Austin Powers: The Spy Who Shagged Me
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Austin Powers: The Spy Who Shagged Me |
| Düütsch Titel: | Austin Powers – Spion in geheimer Missionarsstellung |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1999 |
| Läng: | 95 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Jay Roach |
| Dreihbook: | Mike Myers |
| Produkschoon: | John S. Lyons Eric McLeodDemi Moore Mike Myers Demi Moore Jennifer Todd Suzanne Todd |
| Musik: | George S. Clinton |
| Kamera: | Ueli Steiger |
| Snitt: | Debra Neil-Fisher Jon Poll |
| Szenenbild: | Rusty Smith |
| Kledaasch: | Deena Appel |
| Dorstellers | |
| |
Austin Powers: The Spy Who Shagged Me (op plattdüütsch so veel as „Austin Powers: De Spion, de mi bumst hett“; dt. Titel: Austin Powers – Spion in geheimer Missionarsstellung) is de Titel vun en US-amerikaansche Filmparodie op de fröheren Agentenfilmen, so as de James-Bond-Reeg. Dat Dreihbook to den Film hett Mike Myers schreven, de ok in glieks dree Rullen mitspelen deit. De Film is de na Austin Powers: International Man of Mystery de tweete Film ut de Austin-Powers-Reeg wesen. Dorna keem noch Austin Powers in Goldmember rut.
Inholt
[ännern | Bornkood ännern]An’t Enn vun’n eersten Deel hett sik Dr. Evil mit en Rakete in’t Weltall redden künnt. Vörher hett Austin Powers jüst noch rechttiedig hinnern künnt, dat Evil de Welt tonichten maakt. Austin hett dorop beslaten monogam to warrn un sien Partnersche Vanessa to heiraten. De stellt sik in de Hochtietsnacht as en FemBot rut – dat sünd Killer-Roboters, de as’n Fro utseht.
Dr. Evil kummt torüch op de Eer un sett nu allens doran, Austin Powers bitokamen. Üm em en uttowischen, hett Dr. Evil en Tietmaschien utklamüstert, mit de he torüch in’t Johr 1969 reist, as Austin Powers noch cryogeensch infroren weer. He beopdraagt den legen Fat Bastard (dt.: Fieser Fettsack), em sien Mojo to roven, ahn dat Powers sien Sexappeal un sien Sülvstvertroen verleren deit. Ünnerstütt warrt Dr. Evil butendem vun sien „Dubbelgänger“, Mini-Me, en Klon, de so groot is as en lütt Kind, man al jüst so fies as em sülvst.
Austin warrt dorophen mit en Auto, dat ok dör de Tiet reisen kann, achter Dr. Evil ran schickt, ümdat he eenmol mehr sien Plään, de Welt tonichten to maken, hinnern kann. Gau finnt Austin de Help vun de wunnerschöne CIA-Agentin Felicity Shagwell (dt.: Felicity Schickfick'), de em nich blots helpt, man ok en groten Fan vun em is. Se finnt rut, dat sik Dr. Evil in de Twüschentiet op en geheem Vulkaneiland versteken hett. Se gaht sien Spoor also na un kamt op dat Eiland, woneem dat Gesicht vun Dr. Evil in den Vulkan betelt worrn is. Evil hett vör, Washington mit en riesigen Laser op’n Maand tonichten to maken un denn jümmer mehr Städer, wenn de US-Regeeren em nich bannig veel Geld betahlt.
Op dat Eiland warrt de beiden Agenten erstmal fangen nahmen, künnt sik aver natürlich befre’en. Op Dr. Evil sien Maandquarteer kummt dat to’n Showdown as dat för en klass’schen Agentenfilm begäng is. Ofschooonst he eerst de Wahl drapen mutt, de Welt oder Felicity to redden, kann he opletzt doch beides togliek doon, as he sik en tweet Ick dör de Tietmaschien holt. So kann he Dr. Evil wedder an sien Plaan hinnern un allens warrt good.
Kritiken
[ännern | Bornkood ännern]- Lexikon vun’n internatschonalen Film: Grelle Parodie auf die James-Bond-Filme, versetzt mit zahlreichen Klischees der ausgelassenen 60er-Popkultur, die immer wieder mit den Gepflogenheiten der Gegenwart konfrontiert wird. Hauptangriffsziel des Films ist die „political correctness“, die mit teils treffendem, teils drastischem und albernem Humor vorgeführt wird.[1]
- Cinema: Wie schon im Vorgänger „Austin Powers - Das Schärfste, was Ihre Majestät zu bieten hat“ (1997) zieht Hauptdarsteller Mike Myers mit seinem übertriebenen Macho-Getue alle Sympathien auf sich. Und wendet als Drehbuchautor das gleiche Rezept an, mit dem schon das Trio Zucker/Abrahams/Zucker („Die nackte Kanone“) Erfolg hatte: Er persifliert einen eingeführten Kinomythos (James Bond), indem er ihn in ein genrefremdes Ambiente überträgt (Flower Power) und das Ganze mit zotigen Gags geradezu überschüttet. Der Kern der Handlung - Austin Powers’ Kampf gegen den glatzköpfigen Dr. Evil - bleibt letztlich völlig unwichtig. Die Story dient nur als Folie für hinreißend groteske Drehbucheinfälle.
Utteken
[ännern | Bornkood ännern]De Film harr bannig veel Spood. He weer alltohopen för 43 Filmpriesen nomineert, dorünner ok eenmol för den Oscar in de Kategorie Best Make-Up. Wunnen hett de Film opletzt sössteihn Priesen, dorünner:
- 2000: de BMI Music Award för George S. Clinton
- 2000: de American Comedy Award in de Kategorie Lustigst Hööftdorsteller in en Speelfilm för Mike Myers
- 2000: den ASCAP Award in de Kategorie Best Leed in en Speelfilm för Madonna un William Orbit (Beautiful Stranger)
- 2000: de Grammy in de Kategorie Best Leed in en Speelfilm oder Feernsehn för Madonna un William Orbit (Beautiful Stranger)
- 2000: de MTV Movie Award in de Kategorie Best Film-Duo för Mike Myers un Verne Troyer
- 2000: de MTV Movie Award in de Kategorie Best legen Kerl för Mike Myers
- 2000: de Teen Choice Award in de Kategorie Film – Choice Comedy
- 2000: de Teen Choice Award in de Kategorie Film – Choice Sleazebag för Mike Myers
Gastschauspelers
[ännern | Bornkood ännern]Na den Spood vun den eerstsen Deel hebbt sik bannig vele Prominente mellt, de geern in den tweeten Deel mitspelen wullen. Dorünner weern: Elvis Costello, Burt Bacharach, Rob Lowe, Elizabeth Hurley, Clint Howard, Kristen Johnston, Kevin Durand, Jennifer Coolidge, Will Ferrell, Jerry Springer, Rebecca Romijn-Stamos, Woody Harrelson, Fred Willard, Tim Robbins un Willie Nelson.