: Kohl und die Konten. Eine schwarze Finanzgeschichte. DVA, Stuttgart 2002, ISBN 3-421-05441-X.
  • Wieland Elfferding: Helmut Kohl als Medienereignis. Zum Medien- und Machtdiskurs im Wahljahr 1994. In: Jörg Becker (Hrsg.): Medien, Macht und Märkte. Zürich 1994, ISBN 3-909160-06-9.
  • Bernt Engelmann: Schwarzbuch Helmut Kohl oder: Wie alles begann. Steidl, Göttingen 2000, ISBN 3-88243-728-6.
  • Werner Filmer, Heribert Schwan: Helmut Kohl. 4. Auflage. Econ, Düsseldörp u. a. 1990, ISBN 3-430-12746-7.
  • Alexander Gauland: Helmut Kohl. Ein Prinzip. Rowohlt, Berlin 1994, ISBN 3-87134-206-8.
  • Eckhard Henscheid: Helmut Kohl. Biographie einer Jugend. Haffmans, Zürich 1985, ISBN 3-251-00061-6 (satirisch Biographie).
  • Klaus Hofmann: Helmut Kohl. Eine politische Biographie. MVG, Stuttgart u. a. 1991, ISBN 3-87959-443-0 (ergänzt Neeuplaag vun Helmut Kohl. Kanzler des Vertrauens).
  • Hans Klein: Es begann im Kaukasus. Der entscheidende Schritt in die Einheit Deutschlands. 2. Auflage. Ullstein, Berlin und Frankfort an' Main 1991, ISBN 3-550-07806-4.
  • Peter Knorr, Hans Traxler: Birne. Das Buch zum Kanzler. Eine Fibel für das junge Gemüse und die sauberen Früchtchen in diesem unserem Lande. Zweitausendeins, Frankfort an' Main 1983 (Satire).
  • Christian Graf von Krockow: Porträts berühmter deutscher Männer. Von Martin Luther bis zur Gegenwart. List, München 2001, ISBN 3-548-60447-1, S. 427–478.
  • Jürgen Leinemann: Helmut Kohl. Ein Mann bleibt sich treu. Aufbau, Berlin 2001, ISBN 3-7466-7038-1 (wieder makt Neeuplaag vun Helmut Kohl. Die Inszenierung einer Karriere).
  • Werner Maser: Helmut Kohl. Der deutsche Kanzler. Wieder makt Neeuplaag. Ullstein, Frankfurt am Main und Berlin 1993, ISBN 3-548-35275-8 (Biographie).
  • Konrad R. Müller (Fotos): Helmut Kohl. Lübbe, Bergisch Gladbach 1991, ISBN 3-404-61215-9 (Bildband mit einem Essay von Peter Scholl-Latour).
  • Klaus Rathje, Jürgen Sacht: Das kleine Helmut-Kohl-Lexikon. Das Universum Helmut Kohl. Politische Freunde und Feinde, Kindheit und Jugend, Spargelessen und Saumagen, die Mechanismen der Macht, das System der Schwarzen Kassen. Lexikon, Berlin 2002, ISBN 3-89602-293-8.
  • Bernhard Vogel (Hrsg.): Das Phänomen. Helmut Kohl im Urteil der Presse 1960–1990. DVA, Stuttgart 1990, ISBN 3-421-06567-5 (internationale Pressestimmen).
  • Reimut Zohlnhöfer: Die Wirtschaftspolitik der Ära Kohl. Eine Analyse der Schlüsselentscheidungen in den Politikfeldern Finanzen, Arbeit und Entstaatlichung, 1982–1998. Opladen 2001, ISBN 3-8100-3159-3.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Helmut Kohl. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Helmut Kohls Schwester ist tot netzeitung.de, 29.09.2003.
  2. a b c d e f Würdigung: 80. Geburtstag Helmut Kohl Konrad Adenauer Stiftung, 2010.
  3. a b Walter Kohl und die große Abrechnung mit dem Vater Welt Online, 24.01.2011.
  4. PDF
  5. a b c Der Kampf um Helmut Kohl Spiegel Online, 26. Januar 2011.
  6. a b Helmut Kohl und der Wolfgangsee nachrichten.at, 31. März 2010.
  7. Tagesspiegel: Helmut Kohl – Kein Zorn auf Thierse und keine Rache
  8. Kölner Stadt-Anzeiger: Helmut Kohl wird 80 Jahre alt
  9. Ex-Kanzler Kohl tritt wieder öffentlich auf bei nachrichten.t-online.de
  10. "Kohl wird 80" SPIEGEL 3. April 2010
  11. spiegel.de: [1], van‘ 13. Mai 2008, Abgerufen am 25. April 2010
  12. „Du musst stehen“ Bild.de, 6. August 2008
  13. DeutschlandRadio Berlin – KalenderBlatt – Helmut Kohl trifft in Israel ein und spricht von der „Gnade der späten Geburt“
  14. Jan Schönfelder und Rainer Erices, Westbesuch. Die geheime DDR-Reise von Helmut Kohl, Bussert & Stadeler, Quedlinburg 2006
  15. Dieter Hildebrandt: Der Mond ist aufgegangen – http://www.dieterhildebrandt.com/?page=text,mond
  16. Focus: Kohl unterstützt Berlusconi-Gegner 28. Februar 2006
  17. Der Spiegel: Friedensnobelpreis-Kandidaten
  18. Der Spiegel: Kein Nobelpreis für Kohl 21. April 2007
  19. Focus: Gorbatschow schlägt Kohl für Friedensnobelpreis vor 12. Juni 2007
  20. „Helmut Kohl verlässt Stiftung seiner verstorbenen Frau“, www.spiegel.de, afroopen an‘ 1. Juli 2009
  21. Der große Auftritt des gezeichneten Helmut Kohl
  22. Kohl wäre nur im Regierungs-Jet gekommen
  23. Ehrenbürger in St. Gilgen
  24. „Helmut Kohl ist und bleibt ein Denkmal“, Bild, 27. April 2010
  25. Altkanzler Kohl spendet eine Million Euro Preisgeld. Meldung up abendblatt.de van‘ 22. Juni 2010