Legrandit
Legrandit | |
strahlige, prismatsche Legrandit-Kristallen op Limonit | |
Cheemsch Tohopensetten |
Zn2(AsO4(OH)·H2O |
Mineralklass | Waterhollig Phosphaten mit frömme Anionen 8.DC.10 (na Strunz, 9. Oplaag) 42.6.4.1 (na Dana) |
Kristallsystem | monoklin |
Klöör | ahn Klöör, geel, organge, vigelett |
Streekklöör | witt |
Mohshard | 4,5 |
Dicht (g/cm³) | 4 |
Gleem | Glasgleem |
Transparenz | dörsichtig bit dörschienend |
Brook | uneven |
Splitten | unvullkamen na (100) |
Indruck | lange prismatsche oder radialstrahlige Kristallen |
faken Kristallflachen | |
Tweeschenbilden | |
Kristalloptik | |
Breektall | α=1,675-1,702 β=1,690-1,709 γ=1,735-1,740 |
Dubbelbreken (optisch Utrichten) |
Δ=0,060 ; tweeassig positiv |
Pleochroismus | |
Winkel/Dispersion vun de optischen Assen |
2vz ~ ~ 50° |
annere Egenschoppen | |
Phaaswesseln | |
Smöltpunkt | |
cheemsch Verhollen | |
lieke Mineralen | |
Radioaktivität | nich radioaktiv |
Magnetismus | |
sünnerlich Kennteken |
Legrandit is en roor Mineral ut de Mineralklass vun de waterholligen Phosphaten mit frömme Anionen. Dat kristalliseert in’t monokline Kristallsystem mit de cheemschen Tosamensetten Zn2(AsO4(OH)·H2O un entwcikelt dorbi tomeist lange prismatsche oder radialstrahlige Kristallen in lüchtendgele, nich so faken ok in orange oder vigelette Klöör. Legrandit is ok ahn Klöör bekannt.
Historie un Naam
[ännern | Bornkood ännern]Opdeckt worrn is Legrandit 1932. Dat Mineral is nöömt na den belgischen Bargboünnernehmer Legrand
Billn un Vörkamen
[ännern | Bornkood ännern]Legrandit kummt as en Sekundärmineral tostannen. Dat billt sik dör Oxidatschoon in Zinklagersteden faken in Sellschop mit de Mineralen Hemimorphit, Adamin, Limonit un annere Zinkmineralen.
Vörkamen gifft dat vun dat Mineral ünner annern in Broken Hill in Australien, Galiléia/Minas Gerais in Brasilien, Lahr/Swartwoold, Lautenthal un Wilnsdörp in Düütschland, Agios Konstantinos in Grekenland, Kyūshū inJapan, Mapimi in Mexico, Tsumeb in Namibia un in Ogdensburg in de USA.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Edition Dörfler: Mineralien Enzyklopädie. Nebel Verlag, ISBN 3-89555-076-0