Regolith

De Regolith-Böverflach vun den Asteroiden (433) Eros

Regolith is de Beteken för en mehr oder weniger fast worrn Mischen ut mulmt un tweibrocken Steen un verklamt Steensmölt (Magma) op de Böverflach vun Himmelskörpers, bispeelswies de Maandregolith. Regolith gifft dat aver ok op de Eer.

Wenn hogen Druck op den Regolith inwirken deit, as dat t. B. bi en Impakt passeeren kann, warrt de Steen tosamenbackt. Dat Produkt warrt Impaktbrekzie nöömt. Ut Regolith un de dorut tostannen kamenen Brekzien is de gröttste Deel vun de böveren Krust vun’n Maand un vun’n Merkur tohopensett, in lütteren Ümfang ok de Krusten vun Mars un Venus. In’n sünneren wiest aver ok de gröttste Dell vun all de lütten Himmelskörpers in’t Sünnsystem, as de Asteroiden, en Regolith-Böverflach op. Lieke Stenen kann man ok in de Neeg vun un in Impaktstrukturen op de Eer finnen. In’t Nördlinger Ries stellt t. B. de Bunten Trümmermassen, de Bunte Brekzie un Suevit en Oort irdisch verklamten ‚Regolith‘ dor.

Op den Marsmaand Phobos is de Regolith teemlich fienkörnig un deckt meist de hele Böverflach vun den Maand af. Neven dat stännige Bombadeeren vun Meteoriten över de Johrmillionen weg, künnt bi Phobos ok infungen Stoffpartikels vun’n Mars to’n Tostannenkamen vun’n Regolith bidragen hebben.

Betogen op de Eer warrt allgemeen ünner Regolith de Deek ut Lockermaterial verstahn, de op de Saprolithen opliggt. Dormit is de anstahnd Steen meent, de al anweddert is („Grus“). Hier is ok de Bodden mit sien ünenrscheedlichen Horizonten entwickelt. De Regolith kann autochthon ut dat Anstahnde tostannen kamen oder allothon an de Steed transporteert worrn wesen, t.  as Soliflukschoonsdeek wiel de Iestieten in’t Pleistozän.