Bernard Anderson
Bernard Hartwell „Buddy“ bzw. „Step-Buddy“ Anderson (* 14. Oktober 1919 in Oklahoma City, Oklahoma; † 10. Mai 1997 in Kansas City, Missouri[1]) weer en US-amerikaansch Jazztrompeter un Pianist, de to de „vergessenen, aber bedeutenden“ Paddmakern vun den Modern Jazz tellt.[2][3][4]
Leven un Wark[ännern | Bornkood ännern]
Anderson stamm ut en musikalischen Familie; sien öllere Bröer speel Altsaxophon un weer Jazzfan. As Kind hett Bernard tonächst Vigelien lehrt; in sien Jöögd lern verscheeden Blickblaasinstrumente kennen, insbesünnere dat Bugle, as he Liddmaat vun de Pfadfinder weer. Sien Mentorin weer Zelia M. Breaux, en bekannte Musiklehrerin in Oklahoma City, ünner deren Leitung he in de Marsch- un Schoolband vun de Douglas High School speel. 1934 harr he sien eerst professionell Upträen mit de Ted Armstrong Band in Clinton, Oklahoma. Enn' vun de 1930er-Johren speel he in de Jazzband de Xavier University in New Orleans.[1] 1938 weer he bi en Plattensession vun Billie Holiday für Vocalion Records („You Go to My Head“, „The Moon Looks Down and Laughs“) bedeeligt.[5]
Nahdem Anderson 1939 nah Oklahoma City torüchgahn weer, hett he in de Band vun Leslie Sheffield arbeit, in de ok de Gitarrist Charlie Christian un de Tenorsaxophonist Henry „Hank“ Bridges spelen deen un sien Speelwies stark beinflooten deen. In dat folgen Johr hett he sien Heimatstadt verlaaten un truck nah Kansas City, wo he tonächst mit Gene Ramey,[2] ansluutend bi Jay McShann speel un up landswiet Tourneen gung. Eerst Upnahmen bi McShann wurrn 1940 in Wichita (Kansas) för den Rundfunk mitsneeden; as Solist is he ünner annern in „Hootie Blues“ (Decca 1941, mit Charlie Parker) to hören. Tosommen mit McShann komponeer he „Hootie’s Ignorant Oil“. Anderson bleev bit to den Inträe vun de USA in den Tweeten Weltkrieg in de McShann-Band, de denn aber utnannerfull,[1]ok wiel McShann sien Wehrdeenst afleisten muss.
Dornah geev he verscheeden kört Gastspelen in de Orchestern vun Benny Carter, Sabby Lewis (1943/44) un Roy Eldridge; 1944 keem Anderson to dat Billy Eckstine Orchestra, doch muss he bald dorup dat Trompetenspeel wegen en Tuberkulose-Erkrankung upgeven. Ersett wurr he bi en Gastspeel in St. Louis dör den 18-johrigen Miles Davis.[6] In de folgen Johren wessel he to dat Piano, hett sück aber nich mehr an Upnahmen bedeeligt. In den Beriek vun den Jazz weer he tüschen 1940 un 1942 an söss Upnahmessions bedeeligt.[7]
Fortan hett sück Anderson vörweegend as Musikschriever, Lyriker un Komponist betätigt.[1] Eerst in de 1980er-Johren is he in Oklahoma City weer up lokaler Ebene as Trompeter uptreden; buterdem weer he Vörsitter vun de lokalen Musikergewerkschap. Sien letzt Johren hett he in Kansas City verbrocht, schreev Lyrik un is gelegentlich bi Jamsessions vun de Mutual Musicians Foundation uptreden. De Nahlaat vun Bernard Anderson – neben Manuskripten, Korrespondenzen un Kompositschonen ok över 3000 Fotografien – wurrd in de Bibliothek vun de University of Missouri–Kansas City upbewohrt.[1]
Anderson weer mit de Singersche Lorraine B. „Jackie“ Anderson verheiraadt.[8]
Würdigung[ännern | Bornkood ännern]
Nah Ansicht vun Ross Russell weer de Speelwies vun Anderson an Peanuts Holland un dormit mehr an de Holtbläser as an de anner tietgenössisch Swing-Trompeter orienteert;[2] mit sien „neuartigen linearen, semi-legato und leicht tönenden Stil“ hett he up tallriek Jazztrompeter vun de nächst Generatschoon as Dizzy Gillespie[9] un Fats Navarro Infloot harrt.[1][10] Nah Ansicht vun Gillespie weer dormals „Buddy Anderson der einzige Trompeter, den ich kannte, der die Idee verfolgte, das Instrument mit Hilfe des Klaviers zu erkunden.“[11] Ok in Lester Bowie sien Speel funnen sück Betüüg up Buddy Anderson.[12]
Diskographisch Henwiesen[ännern | Bornkood ännern]
- Jay McShann Orchestra:Blues from Kansas City (GRP/Decca Jazz, ed. 1992)
- Charlie Parker: Bird (The Complete Masters 1941–54) (Universal Music France, ed. 2012)
Wiederführen Literatur[ännern | Bornkood ännern]
- Frank Driggs: The Story of Buddy Anderson- Jazz Journal, February 1962
Weblenken[ännern | Bornkood ännern]
Anmarken un Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]
- ↑ a b c d e f LaBudde Special Collections – Bernard „Step-Buddy“ Anderson Collection bi University of Missouri-Kansas City
- ↑ a b c Ross Russell: Jazz Style in Kansas City and the Southwest. 1982, S. 244 f.
- ↑ Vgl. ok Eugene Chadbourne: Vörlaag:Allmusic
- ↑ Scotty Barnhart: The World of Jazz Trumpet: A Comprehensive History & Practical Philosophy. 2005, S. XXI
- ↑ Up beid Titeln (samt Alternate takes) speel Anderson an' 11. Mai 1938 in New York City neben Buster Bailey, Babe Russin, Claude Thornhill, John Kirby un Cozy Cole; vgl. Informatschonen to The Moon Looks Down and Laughs (Alternate Take) bi Columbia University
- ↑ Dizzy Gillespie, Al Fraser: Dizzy: to be or not to bop – The Autobiography of Dizzy Gillespie. 1982
- ↑ Tom Lord The Jazz Discography (online, afropen 6. August 2015)
- ↑ Porträt bi Coda Jazz Found
- ↑ Dizzy Gillespie hett in sien seinen Erinnerungen dorup henwiest, dat he Charlie Parker 1940 dör McShann sien Trompeter, nämlich Buddy Anderson, bi en Jamsession in dat Kentucky Barbecue kennenlernt harr. Vgl. Alyn Shipton: Groovin' High: The Life of Dizzy Gillespie. 1999
- ↑ Navarro un Anderson hemm sück in' Januar 1942 in dat Scott’s Theatre Restaurant in Kansas City drapen. Vgl Frank Driggs: The Story of Buddy Anderson- Jazz Journal, February 1962, S. 11
- ↑ Im Original: Now Buddy Anderson was the only trumpet player I knew who had the idea of exploring the instrument through piano. Zit. nach Gene Lees: You Can’t Steal a Gift: Dizzy, Clark, Milt, and Nat. 2004, Seite 60.
- ↑ Tom Djil: Lester Bowie : A Memoir & Appreciation (2000)