Rainer Offergeld

Vun Wikipedia
Rainer Offergeld (1982)

Rainer Offergeld (* 26. Dezember 1937 in Genua, Italien) is en düütsch Politiker SPD. Offergeld weer van 1969 bit 1984 Liddmaat vun den Düütschen Bundsdag. Van 1978 bit 1982 weer he Bundsminister för wertschaplich Tosommenarbeit. Van 1984 bit 1995 weer he Böverbörgermeester vun Lörrach.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Nah dat Abitur in dat Upbaugymnasium in Meersburg an’ Bodensee 1957 hett Offergeld en Studium vun de Rechtswetenschapt un de Volkswertschapslehre an de Universität Frankfort an’n Main anfungen. 1961 hett he sien eerst un 1965 sien tweet juristisch Staatsexamen maakt. Sien Referendartiet as Jurist verbroch he ünner annern in Berlin, Konstanz, Lyon un Waldshut.[1] 1963 is he de SPD bitreden un wurr Vörsitter vun den Kreisverband Waldshut. Doröver herut weer he in' Gemeendraat un as Kreisverordneter tätig.[2]

Van 1965 bit 1967 hett Offergeld tonächst in’ Justizdeenst arbeit, dornah in de Stuerverwalten bit he sück 1969 as Fachanwalt för Stüerrecht in Tiengen daalleet. In dat sülvig Johr verlor he tegen den dormaligen Bundskanzler Kurt Georg Kiesinger in den Kamp um dat Bundsdags-Direktmandat, kunn aber över de Landeslist vun de SPD in Baden-Württemberg Afordneter in den Düütschen Bundsdag wurrn. In’ März 1972 wurr Offergeld up Vörslag vun den Bundeskanzler Willy Brandt to’n Parlamentarschen Staatssekretär bi den Bundsminister för Wertschap un Finanzen nömmt. Trotz sien Wedderwahl in den Bundssdag in’ November 1972 kreeg Konrad Porzner sien Positschoon; Offergeld weer wiederhen stellvertreden Vörsitter vun den Finanzutschuss. Van’ 24. Januar 1975 bit 1978 weer he denn in glieker Funktschoon bi den Bundsminister för Finanzen tätig. Van’ 16. Februar 1978 bit to’n 1. Oktober 1982 weer he Bundsminister för wertschaplich Tosommenarbeit in de Bundsregeeren ünner Bundskanzler Helmut Schmidt. Mit den Stört vun de Schmidt-Regeeren dör en konstruktiv Misstroensvotum vun Helmut Kohl gegen Schmidt, verlor Offergeld 1982 sien Ministerposten. Ofschons he in de Bundsdagswahl weer wählt wurr, hett he sien Afordnetenmandat denn daalleggt, wiel he in' Dezember 1983 to'n Böverbörgermeester vun Lörrach wählt wurr.

Van 1984 bit 1995 weer he denn Böverbörgermeester vun de Stadt Lörrach. Wiels sien Amtstiet wurr de Utbau vun de Footgängerzoon in Lörrach maatgevend vörandreeven. Den Stadthuusholt hett he ok weer up gesunn Fööt stellt un hett en privaten un wertschaplichen Boom in de Kultur- un Investitschonspolitik utlööst.[3] In’ Januar 1995 hett he sien Amt as Böverbörgermeester upgeeven un wurr Spreeker vun de Geschäftsleiden vun de Thermoselect Südwest GmbH. Siet Januar 1997 is he as Afkaat tolaten un arbeit to Tiet as Fackanwalt för Stüerrecht in en Lörracher Kanzlei.

Rainer Offergeld is verheiraadt un hett dree Döchter.

Ehrungen[ännern | Bornkood ännern]

  • 1980: Groot Verdeenstkrüüz vun de Bundsrepubliek Düütschland
  • 1983: Groot Verdeenstkrüüz mit Steern un Schullerband vun de Bundsrepubliek Düütschland

Böker[ännern | Bornkood ännern]

  • Entwicklungsstrategie für die 80er Jahre, Chance oder Verpflichtung. Vortrag anlässlich der Mitgliederversammlung des Verbandes Unabhängig Beratender Ingenieurfirmen e.V. (VUBI) am 11. Juni 1980 in „La Redoute“ Bonn-Bad Godesberg. Verband Unabhängig Beratender Ingenieurfirmen e.V., Bonn 1980.
  • Entwicklungshilfe. Abenteuer oder Politik? (= Bonn aktuell. Bd. 72). Verlag Bonn Aktuell, Stuttgart 1980, ISBN 3-87959-144-X.

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Wolfgang Gieler (Hrsg.): Deutsche Entwicklungsminister von 1961–2008. Biographie, Konzeptionen und Einfluss auf nationale und internationale Entwicklungspolitik. Scientia Bonnensis, Bonn 2008, ISBN 978-3-940766-07-6, S. 78–85.

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Rainer Offergeld. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Sonderdienst, Inter Nationes., 1976, S. 102
  2. Gieler (Hrsg.): Deutsche Entwicklungsminister von 1961–2008. 2008, S. 78.
  3. Gieler (Rutgever): Deutsche Entwicklungsminister von 1961–2008. 2008, S. 79.