Punaaante
Punaaant(e); Punateeling | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
Anas puna | ||||||||||||||||
Tschudi, 1844 |
De Punaaant(e) oder Punateeling (Anas puna) is en Aante, de in de Puna-Zone in de Anden in Peru, Bolivien un Chile leven deit. Se warrt to de Aanten an sik torekent.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]De Punaaante sleiht na de Sülveraante. Fröher is se dor ok mit torekent wurrn as Unneraart Anas versicolor puna. Man se is grötter un hett en langern Snavel. Dat Lief warrt bit hen to 46 cm lang. De Snavel is 46 bit 54 mm lang. An de Sieten is de Snavel blau, boven up sitt en swatte Lien. Over de Ogen is de Kopp bi Waart un Aante swatt, just so, as de Nacken. Unner de Ogen is de Kopp cremefarvt mit en rosa Slag dor in. De annern Feddern sünd hellbruun mit en dunkerbruunen Placken up elke Fedder. Flanken un Buuk sünd cremefarvt mit fiene, brune Streeke. Bi de Waarten sünd de Deckfeddern up de Flunken dunkerer, as bi de Seken. De Flunken weert 20,5 bit hen to 21,4 cm lang, wegen doot de Waarten 546 bit 560 g.
Wo se leven un wat se freten deit
[ännern | Bornkood ännern]De Punateeling leevt in de Steppen in't Hoochland in en Hööchde vun 3.000 bit 4.000 Meters an flacke Meere in de Barge, unner annern an dat Titicacameer. Dor regent dat nich veel. An de Meere leevt se in de Planten rund um dat Över hen. Dor gifft dat sunnerlich Bent- un Suergras. Wenn de Vagels nich bröden doot, hoolt se sik in lüttje Trupps buten up'n Water up. In de Punazoon is düsse Aante de Aante, de dor an'n meisten vörkummt. Freten deit se Water- un Brookplanten, Saat un lüttje Deerter.
Wie se sik vermehren deit
[ännern | Bornkood ännern]Vunwegen, datt de Temperaturen in de sunnerlichen Johrtieden sik nich groot verscheelt, brott de Punateeling meist dat ganze Johr over. Dat Nest warrt up Grasbulten in overswemmte Wischen oder an dat Över boot. Nadem de Eier leggt sünd, warrt dat Nest mit Dunen utstaffeert. Fiev bit sess Eier weert pro Nest leggt.
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt. Neumann Verlag, Leipzig, Radebeul, 1981
- Martin R. De LA Pena: Birds of Southern South America and Antarctica (Collins Illustrated Checklist). Harpercollins Pub Ltd, ISBN 0002200775