Walter Norris
Walter Norris (* 27. Dezember 1931 in Little Rock, Arkansas; † 28. Oktober 2011 in Berlin[1]) weer en US-amerikaansch Jazzpianist.
Leven un Wark
[ännern | Bornkood ännern]Norris harr all mit veer Johren klassisch Klaveerünnerricht. Während de Highschool-Tiet speel he in lokal Gruppen. Vör sien Wehrdeenst speel he in dat Quartett vun Mose Allison. Anschließend arbeit he eerst in Houston un Las Vegas, bevör he 1954 nah Los Angeles truck. Dor weer he denn in Gruppen vun Stan Getz, Dexter Gordon, Johnny Griffin, Teddy Edwards, Zoot Sims, Howard McGhee, Buddy DeFranco, Herb Geller, Charlie Ventura, Frank Rosolino/Charlie Mariano und Shorty Rogers/Bill Holman tätig. Dorneben weer he an en fröh Schallplattenupnahm vun Ornette Coleman un Don Cherry bedeeligt.
1960 truck he nah New York City, wo he anfangs as Pausenpianist arbeit un 1961 mit Billy Bean un Hal Gaylor en Trioalbum inspeelt hett. Siet 1963 weer he de Pianist un ansluutend bit 1970 de musikalisch Leiter vun de New Yorker Playboy Clubs. Anschließend hett he mit ünnerschiedlich Musiker arbeit un wurr Liddmaat vun dat Thad Jones-Mel Lewis-Orchester. 1976 arbeit he in Skandinavien as Solist un mit Red Mitchell, Dexter Gordon un mit Zoot Sims. Dornah wurr he Liddmaat vun de Charles Mingus-Band, bevör he 1977 nah Berlin as Liddmaat vun de SFB-Big Band truck. An de dortig Hochschule der Künste wark he tüschen 1984 un 1994 as Gastperfesser. Vör allen weern dat Solouptreden as "Live At Maybeck Recital Hall" oder Upnahmen in lütt Besetten, de de Fähigkeiten vun den Pianisten besünners wiesen deen: Norris nehm Duos mit Aladar Pege, George Mraz, Joe Henderson un Mike Richmond up. De technisch brillant un stilistisch eegenständig Pianist is woll en begehrt Begleiter vun berühmt Kollegen, wurr aber nie vun dat breet Publikum anerkannt.
Norris hett 2005 sien Autobiographie "In Search of Musical Perfection" un en Lehrbook "Essentials for Pianist Improvisers" fardig stellt. Chuck Dodson hett den Dokumentarfilm "The Life and Work of Walter Norris" (2004) dreiht.