Richie Kamuca
Richard „Richie“ Kamuca (* 23. Juli 1930 in Philadelphia, Pennsylvania; † 22. Juli 1977 in Los Angeles, Kalifornien) weer en US-amerikaansch Jazz-Tenorsaxophonist.
Leven un Wark
[ännern | Bornkood ännern]As Kamuca in sien Jöögd to’n eersten Mal Lester Young hörrt hett, hett he sück vun sien Öllern en Saxophon wünscht. He gung dormals up de Mastbaum High School in Philadelphia un sien Mitschöler un Früenden weern Buddy DeFranco un Red Rodney. Richie speel in‘t Schoolorchester un in en lokaal Danzband. 1946 funn sien eerst Tournee statt, tosommen mit sien Früend, den söbenteinjohrigen Clifford Brown. Mit en Rhythmusgrupp hebbt se während de Sömmerferien för twee Week in Newark (New Jersey). Dornah speel Kamuca mit Musikers ut Philadelphia as Ray Bryant, Red Garland, Specs Wright un Philly Joe Jones. 1949 speel he för twee Johr in de Band vun Stan Lewey, in de ok Garland un Nelson Boyd Liddmaaten weern.
In sien fröh Johren speel Kamuca mit Band vun Stan Kenton (1951-52, to hören up de sien Album New Concepts of Artistry in Rhythm) oder Woody Herman (1954-55) Chet Baker un 1957 bei Maynard Ferguson. In dat Johr entstunn för dat lütt Label Mode ok sien eerst Album ünner eegen Naam. He weer van 1957 bit 1958 Liddmaat vun Howard Rumsey sien Lighthouse All Stars; 1959 speel he mit Shorty Rogers un in dat glieker Johr Shelly Manne and his Men, de he bit 1962 anhörrn de. In Erinnerung blieven vör allen de Konzertupnahmen ut den Jazzclub Black Hawk in San Francisco 1959. Buterdem nehm he Plaaten mit Manny Albam, Bill Perkins, Art Pepper, Johnny Richards, Jimmy Rowles un Cy Touff up, hett aber ok Plaaten ünner eegen Naam rutgeven. 1962 gung Kamuca nah New York; dor hett he denn mit Gerry Mulligan, Gary McFarland un Roy Eldridge arbeit. 1972 kehr he weer an de Westküst torüch un speel dor mit lokalen Bands.
Richie Kamuca sien Speel wurr faken mit dat Speel vun Lester Young vergleken. He wurrd to de führend Vertreder vun de West Coast Jazz tellt, hett aber ok lang an de Oostküst vun de USA arbeit.
Diskographisch Henwiesen
[ännern | Bornkood ännern]Alben as Leader
- Richie Kamuca Quartet (Mode, VSOP, 1957) mit Carl Perkins, Leroy Vinnegar, Stan Levey
- Jazz Erotica (HiFi Jazz/Fresh Sound Records, 1959) mit Conte Candoli, Frank Rosolino, Monty Budwig, Stan Lewey
- West Coast Jazz In Hi-Fi (HiFi Jazz/OJC, 1959)
Alben as Sideman
- Stan Kenton: New Concepts Of Artistry In Rhythm (Capitol Records, 1952)
- Chet Baker: The Best Of Chet Baker Plays (Pacific Jazz, 1953-56)
- Bill Perkins: Just Friends 1956 (CD Lonehill Jazz Spain 2006)
- Anita O’Day: Sings The Winners (Verve 1956-62)
- Shorty Rogers: Shorty Rogers Swings (RCA, 1958-59)
- Art Pepper: Modern Jazz Classics (OJC, 1959)
- Shelly Manne & His Men at The Black Hawk, Vol. 1 - 5 (Contemporary Records/OJC, 1959)
- Shelly Manne & His Men Live at The Manne Hole, Vol. 1 - 2 (Contemporary/OJC, 1961)
- Terry Gibbs: Main Stem, The Big Cat (Contemporary/OJC, 1961)
- Kenny Burrell: Guitar Forms (Verve, 1964-65)
- Lee Konitz: The Lee Konitz Duets (OJC, 1967)
- Thad Jones / Mel Lewis (LRC, 1969-70)
- Ray Brown: Brown’s Bag (Concord Jazz, 1975)
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Martin Kunzler: Jazz-Lexikon, Reinbek, Rowohlt, 1988
- Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide To Jazz On CD, London, Penguin, 2nd Edition, 1994 & 6th Edition, 2002
- Bielefelder Katalog 1988 & 2002
- Russ Wilson: Liner Notes zu Shelley Manne & His Men At The Black Hawk, Volume 4 (Comtemporary)