Lost in Translation

Vun Wikipedia
Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: Lost in Translation
Düütsch Titel: Lost in Translation
Produkschoonsland: USA/Japan
Johr vun’t Rutkamen: 2003
Läng: 97 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 6
Filmkru
Speelbaas: Sofia Coppola
Dreihbook: Sofia Coppola
Produkschoon: Sofia Coppola
Ross Katz
Musik: Kevin Shields
Kamera: Lance Acord
Snitt: Sarah Flack
Dorstellers

Lost in Translation (op platt so veel as „Bi’t Översetten verloren“) is de Titel vun en Speelfilm ut dat Johr 2003 mit Bill Murray un Scarlett Johansson in de Hööftrullen. Dat Filmdrama weer dat tweete Wark vun de Speelbaassche Sofia Coppola.

Inholt[ännern | Bornkood ännern]

De US-amerikaansche Filmstar Bob Harris kummt langsom in de Johren. He reist för een Week na Tokio, woneem he Warf maken deit för en Whisky, vun wegen dat sien Ansehn nich mehr so goot bestellt is. In’t glieke Hotel is ok de Amerikaanersche Charlotte ünnerbröcht, de siet twee Johren de Ehfro vun en flippigen Fotografen is, de vun Beroop wegen vun sien Illustreerten na Japan schickt worrn is. Wiel John, ehr Mann, dagsöver to doon hett un kuum Tiet för sien junge Fro hett, blifft Charlotte alleen in’t Hotel torüch un weet kumm, wat se mit ehr Tiet anfangen schall. As se een Dag mit ehrn Mann an’t Set föhren deit, warrt se gewohr, wo flach un an de Böverflach sien Welt egentlich is, un dat se an sien Siet an sik nix to söken hett. Ehr överkummt dat Geföhl, noch mehr överher to wesen, as se dat vörher al so al harr. In lange Instellen warrt düütlich maakt, dat se nich blots Twievel hett an den Sinn vun de Reis, man ok an ehr Eh un ehr tokamen Leven.

In de Hotelbar dröpt se een Avend op Bob Harris, de na sien 25 Ehjohren ok keen Romantik mehr in sien Leven finnt. Sien Midlifecrisis as ok sien Resigneeren, wat den Beroop angeiht, warrt dordör noch wieter ünnerstreken. Dat wiest sik in’n Film över dat Afdreihn vun de Whisky-Warf, de jümmers wedder wietergeiht, un de opletzt för den Titel vun den Film verantwoortlich is: Sien japaanschen Speelbaas gifft em bannig utföhrliche Anwiesen, wat he bi den Dreih maken schall, man sien Översettersche kann blots en beten Engelsch un översett em jümmers blots en lütten unwichtigen Deel dorvun. De egentliche Inholt geiht bi’t Översetten also verloren (lost in translation). De Speelbaas verlütt mehr un mehr de Geduld un Bob föhlt sik sülvst ok jümmer mehr verloren.

Dör sien Frustreertheit un Charlottes Eensomkeit finnt de beiden toenanner un warrt Kumplizen. Slapen künnt se ok nich, vun wegen den Jet-Lag, man mit Galgenhumor begegent se jemehr Situatschoonin de frömmen Stadt un warrt Frünnen. Vun nu an teht se tosamen, man jümmer noch ahn Teel, dör de Nachten vun Tokio. De platoonsche Fründschop kriggt eerst denn en eernsthaften Schaden, as Charlotte Bob an’n Morgen na en One Night Stand mit en Singersche överrascht. Daalslahn tütt se sik vun Bob torüch un söhnt sik eerst wedder mit em ut, as se beide kort vör’n Afflaag na Huus dat Hotel verlaten mött, as de Füerwehr en Proovalarm maakt. Charlotte gifft to, dat se em missen warrt. As Bob an’n nächsten Morgen afreist sütt he op’n Weg na’n Flaaghaven dör’n Tofall noch eenmol Charlotte in een goot besöchte Straat. He stiggt ut sien Taxi un löpt na ehr hen. He nimmt ehr in’n Arm, munkelt ehr wat in’t Ohr un gifft ehr’n Söten, wiel ehr de Tranen kamt.

Kritiken[ännern | Bornkood ännern]

De Film is vun de Kritikers to’n gröttsten Deel goot opnahmen worrn. Hanns-Georg Rodek schreev in Die Welt vun’n 8. Januar 2004, dat de Film „witzig, klook un wunnerbor“, „frisch un verspeelt“ oder ok riep un wies weer. He meen, de Film, weer Insichten geven, „de een in’t Kino nich vermodens weer, sünners nich in disse Tiet un al mol gor nich in een US-maerikaanschen Film“.[1]

Michael Aöthen hett in de FAZ meent, de Film künn „disse unmöögliche Balance twüschen Waken un Drömen hollen“[2] un för Susan Vahabzadeh is achtbor fünn, dat de „Kummedie över Kommunikatschoonsversöken, de nich henhaut“ ahn Inschränken sinnlich weer, aver liekers ahn Sex utkummt.[3]

Dat Dagblatt The Guardian hett den Film dorgegen vörsmeten, dat sien „anti-japaanschen Rassismus“ nich komisch weer.[4]

Utteken[ännern | Bornkood ännern]

Lost in Translation weer utermatig spoodriek un is mit mehr as 70 Filmpriesen ehrt worrn. För meist 60 wietere Priesen weer he nomineert. Uttekent worrn is de Film ünner annern:

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Filmkritik vun Hanns-Georg Rodek, afropen an’n 17. Dezember 2007
  2. Michael Althen: Schlaflos in Tokio: Sofia Coppolas "Lost in Translation." FAZ vun’n 6. Januar 2004, S. 22.
  3. Susan Vahabzadeh: Stranger Is The Night SZ vun’n 7. Januar 2004.
  4. Kiku Day: Totally lost in translation, The Guardian, 24. Januar 2004, afropen an’n 8. Februar 2008

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]