Lüder-Udo I.
Lüder-Udo I. (* na 994; † 7. November 1057) weer von 1036 bet 1057 Graaf von Stood und von 1056 af an Markgraaf von de Noordmark.
Leven
[ännern | Bornkood ännern]Lüder-Udo weer de eenzige Söhn von Graaf Siegfried II. von Stood, ut dat Huus von de Udonen un von Adela von Alsleben, Dochter von Graaf Gero von Alsleben. Na’n Dood von sien Vader 1037 is he Graaf von Stood un in’n Largo, Steiringgo, Swabengo un Hochseego worrn un Vaagd von Heeßel un Alsleben. Dat ole Rebeed von de Grafen von Stood leeg an de neddern Elv üm Harsfeld un Stood. Se harrn aver dör en Eh, de in dat 1. Drüddel von dat 11. Johrhunnert slaten worrn is, ok in’n Oosten von dat Sassenland Göder un Rechten.
Lüder-Udo stünn vonwegen Voaagdie- un Grafenrechten in Kunflikt mit de Bremer Arzbischöp Adalbrand un Adalbert. He hett 1052/1053 sien Vedder Ekbert von Elsdörp-Stood doodslahn un von em arvt. 1044 is Willem, Söhn von Graaf Berend II. von Halslä, ne’en Markgraaf von de Noordmarkworrn. 1056 is dat sassische Heer von de slaavschen Lutizen in de Slacht bi Pritzlawa (Havelberg) slahn worrn. Willem is doodbleven un Kaiser Hinnerk III. hett Lüder-Udo I. de Noordmark as Lehn geven. Tosätzlich hett he ok de Komitaten un Vaagdien von dat Huus Halslä arvt. Dit Riekslehn in de sassische Noordmark hett de Udonen hulpen, in dissen Ruum noch starker to warrn. Berend II. sien Söhn Otto, de sik dor gegen oplehnt hett, is von de Brunonen an’n 26. Juni 1057 bi Hausneindorf an de Selke doodslahn worrn. Lüder-Udo hett 1057 noch en Feldtog gegen de Liutizen föhrt.
Familie
[ännern | Bornkood ännern]Lüder-Udo weer verheiraadt mit Adelheid, wat wohrschienlich en Grevin von Oeningen weer un Dochter von Graaf Kuno von Oeningen. De beiden hebbt wohrschienlich man een Kind hatt, Lüder-Udo II.
Hinnerk I. (–976) • Hinnerk II. (976–1016) • Siegfried II. (1016–1037) • Lüder-Udo I. (1037–1057) • Lüder-Udo II. (1057–1082) • Hinnerk III. (1082–1087) • Lüder-Udo III. (1087–1106) • Rudolf I. (1106–1114) • Hinnerk IV. (1114–1128) • Friedrich (1128–1135) • Rudolf II. (1135–1144) • Hartwig (1144–1145)