Arteria carotis externa

Vun Wikipedia
De Arteria carotis communis (grote rode Ader) gavelt sik in de A. carotis interna und A. carotis externa

De Arteria carotis externa (ACE) oder Butere Halsslagader is de Arterie, de den Kopp (Schädel un Weekdelen) un de böveren Halsorganen (Kehlkopp, Schilddrüüs, Rachen) as ok de harde Bregenhuut mit suerstoff- un nehrstoffriek Blood versorgt.

Verloop[ännern | Bornkood ännern]

De A. carotis externa entsteiht dör Opgaveln vun de Arteria carotis communis (gemeensom Halsslagader), an de so nöömten Bifurkatschoon – de annere Twieg, de Arteria carotis interna (binnere Halsslagader), hett tomeist dat gröttere Lumen un versorgt den Bregen. De A. carotis externa liggt normalerwies vör (ventral) de A. carotis interna. Bi’n Minsch föhrt se twüschen den Musculus stylopharyngeus, den Musculus stylohyoidus un den achteren Deel vun’n Musculus digastricus dör un warrt dorbi vun’n Nervus hypoglossus över- un vun’n Nervus glossophyrangeus ünnerkrüüzt. In’n Keevwinkel deelt se sik in ehr Endäst, de Arteria maxillaris un de Arteria temporalis superficialis, op.

Hööftäst vun de A. carotis externa[ännern | Bornkood ännern]

Anatoomsch Vergliek[ännern | Bornkood ännern]

Bi en poor Söögdeerten (Wedderkauers, Swien) billt sik de buten vun de Schädelhöhl liggen Afsnitt vun de A. carotis interna na de Geboort wedder torüch. Dor övernimmt de Arteria carotis externa ok den gröttsten Deel vun de Bloodversorgen vun’n Bregen.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  • T.H. Schiebler (Hrsg.): Anatomie. Springer, Heidelbarg 2005. ISBN 3-540-21966-8.
  • U. Gille: Herz-Kreislauf- und Abwehrsystem, Angiologia. In: Salomon, F.-V. u. a. (Rgv.): Anatomie für die Tiermedizin. Enke-Verlag, Stuttgart 2004, S. 404-463. ISBN 3-8304-1007-7