Karl de Grote

Vun Wikipedia
Een vun de öllsten Biller vun Karl den Groten – Karl de Grote twüschen de Paapsten Gelasius I. un Gregor I. ut dat Sakramentar vun Karl den Kahlen (üm 870 rüm)

Karl I., de Grote, latiensch Carolus Magnus oder Karolus Magnus, franzöösch/engelsch Charlemagne (* wohrschienlich 2. April 748, mööglich ok 742 oder 747, in Prüm; † 28. Januar 814 in Aken) ut dat Huus vun de Karolingers weer vun 768 af an König vun dat Frankenriek (kröönt wurrn is he in Noyon) un is an’n 25. Dezember 800 vun Paapst Leo III. in Rom to’n röömschen Kaiser kröönt wurrn. Den Binaam de Grote hett he al kregen, as he noch leev.

Leven un Herrschap[ännern | Bornkood ännern]

Herkamen, Geboort un Jöögd[ännern | Bornkood ännern]

Karl weer de öllste Söhn vun den latern König Pippin den Jüngeren un sien Fro Bertrada. Wo he boren is, weet een nich genau un wonnehr he boren is, is ok nich ganz kloor. Wohrschienlich is he in Prüm up’e Welt kamen. Dat is de Oort, wo Bertrada meist togange weer. Möglich is avers ok, dat he in Aken, Düren, Quierzy-sur-Oise, Jupille (wo sien Vadder boren is) oder Herstal bi Lüttich in Belgien toeerst dat Licht vun’e Welt sehn hett. Düsse Öörd liggt al in de Kuntreien, wo de Karolingers un de Merowingers, de Familien vun Vadder un Mudder herkamen döen. Einhard, de 15 Johr nah Karl sien Dood över sien Leven schreven hett, meent, dat över Karl sien Kinnertiet un Jöögd wieder nix bekannt is un dat to siene Tiet ok nüms mehr leevt, de dor wat vun vertellen konn (cap. IV).

Karl regeert alleen: Wie dat in dat Riek üm 771 utsütt[ännern | Bornkood ännern]

As sien Vadder 768 storven weer, regeer Korl tosamen mit sien Broder Karlmann. He weer dormols 20 bit 26 Johre oolt. As Karlmann 771 starven dö, regeer Karl alleen. To düsse Tiet füngen de Franken, de ja al fröh Christen wurrn weern, wedder an, sik as „Barbaren“ uptoföhren. Se weern dor just bi, de olen Bruken wedder antonehmen un nich mehr up jem ehren neen Gloven to achten un up dat, wat se lehrt harrn, nix mehr to geven. De Sassen in dat hüdige Noorddüütschland bleven bi jem ehr Heidendom. In’n Süden vun dat Riek harr sik de Kathoolsche Kark mit de Langobarden in de Plünnen, wer nu up de Appenin-Halfinsel dat Seggen hebben scholl un up de iberische Halfinsel rücken de Sarazenen jümmers wieder vör. Dor keem noch to, dat in’n Oosten de Awaren infullen weern. Kortweg: Ganz Europa weer in Upstand un dat stünn slecht mit de Franken ehr Riek. Man Karl harr sik vörnahmen, de Tostänn in Westeuropa antopacken un nee up Schick to bringen. In de Johren bit 800 hen is he nich bange ween, to glieke Tiet an verscheden Fronten to strieden.

Anfang vun de Kriegen gegen de Sassen[ännern | Bornkood ännern]

Hööfttartikel: Sassenkriegen vun Karl den Groten

Al 772 güng dat los mit de Kriegen gegen de Sassen. 32 Johr lang hefft de duert un Karl is dor wiß nich jummers anstännig bi vörgahn. He hett allerhand gruuliche Saken anstellt. Bi dat Bloodgericht vun Veern schall he 4.500 Sassen henrichten laten hebben. Dorvun hett he ok den Binaam „de Sassenslächter“ kregen. Man de Masse vun de Doden is hüdigendags in de histoorsche Wetenschop ümstreden. De Binaam „Sassenslächter“ dükert al in dat 19. Johrhunnert up. Man vunwegen dat he sunnerlich in de Nazitied bruukt wurrn is, besunners vun den Chefideologen vun de NSDAP, Alfred Rosenberg un vun de SS, warrt he hüdigendags nich mehr bruukt.

Nadem he dat in siene Hannen kregen harr, hett Karl dat Sassenland nee up Schick bröcht. He grünn Städer un seet dor Bischöpp up’n Throon, dat se dat Land in sien Naam verwalten schullen. Up düsse Aart hett he ok Bremen grünnt und Willehad as Bischop dor insett. Later hett sik Bremen bit hüdigendags hen in sien Striet üm de Unafhängigkeit up Korl den Groten beropen. Noch hüüt steiht up den Roland sien Schild up den Marktplatz to Bremen in Middelnedderdüütsche Spraak to lesen:

“Vryheit do ik Ju apenbar,
de Karl un mennich Vorst vorwahr
desser Stede gegheven hat;
des danket Godt is myn radt.“

Gifft denn doch ok tominnst een Denkmol för Karl in Neddersassen, un twors in Rechtenfleth twüschen Bremen un Bremerhoben. Dat hett Hermann Allmers dor upstellen laten, wo na siene Meenung Karl mit siene Armee över de Werser gahn weer.

Ünnerkriegen vun de Langobarden[ännern | Bornkood ännern]

Hööfttartikel: Langobardenkrieg

Paapst Stephan III. leeg sik mit de Langobarden in’e Haaren. He schreev in en Breef an de Königen vun dat Frankenriek al Johren tovör: „Dat is en Natschoon, de keen Tro kennt un de stinken deit... Ja, de könnt noch nich mol to de Natschonen hentorekent weern!“. In’n März 773 sünd Afordenten vun den Paapst an Karl sien Hoff kamen un hefft em beden, he müch jem gegen de Langobarden bistahn. 774 hefft de Franken de Langobarden ehr Hööftstadt Pavia innahmen. Karl hett denn de Langobarden ehren lesten König Desiderius afsett un sien Dochter Gerperga heiraat. Dat hett avers nich lang duurt, denn hett he ehr an’e Kant stött. Nu hett he sik süms krönen laten to’n König vun de Langobarden. In’n Süden bleev Benevent as Hertogdom sülvstännig, bit de Normannen dat denn in’t 11. Johrhunnert innahmen hefft. Man dat möss doch to de Satellitenstaaten vun dat Frankenriek totellt weern. He stell sik ok noch mol utdrücklich achter sien Vadder sien Gaav vun Pippin an de Kark. Dor is later de Karkenstaat vun wurrn.

Krieg gegen de Arabers[ännern | Bornkood ännern]

Nich so wiet kamen is he 778 mit en Kriegsünnernehmen in Spanien. De Emir vun Saragossa harr em beden, he scholl em gegen sien Fiend hölpen. Dat weer Abd ar-Rahman I. vun Córdoba. As Karl sik later mit sien Armee torüchtrecken wull, is he vun de Basken bi Roncesvalles angrepen wurrn. Dor is en Deel vun de Armee bi ünnergahn. Mank de Doden weer ok Hruotland, de Graaf vun de bretoonsche Mark. He weer Befehlhebber vun de Truppen an’t Enn vun de Heertog. Vun dat, wat dorbi passeert weer, hett later denn dat Leed vun Roland sungen.

In Aquitanien hett Karl för sien minnerjöhrigen Söhn Ludwig den Frommen en „Ünnerkönigriek“ inricht. Just so hett he dat in Italien mit sien annern Söhn Pippin holen. De beiden Bröder sünd denn 781 vun’n Paapst salvt un kröönt wurrn.

In de Länner rund üm de Pyrenäen to konn Karl sik eerst mol dörsetten. Tietwies regeern de Franken bit na de Graafschappen Girona, Cerdagne, Urgell un Barcelona hen. In dat Johr 806 hett he na latern Striet mit de Arabers de Spaansche Mark güntsiet vun de Pyrenäen grünnt.

Dat lüttje Land Andorra is vun düsse Tiet af an unafhängig. In sien Natschonalhymne warrt hüdigendags noch mit groten Stolt vun Korl den Groten sungen.

Mit de Arabers is Karl an un for sik goot torechtkamen, ofschoonst he doch versöcht harr, Spanien för dat Christendom wedder intonehmen. De beröhmt Harun al-Rashid, Kalif vun Bagdad, hett em 797 oder 801 en witten asiaatschen Elefanten schunken, de Abul Abbas heten dee.

Bayern verleert sien Unafhängigkeit[ännern | Bornkood ännern]

788 is ok Bayern en Deel vun dat Frankenriek wurrn. De leste Hertog Tassilo III. harr 757 al dat Land to Lehn kregen vun König Pippin. He versöch vergeevs, de Unafhängigkeit vun sien Land to redden. Dor sloot he en Bund üm mit de Langobarden, de an un for sik al ünnerkregen weern. Ok Hertog Arichis II. vun Benevent möök mit. Tassilo meen, de Franken harrn noog to doon mit den Krieg gegen de Sassen un bröchen woll de Knööv nich up, ok noch gegen Bayern to strieden. Man de Bundsgenoten vun Tassilo harrn 786/787 bi dat Belagern vun Capua un Salerno al den Puckel vullkregen. Vun 798 af an is Bayern denn vun Soltborg ut to en egen Karkenprovinz utboot wurrn. Ofschoonst dat in dat Frankenriek övernahmen wurrn is, bleev dat Land doch wat besunners in dat Riek. Regeert wurrn is dat vun en „Präfekten“ in den Naam vun den König. Dat Ünnerkriegen vun de Sassen un dat Dalsluken vun Bayern weern de beiden wichtigsten Grundlagen för dat Grünnen vun dat latere Hillige Röömsche Riek.

Karl schuult Rom un de Kark[ännern | Bornkood ännern]

Den König sien Thron in den Dom vun Aken

795 is Leo III. to’n Paapst wählt wurrn. He hett Karl foorts en Slötel för dat Graff vun Petrus un en röömsche Fahn tostüürt. Karl scholl Rom un de Kark unner sien Flunken nehmen („Patricius Romanorum“). In düsse Johren harr de stadtröömsche Adel dat grote Seggen in de Stadt un bestimm ok, wer Paapst weern schull. 799 geev dat groot Theater: En Anslag up Leo sien Leben weer utöövt wurrn. Sien Fienden hefft em vörsmeten, he föhr en unanstännig Leven (ünner annern Ehbruch un Meeneed). Leo büx ut un keem to Karl na Patterbuorn. Möglicherwiese is hier afsnackt wurrn, dat Karl to’n Kaiser kröönt weern scholl, man wiß is dat nich. Einhard schrifft: „Wenn Karl dor wat vun afwüßt harr, wat Leo in Sinn harr, denn weer he nich in de Kark ringahn“ (Vita Karoli Magni, cap. XXVIII). Dor meen he mit, he harr sik nich krönen laten. Man en anner Born (de Lorscher Annalen) vertellt, dat harr en Synood vun franksche un röömsche Bischööp geven un dor harrn se Karl fraagt, wat he nich Kaiser weern wull. Ünner Ümstänn is dat, wat Einhardt schrifft, bloß so to verstahn, dat Karl mit de Ümstänn un den Afloop vun de Krönung in Rom nich inverstahn weer.

Karl is up jeden Fall in’n Summer 800 na Rom hentrocken. An’t Enn vun’n November hett Leo em wiet vör de Dören vun de Hillige Stadt begrött. He hett ok en Eed afleggt gegen dat, wat em de Verswörers ut den röömschen Adel vörsmieten döen.

An’n Wiehnachtsdag, 25. Dezember vun dat Johr 800 is Karl vun Leo III. to’n Kaiser kröönt wurrn. De Titel vun den röömschen Kaiser weer vun dat Afsetten vun Romulus Augustulus in dat Johr 476 in Westeuropa nich mehr dragen wurrn. Karl sien ganzen Titel weer: Karolus serenissimus augustus a Deo coronatus magnus pacificus imperator Romanum gubernans imperium, qui et per misericordiam dei rex Francorum atque Langobardorum. As de Kark ehr patronus et advocatus harr Karl nu endgüllig den byzantienschen Kaiser aflööst. De Patriarch vun Jerusalem stüür Karl de Slötel to dat Hillige Graff to, as Teken dorför, dat he Karl I. as Bewahrer vun de Christenheit ansehn dö. Mit sien Krönen to’n Kaiser fodder Karl den Kaiser vun Byzanz rut un stell sik mit em liek.

Karl verstünn sik süms as Augustus Imperator Renovati Imperii Romani („Kaiser vun dat nee boote Röömsche Riek“) un seeg sik an as direkten Nafolger vun de Röömschen Kaisers. Sien Frankenriek treed up düsse Aart an de Stäe vun dat ole röömsche Imperium. Vunwegen dat sien Kaiserkroon em vun den Paapst geven wurrn weer, meen he, dat Riek weer nu „hillig“, vunwegen dat Gott dorachter stünn. De Eenheit vun Kark un Riek weer nu de Doktrin vun sien Staat. He bewahr den Paapst un den christlichen Gloven un weer dor duchtig achterher, dat jedeen ut sien Riek tominnst dat „Pater Noster“ (Vaderunser) kennen dö.

Dat Frankenriek wasst na Oosten to[ännern | Bornkood ännern]

Karolingische Ridders ut dat Psalterium Aureum, St. Gallen, Stiftsbibliothek, Cod. 22, saec. IXex, S. 140 as Illustratschoon to Ps 60 (Joab sien Feldtog)

An Stäe vun de Sassen, de he wegsleppen laten harr, sorg Karl dorför, dat nun Elvslawen vun den Abodriten-Stamm un Franken in den Noordosten vun sien Riek ansiedelt wurrn sünd. Vun 804 af an geev dat ok Striet mit de Dänen. De ehr König Göttrik (ok Gudfred) hett dormols na Freesland un Sassenland grepen un hett, tohopen mit de Wilzen, gegen de Abodriten streden. So, as dat in de „Annalen vun dat Franbkenriek“ to dat Johr 808 steiht, schall Gudfred to de Tieden dat Danewerk boot hebben, wat en Schutzwall twuschen Treene un Slie weer un de Franken vun Däänmark afholen scholl. Wi weet avers hüdigendags, dat düsse Wall al 737 boot wurrn is ut en Grund, den wi nich kennen doot. 810 sünd de Dänen na Freesland un up de frees’schen Eilannen kamen un hefft dor plünnert. In’n Osten vun Holsteen hefft de Abodriten dat mit Hölp vun de Franken avers schafft, vun de Dänen ehre Herrschop free to blieven. 811 hefft se en Freden slaten mit de Dänen. De Relatschoon vun Franken un Abodriten weer avers in düsse Tieden nich ganz eendüdig, as een dor an sehn kann, dat üm 810 rüm de „Sassenwall“ (Limes Saxoniae) boot weern möss. Veel eenfacher weer de Relatschoon to de Slawenstämm in’n Osten vun Sassen un Döringen ok nich. 789 hefft de Franken Krieg föhrt gegen de Wilzen. Nadem na den langen Krieg gegen de Sassen de Franken amenne wunnen harrn, hefft se ok de Sorben in dat Johr 806 unnerkregen. De ehr Hartog Miliduoch weer vördem doot maakt wurrn. Na Borns ut de dore Tied hefft de Sorben in de Johrteinten dornah fökener versöcht, vun de Franken los to kamen. Dat sütt so ut, as wenn dat hier de een oder annere Grenzmark geven hebben schall. Man so ganz akraat kann de Forschung hüdigendags noch nich seggen, wie dat dormols dor utsehn hett (kiek ok bi Limes Sorabicus).

Böhmen is na en Feldtog in de Johren 805 un 806 afhängig wurrn vun dat Frankenriek un möss vun dor af an Tribut betahlen. In en Urkunn ut dat Johr 817 mit Listen över de Provinzen un Völker vun dat Frankenriek stah de „Beheimi“ mank de afhängigen Völker. Mit de Tied sünd se ok vun’n christlichen Gloven övertüügt wurrn: 845 hefft sik 14 Hartöge ut Böhmen in Regensborg döpen laten. Sunnerlich vun de Geistlichen in Bayern weer de Mission utgahn.

Gegen de Awaren hett Karl toeerst 791 en Feldtog anföhrt, man dor is nix vun wurrn. De Awaren weern en Volk, wat vun de Gemarken um de Donau umto gegen de Grenzen vun dat Riek anrennen dö. 795/96 geev dat denn noch en Kriegstog, dütmol unner Eberhardt vun Friaul un König Pippin vun Italien. Düsse Kriegstog weer gründlich vörbereit’ wurrn (unner annern weer dor de Fossa Carolina twuschen Altmühl un Rezat för boot wurrn) un hett unbannigermaten slumpt. De unbannig grote Schatz vun de Awaren is in de Franken ehre Hänn fullen un de Staat vun de Awaren is tweislahn wurrn. Wat vun de Inwahners överbleven weer, möss christlich weern. Tolest in dat 10. Johrhunnert is noch wat vun jem to hören, denn verswinnt se ut de Historie.

Striet mit Byzanz[ännern | Bornkood ännern]

Nikephoros I., Kaiser („Basileus“) vun dat Riek vun Byzanz, hett dat utverschaamt funnen, dat Karl de Kaiserkroon an sik nahmen harr. he wull dat nich gellen laten. En Sandschop, de 803 na Konstantinopel kamen weer, konn dor rein gornix beschicken un möss wedder afreisen. De Streit is noch duller wurrn, as Karl de Regionen vun Dalmatien un Venetien so behanneln dö, as wenn se to sien Riek tohören döen. Byzanz güng dor vun ut, dat düsse Gemarken to dat Riek vun Byzanz tohören döen. Dor hett Nikephoros in dat Johr 806 de Flott vun Byzanz dorhen stüert un de See vör Venedig blockeert. Man Karl sien Söhn Pippin, de König vun Italien, slump dat, Venedig in to nehmen. Nu hett Nikephoros sik up Verhanneln inlaten. Enne 810 is en Sandschop vun Byzanz ankamen un woll mit Pippin verhanneln. Man de weer midderwielen an’n 8. Juli 810 storven. Dor hett Karl de Sandschop na Aken herbestellt. 811 hett he ehr torüchstüert mit en fründlichet Schrieven. Man wat den Kaisertitel angüng, hett he nich nalaten. Midderwielen weer avers ok Kaiser Nikephoros up en Feldtog gegen de Bulgaren in de Slacht vun Pliska an’n 26. Juli 811 fullen. Sien Swiegersöhn Michael I. hett foorts de Macht an sik reten. Anners, as Nikephoros, wull he sik duerhaftig mit den Westen verdregen. Ok he hett nu wedder en Sandschop losstüert na Aken. De is dor 812 ankamen. In en apentlichen Akt hett düsse Sandschop sik vör Karl up de Knee smeten un hett em „Kaiser“ nömmt. Dat bedüüd, dat Karl as Kaiser nu vun dat Byzantiensche Riek gellen laten wurr. In den Freden vun Aken hett Karl sik avers wedder Venetien un Dalmatien begeven mösst.

Bavenhen hefft de Kaisers vun Byzanz dat so sehn, dat se höger stünnen: Dat duer nich lang un de Nafolgers vun Michael I. hefft an ehren Titel „Kaiser“ den Genitiv „De Römers“ ehren toföögt. Dor wollen se mit düütlich maken, dat bloß se alleen Nafolgers vun de Kaisers vun dat Röömsche Riek weern.

Wat he in dat Riek ännert un nee maakt hett[ännern | Bornkood ännern]

Karl hett dat Frankenriek ok na binnen hen en nee Ordnung geven. Toeerst mol harr he sik vörnahmen, en Grund scholl leggt weern för en Verwalten up schriftliche Grundlaag. Dorüm hett he sik toeerst befaat’ mit en Reform vun de Bildung. Verscheden Breven sünd an de Kloosters un Bischöpp rutgahn, se schollen vun nu af an Scholen unnerholen (Epistula de litteris colendi, Admonitio generalis). An sien Hoff sünd Gelehrten ut ganz Europa tohopentagen wurrn. De hett he denn wichtige Ämter, Bisdömer un Abdeien in’e Hand geven. Ansläägsche Schölers konnen an Karl sien Hoff wat för ehre Bildung doon. De Hoff is so de Middelpunkt vun dat Riek wurrn. Dor konn een mitkriegen, wat wichtig weer, de richtigen Lüde kennen lehren, un de richtigen Böker in’e Hand kriegen.

De Hartogdömer vun de Stämm hett Karl afschafft. Man he hett dorför sorgt, dat de Stämm na de Siet vun dat Recht hen sülvstännig bleven sünd. Ok hett he Order geven, de Rechten vun de Stämm schollen upschreven weern. So hett he in de Lex Frisonium bi de Fresen in’n Noordwesten un Norden vun dat Riek up de Grundlagen vun ehre olen Rechten un Brüük allerhand sunnerliche Rechten gellen laten. De Fresen sünd ankeken wurrn as „Free“ un dröffen u. a. ehrn Podestat sülms wählen. In de Lex Frisonium is ok nipp un nau fastleggt wurrn, wie Freesland in Tokumst indeelt weern scholl. Just so hett Karl dat ok bi de annern Völker maakt, as mit de Sassen in de Lex Saxonicum.

Karl harr sik vörnahmen, dat de Verwalten vun dat Riek eenfacher weern scholl. In Groten un Ganzen hett he ehr in de Hannen vun siene Hoffgeistlichen un vun den Deenstadel leggt, den he nee schapen hett.

För de Verwalten vun de weltliche un geistliche Ordnung in dat ganze Riek weer de Hoffkapell tostännig. Dat Ümsetten vun de Verwalten weer Sake vun de Greven. In den Rahmen vun de so nömmte Greevschopsverfaten föhren se in den Naam vun den König de Geschäften as Mark-, Borg- un Palzgreven un öven in sien Naam ok de Regalien ut (Grevenbann). Sunnerlich wichtig weern de Markgreven: Se regeern in den König sien Naam in de neen Grenzmarken un hefft hier wietlöftige Sunnerrechten utöövt, u. a. as Befehlhebbers över dat Militär un as Gerichtsherren.

Ämter un Lehn hett Karl an de eersten Familien ut den Adel (de „Groten“) utgeven. So hett he dorför sorgt, dat se achter em stünnen un dat en nee Aristokratie in dat Riek upkamen is. De Greevschopsverfaten is sunnerlich wichtig ween, üm dat grote un wietlöftige Riek tosamen to holen. Man se hett doch ehre Grenzen harrt vunwegen de verschedenen Traditschonen in den Oosten un in den Westen vun dat Riek (Röömsche Civitas in’n Westen, germaanschen Goh in’n Osten).

Mit de Kapitularien is dor för sorgt wurrn, dat de Gesetten wiethen eenheitlich ween sünd. Gerichtswesen un Rechtspreken hett Karl reformeert. Ok hett Karl dat Amt vun de „Königsbaden“(„missi dominici“) inföhrt. Tomeist sünd se as en Paar losstüert wurrn un hefft de Befehlen un Beslüss vun den Kaiser in de veelen Gemarken vun dat Resenriek bröcht. In en todeelten Bezirk konnen se unner Umstänn ok direktemang de Macht utöven, wenn de Kaiser dat woll.

En bannige Rull speel för dat grote Riek de Karken. Karl hett ehr to dat wohrschienlich wichtigste Band för de Eenheit vun dat Frankenriek maakt. He hett en ganzen Barg nee Bisdömer grünnt. Dor hett he sik dat Recht bi nahmen, de Bischöpp sülms in to setten. He hett de Karken Land schunken un sik achter den Teinten stellt. He hett för de Karken de Metropolitanverfaten inföhrt, hett tosehn, dat regelmatig Synoden afholen wurrn sünd un dat Visitatschonen maakt wurrn sünd. Sunnerlich hett he sik dor achter klemmt, dat de Geistlichen goot utbillt wurrn sünd un keen Dummerjans weern. Unner Benedikt vun Aniane sund ok de Kloosters reformeert wurrn un de Regel vun Benedikt vun Nursia is allerwegens inföhrt wurrn. Nu eerst hefft sik de Mönken klaar afgrenzt vun den Weltklerus. Fört de Kanonikerstiften un Doomkapitels is unner Dwang de „vita communis“ (dat Tosamenleven vun de Bröder) vörschreven wurrn (Capitula e canonibus excerpta 813; Institutio canonicorum Aquisgranensis 816).

Ok de Liturgie is na Vörbild vun Rom reformeert wurrn.

Ok bi dat Geld hett Karl Schick rinbröcht. He hett den Weert vun dat geld nich mehr an dat Gold anbunnen. In sien ganzet Riek weer nu de Sülverdenar de worraftige Geldsoort. En Solidus oder Schilling“ weer 12 Denar (Pennig). En „Pund“ (libra) weern 20 Solidi. Vergleken mit de Antike weer dat Pund unner Karl avers mehr weert. In Karl siene Müntordnung stunn in, dat vun een Pund Sülver 240 Pennig präägt weern schollen. So weer dat, un so bleev dat in Grootbritannien bit 1971. De Angelsassen ehr König Offa vun Mercia harr nämlich Karl siene Geldregeln övernahmen. Un na em is England dor ok bi bleven.

Dood un wer denn keem[ännern | Bornkood ännern]

Karte: Dat Frankenriek mit de Länner, de Karl innahmen hett

So, as dat in dat Frankenriek Bruuk weer, hett Karl dat 806 regelt, wat na em kamen scholl. Dat Riek scholl deelt weern (de so nömmte Divisio Regnorum). Vunwegen dat siene öllern beiden Söhns fröh storven sünd, möök Karl den eenzigen annern Söhn, de na de dormoligen Ansichten as legitimen Söhn gellen dö, to’n Mitkaiser. Dat weer Ludwig de Frame. He is denn 814 up Karl sien Throon folgt.

Karl is storven an’n 28. Januar 814 in Aken. Dor hett he 47 Johre regeert harrt. Bisett hefft se em in de Palzkapell, wat de Marienkarken is. Wo he an storven is, kann so akraat nich seggt weern. Möglicherwiese harr he Sweren an’t Rippenfell. Einhardt schrifft in de Vita Caroli Magni in Kapitel 30, he harr Fever harrt un dorto Liefpien an’e Sieten. Nadem he seven Dage lang legen hett, is he afscheedt.

Up sien Graffsteen stunn, he weer de „imperator orthodoxus“ ween, de dat „regnum francorum“ eddel (nobiliter) grötter maakt harr.

Froenslüde un Kinner[ännern | Bornkood ännern]

Wat Karl in siene Ehen, in siene Familien un in sien Sexleven anstellen dö, dat harr mit de Karken ehre Ansichten över Moral nich veel to kriegen. Al, dat he siene eerste Fro ut den Langobarden-Stamm verstötten dö un sik denn mit Hildegard ut den Stamm vun de Alemannen wedder verheiraden dö, pass nich mit dat Karkenrecht tosamen. Man he hett ok bito noch allerhand harrt mit en ganze Reeg vun Froenslüde. De een oder annere vun jem is direktemang as en Aart vun Bifro ankeken wurrn. Mit jem hett he ok Kinner harrt.

Karl woll dor ok nix vun afweten, dat siene Döchter heiraden döen, man he unnernehm dor nix gegen, dat se mit Mannslüde vun’n Hoff wat harrt hefft. Eerst Karl sien strengen Söhn Ludwig de Frame hett gegen den Vadder siene Froens wat unnernahmen un hett jem vun’n Hoff jaagt, as de Vadder doot weer.

Froenslüde, mit de Karl verheiraat weer.[ännern | Bornkood ännern]

As Bifroens sünd bekannt:

  • Madelgard
  • Gerswind
  • Regina (800)
  • Adelind (806)

Kinner[ännern | Bornkood ännern]

Karl de Grote un Ludwig de Frame (ca. 14. Jahrhundert)
  • mit Hildegard:
    • Karl de Jüngere (* 772/773, † 811) 788 König in Neustrien
    • Adalhaid (* September 773/Juni 774, † Juli/August 774 in Südgallien)
    • Rotrud (* üm 775 rüm, † 6. Juni 810)
    • Karlmann (* 777, † 8. Juli 810), as Pippin König vun Italien
    • Ludwig de Frame (* 778, † 840)
    • Lothar (* Juni/August 778 in Chasseneuil bi Poitiers, † 779)
    • Bertha (* 779/780, † na’n 14. Januar 828), 814 vun’n Hoff jaagt
    • Gisela (* 781 vör’n Mai, † nah 800)
    • Hildegard (* 782 nah 8. Juni, † twüschen 1. un 8. Juni 783)

Bertha hett wat mit Karl sien Hoffgeistlichen Angilbert harrt, dor sünd de Kinner Nithard (*um 790 rüm; † 844/45) un Hartnid († 813) vun kamen.

  • vun ene unbekannte Fro:
    • Hruodhaid (* üm 787 rüm, † nah 800)
  • mit Madelgard:
  • mit Adelind:
    • Theoderich (* 807, † nah 818), 818 geistlich.


Websteden[ännern | Bornkood ännern]

Karl de Grote. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Weblinken[ännern | Bornkood ännern]

Borns[ännern | Bornkood ännern]