Laysanaante
| Laysanaant(e) | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
.jpg) | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Anas laysanensis | ||||||||||||||||
| Rothschild, 1892 |
De Laysanaante (Anas laysanensis) is en Aart ut de Familie vun de Aantenvagels. Dor höört se nu wedder to de Aanten an sik mit to. Se leev bloß up dat Eiland Laysan, datt to de Inselgrupp vun Hawaii tohören deit. Midderwielen is se ok up annere Eilannen in den Pazifik utsett wurrn. Se is eng verwandt mit de Graue Aante. Towielen warrt seggt, se weer de Inselraass vun düsse Aart. Blangen Bernier siene Aante, de Malaienaante un de Madagaskaraante warrt se as een vun de Aantenvagels ankeken, de ehr Bestand in Gefohr is.
Kennteken[ännern | Bornkood ännern]
Laysanaanten sünd bannig lüttsch. De Feddern sünd mehrstendeels kastanjenbruun. Hals un Kopp sünd swattbruun. Waart un Aante verscheelt sik nich groot. Dat gifft de wecken Waarten, de ehre Koppfeddern sünd swattgröön.
Wo se vorkamen deit[ännern | Bornkood ännern]
De Laysanaante hett dat over en langere Tied hen bloß man up de Insel Laysan geven. Laysan is man 350 Hektar groot. Hüdigendags wohnt dor keen Minschen mehr. Ob de Aante vörmols ok annerwegens tohuse weer, is nich kloor to seggen. Fundstücke ut dat jüngere Holozän maakt dat wohrschienlich, datt se fröher up den ganzen Archipel vun Hawaii leevt hett.
Wie se leven deit[ännern | Bornkood ännern]
Dat is eerst en poor Johre her, dor hett düsse Aante man bloß in en Brackwater-Laguun vun de Insel Laysan leevt. Se hett dor meist Soltflegen un lüttjen Granaat freten. De hett se sunnerlich in'e Nacht socht.[1] Datt se flegen deit, is man bannig roor, man flegen kann se doch. Ok Land- un Waterplanten fritt se, just, as de Rupen vun Ulen, de dor leven doot. Bröden deit se unner Strüker langs de Lagunenküst. Se leggt 5 bit 7 grote, wat gröne Eier. Dor brott se um un bi 26 Dage up, denn kruupt de Lüttjen ut un weegt bi 30 g.
Schuul[ännern | Bornkood ännern]
Vunwegen, datt dat hüdigendags man bloß 500-700 vun düsse Aanten gifft, warrt de Aante as en Aart ankeken, de in Gefohr is. Man in de lesten Johrteinte hett sik de Bestand al wedder düütlich vermünnert. Um dor wat gegen to unnernehmen, datt de Bestand unnergeiht, wenn up Laysan en Katastroph utbreken deit, sünd Laysanaanten in't Johr 2004 na de Midwayinseln umsiedelt wurrn. Toeerst sünd 42 Aanten na düt Atoll henbrocht wurrn. Al in de eerste Brödeltied sünd dor 50 Küken utkrapen.[2] Midderwielen is plaant, se ok up Lisianski an to siedeln.
Laysanaanten as Smuckvagels[ännern | Bornkood ännern]
In de 1960er Johre is anfungen wurrn, düsse Aart to tüchten, vunwegen datt se nich utstarven scholl. Dor hett dormols de Zoo in Honolulu mitmaakt un ok de brittsche Wildfowl Trust. Hüdigendags warrt dat so sehn, datt de Laysanaante good holen weern kann un dor ok in lüttje Anlagen keen Last bi maakt. Dor warrt avers de Raadslag bi geven, se in Volieren to holen, vunwegen, datt se sik anners fix mit de Graue Aante krüzen kann.
Literatur[ännern | Bornkood ännern]
- T. Bartlett: Ducks And Geese – A Guide To Management. The Crowood Press, 2002, ISBN 1-85223-650-7
- Dominic Couzens: Seltene Vögel – Überlebenskünstler, Evolutionsverlierer und Verschollene. Haupt Verlag, Bern 2011, ISBN 9783258076294
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1
