Otbert (Graafschop Stood)

Otbert (aktiv üm 1218) weer en Keerl, de in dat 13. Johrhunnert in de Graafschop Stood leevt hett un as Wunnerwarker ansehn worrn is.

Otbert, de na de Kröönk von Reimar Kock ok Otbrecht nömmt warrt, weer Buur un schall ut den Oord Bokel an de Bever stammen. In de Oorkunnen steiht in, dat he Krankheiten bött, Lüüd baadt un wohrseggt hebben schall. He stünn bi de Landlüüd in dat Elv-Werser-Dreeeck in goden Roop un hett en Barg Spennen kregen, von de de Vaagd in Vöör, Hinnerk von Ochtenhusen, as sien „Patroon“ en Deel afkregen hett. As de Arzbischop von Bremen Gerhard II. 1219 versöcht hett, de Graafschop Stood intonehmen, is Otbert na Lübeek flücht. Wat na disse Tied wesen is, dat is nich kloor. Na welk von de Oorkunnen is he na Livland gahn.

Otbert kummt in en Reeg Oorkunnen un Kröönken ut Noorddüütschland vör, ünnern annern in de Annales Stadenses von Albert von Stood un in de Kröönken von Detmar un Reimar Kock. Ok Peter von Kobbe schrifft in siene Geschichte und Landesbeschreibung der Herzogthümer Bremen und Verden von em.

In siene Tied is Otbert as Hilligen ansehn worrn, he kummt aver in kene offiziellen Hilligenlisten vör. In dat 1492 von Steffen Arndes druckt Passional von Lübeek kummt he as Hilligen vör un warrt so ok bi Reimar Kock dorstellt.

De Müntenschatt von 14.000 Brakteaten ut dat 13. Johrhunnert, de 1928 bi Bokel funnen worrn is, warrt faken ok Otbert toschreven. De Historikers nehmt an, dat de Schatt 1219 vergraven worrn is, as Otbert flücht is.