Kenneth Geddes Wilson

Vun Wikipedia

Kenneth Geddes Wilson (* 8. Juni 1936 in Waltham, Massachusetts; † 15. Juni 2013 in Sacco, Maine) weer en US-amerikaansch Physiker un Nobelpriesdräger.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

Wilson weer de öldste vun söss Kinner vun Edgar Bright Wilson, studeer as Putnam-Fellow an de Universität Harvard un hett 1961 sien Doktertitel an dat Caltech bi Murray Gell-Mann maakt. As Postdoc in Harvard weer he ansluutend an dat CERN tätig. 1963 wurr he Assistenzperfesser an de Cornell University in New York un 1970 ordntlich Perfesser. 1985 wurr he Baas vun en vun de natschonale Supercomputer-Zentren vun de USA in Cornell. Van 1988 bit 2008 weer he an de Ohio State University tätig.

Wilson kreeg 1982 den Physik-Nobelpries „för sien Theorie över kritische Phänomene bi Phasenumwandlungen“ (in de offiziell Laudatio wurrn ok de wichtig Bidrääg vun ünner annern Benjamin Widom, Waleri Pokrowski, Leo Philip Kadanoff un Michael Fisher to dit Forschungsrebeet würdigt). Wilson hett wesentlich Bidrääg to de Entwicklung vun de Theorie vun de Renormeerensgrupp leist, de he sowohl in de statistisch Mechanik as ok in de Quantenfeldtheorie anwennen dee. Dör sien Gitter-Formuleeren vun de Quantenchromodynamik[1] hett he de Gittereichtheorie begrünnd. De Wilson-Loop (ok Wilson-Line nömmt), de in Gitter-Eichtheorien as en Oort Test-Observable (Ordnungparameter) mit den Wegintegral vun dat Eichvektorfelde över slooten Weeg (Loops) as Phasenfaktor bruukt wurrd, is nah hüm nömmt. Binnerhalv vun de Gittereichtheorie is Wilson ok Naamgever för de vun hüm inführt Wilson-Fermionen un de Wilson-Wirkung. Ok de Methood vun de Operatorproduktentwicklung (operator product expansion) in de Quantenfeldtheorie is vun hüm entwickelt wurrn. He hett aber nich blots up de verscheeden Rebeeden arbeit, sonnern ok schiienbor ganz abstrakte Methoden konstruktiv för konkrete Probleme bruukt, to'n Bispeel de Methood vun de Renormeeren to dat Lösen vun dat Kondo-Problem, wobi he all to fröh Tiet düchtig för de de numerische Methoden apen weer.

1973 kreeg he den Dannie-Heineman-Pries för mathematische Physik, 1975 de Boltzmann-Medaille. 1980 kreeg he, tosommen mit Michael Fisher un Leo Philip Kadanoff, de Wolf-Pries för Physik. 1982 sluutend folg Nobelpries för Physik. 1993 kreeg he den eersten Aneesur-Rahman-Preis.

To sien Doktoranden tellen Roman Jackiw un Michael Edward Peskin.

Wilson weer siet 1982 mit Alison Brown verheiraadt.

Schriften (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

  • Problems in physics with many scales of length. In: Scientific American. August 1979, deutsch Die Renormierungsgruppe. In: Spektrum der Wissenschaft. Oktober 1979
  • The Renormalization group (RG) and critical phenomena 1. In: Physical Review B. Band 4, 1971, S. 3174
  • The renormalization group: critical phenomena and the Kondo problem. In: Reviews of modern physics. Band 47, 1975, S. 773–839
  • mit M. Fisher: Critical exponents in 3.99 dimensions. In: Physical Review Letters. Band 28, 1972, S. 240
  • Non-lagrangian models in current algebra. In: Physical Review. Band 179, 1969, S. 1499–1512 (operator product expansion)
  • Model of coupling constant renormalisation. In: Physical Review D. Band 2, 1970, S. 1438–1472
  • Operator product expansions and anomalous dimensions in Thirring model. In: Physical Review D. Band 2, 1970, S. 1473–1477
  • Anomalous dimensions and breakdown of scale invariance in perturbation theory. In: Physical Review D. Band 2, 1970, S. 1478–1493
  • RG and strong interactions. In: Physical Review D. Band 3, 1971, S. 1818–1846
  • Confinement of quarks. In: Physical Review D. Band 10, 1974, S. 2445–2459

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]

Enkeld Nahwiesen[ännern | Bornkood ännern]

  1. Wilson Confinement of Quarks, Physical Review D 10, 1974, S. 4445, Abstract