Roderick MacKinnon

Vun Wikipedia

Roderick MacKinnon (* 19. Februar 1956 in Burlington, Massachusetts) is en US-amerikaansch Biochemiker un Mediziner un Perfesser för Molekulare Neurobiologie un Biophysik an de Rockefeller University. Tosommen mit Peter Courtland Agre kreeg he 2003 den Nobelpries för Chemie för sien Verkloren vun den Permeatschonsmechanismus in Kaliumkanälen.

Roderick MacKinnon

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Roderick MacKinnon is in Burlington upwussen un schreev sück eerst an de University of Massachusetts in Boston in. Nah een Johr is he aber all an de ansehn Brandeis University wesselt, um sien Studien vörantodrieven. He kreeg dor 1978 en Bachelor in Biochemie, wiels he för sien Afslussarbeit ünner Christopher Miller den Transport vun Kalzium över de Zellmembran ünnersöken dee. An de Brandeis University hett he ok sien tokünftige Ehefru un Arbeitskollegin Alice Lee drapen.

Nah sien Abschluss an Brandeis is he in dat Medizinprogramm vun de Tufts University intreeden. 1982 hett he dor sien Utbillen as Dokter afslooten un hett dornah as Internist in dat Beth Israel Hospital in Boston arbeit. Doch mit disse Arbeit kunn he sien Wunschkarriere nich wieder verfolgen un so kehr he 1986 to Christopher Miller nah Brandeis as Post-Doktorand torüch. 1989 wurr he Assistenzperfesser an de Harvard University, wo he de Interaktschonen vun den Kaliumkanal mit en spezifisch Toxin ut Skorpiongift studeer un sück sülvst de Methoden vun de Kristallstrukturanalyse bibroch.

1996 wurr he an de Rockefeller University as Perfesser un Direkter vun dat Labor för Molekulare Neurobiologie un Biophysik beropen. Dor fung he mit de Strukturopkloren vun de Kaliumkanäle an,de besünners wichtig för dat Nervensystem sünd un dat Kaliumionen mögelk maaken, de Zellmembran to passeeren. Ionenkanäle sünd ünner annern för de Funktschoon vun dat Nervensystem un de Muskeln wichtig. Dat Aktschonspotentschal in Nervenzellen wurrd ertüügt, wenn en Ionenkanal up de Böverflach vun en Nervenzelle dör en chemisch Signal, dat vun en dicht bi liggen Nervenzelle utsend wurrd, apen maakt wurrd, woruphen sück en elektrisch Spannungspuls längs de Nervenzellenböverflach dordör fortplant, dat in' Verloop vun eenig Millisekunden en ganz Reeg vun Ionenkanälen apen maakt un slooten wurrn.

Vör MacKinnon weer de nipp un nau Struktur vun de Kanäle un hör Funktschonswies unbekannt un Spekulatschonen överlaaten. Doch nah blots twee Johren an de Rockefeller University gelung hüm dat 1998 trotz all Hinnernisse, de de Strukturopkloren vun integraler Membranproteine bit to dissen Tiepunkt binah unmögelk maaken deen, en exakte dreedimensionale Struktur vun en Kaliumkanal vun Bakterien heruttobringen. Dordör kunn ok de hooch Selektivität vun disse Kanäle för Kaliumionen verklort wurrn – de lüttger Natriumionen können nich passeeren.[1][2] De wetenschaplich Facktietschrift Science hett disse Leistung as en vun de gröttsten wetenschaplich Erfolgsgeschichten vun dat Johr 1998 betekent.[3]

Sien Arbeit hett he hööftsächlich an de Cornell High Energy Synchrotron Source (CHESS) vun de Cornell University un an de National Synchrotron Light Source (NSLS) des Brookhaven National Laboratory utführt.

1999 deel sück MacKinnon den Albert Lasker Award for Basic Medical Research mit Clay Armstrong un Bertil Hille – en vun de gröttste Utteknungen för en Wetenschapler up dat Rebeet vun de Medizin. In dat Johr 2000 wurr he in de amerikaansch National Academy of Sciences wählt un hett siether tallriek wiedere Utteknungen kreegen, so 2000 den Rosenstiel Award, 2001 sowohl den Perl-UNC Neuroscience Prize al ok den Gairdner Foundation International Award, 2003 den Louisa-Gross-Horwitz-Pries un 2005 den Hans Neurath Award vun de Protein Society. 2003 kreeg MacKinnon den Nobelpries för Chemie.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Roderick MacKinnon. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Roderick MacKinnon, Steven L. Cohen, Anling Kuo, Alice Lee, Brian T. Chait: Structural Conservation in Prokaryotic and Eukaryotic Potassium Channels. In: Science. Band 280, Nr. 5360, 3. April 1998, S. 106–109, PMID 9525854
  2. Declan A. Doyle, João Morais Cabral, Richard A. Pfuetzner, Anling Kuo, Jacqueline M. Gulbis, Steven L. Cohen, Brian T. Chait, Roderick MacKinnon: The Structure of the Potassium Channel. Molecular Basis of K+ Conduction and Selectivity. In: Science. Band 280, Nr. 5360, 3. April 1998, S. 69–77, PMID 9525859
  3. Science. Band 282, Nr. 5397, 18. Dezember 1998, S. 2157–2161, doi:10.1126/science.282.5397.2157