Bogardus

Vun Wikipedia
Bogardus
Bogardus (ϑ Aur) is de Steern links in de Mitt in’t Sösseck
Positschoon un Beteken
Steernbild Auriga; Aur
Rektaszension 5h59m43,3s[1]
Deklinatschoon 37°12′45,3″[1]
Annere Naams Mahasim
Bayer-Beteken ϑ
Flamsteed-Tall 37
Bright-Star-Kataloog HR 2095
Henry-Draper-Kataloog HD 40312
SAO-Kataloog SAO 58636
Physikaalsch Parameter
Afstand 166 ± 1[1] Lj
schienbore Helligkeit +2,62[2]
Spektralklass A0pSi / F2-5V[3]
Sünnerheiten Dubbelsteern, Ännerlich

Bogardus oder Mahasim sünd Egennaams vun den Steern ϑ Aurigae in’t Steernbild Föhrmann. Ut dat Vermeten vun de Parallax is en Afstand vun ruchweg 166 Lichtjohren twüschen Bogardus un de Sünn afschätzt worrn.

Bogardus is en Dubbelsteern, den sien Hööftkumponent ruchweg de dreefacke Sünnmass[4] un üm un bi den fieffacken Sünnradius[5] opwiesen deit. De Spektralklass vun den Steern is A0pSi, wobi de Tosatz pSi op en cheemsche Anomalie henwiest, vunwegen dat de Steern en sünners groten Andeel Silizium bargt.

De Hööftkumponent is butendem en ännerlichen Steern vun’n Tyyp α2-CVn mit en Magnetfeld vun ruchweg 1 kG an de Böverflach[5]. De Rotatschoon vun den Steern liggt bi 55 km/s[5], wat bedüüdt, dat de Steern för en vullstännige Rotatschoon blots 3,6 Daag bruukt[6]. De Rotatschoonsass is gegen de Sichtlien vun de Eer üm 55 ± 6° neegt[5].

Dorto kummt en tweete Kumponent mit en schienbore Helligkeit vun +7,2[3], de in’n Afstand vun 3,91 Bagensekunnen steiht. Disse lüttere Kumponent is en Hööftregensteern mit de Spektralklass F. De dörsnittliche Helligkeit vun beide Kumponenten tosamen liggt bi +2,65, man dat ännert sik twüschen +2,62 to +2,70 mit en Periood vun 1,37 Daag, vunwegen dat de Hööftkumponent ännerlich is.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. a b c van Leeuwen, F.: Validation of the new Hipparcos reduction, Astronomy and Astrophysics 474 (2), S 653–664, 11/2007; doi:10.1051/0004-6361:20078357
  2. Johnson, H. L. et al.: UBVRIJKL photometry of the bright stars. Communications of the Lunar and Planetary Laboratory, Bd. 4 (99), 1966
  3. a b Schröder, C.; Schmitt, J. H. M. M.: X-ray emission from A-type stars, Astronomy and Astrophysics, Bd. 475 (2), S. 677–684, 2007; doi:10.1051/0004-6361:20077429
  4. North, P.: Do SI stars undergo any rotational braking?, Astronomy and Astrophysics, Bd. 334, S. 181–187, 1988
  5. a b c d Shulyak, D. et al.: The Lorentz force in atmospheres of CP stars: θ Aurigae, Astronomy and Astrophysics, Bd. 464 (3), S. 1089–1099, 2997; doi:10.1051/0004-6361:20064998
  6. ice, J. B.; Holmgren, D. E.; Bohlender, D. A.: The distribution of oxygen on the surface of the Ap star θ Aur. An abundance Doppler image to compare with ɛ UMa, Astronomy and Astrophysics, Bd. 424, S. 237–244; 2004; doi:10.1051/0004-6361:20035639