Fletcher Henderson
James Fletcher „Smack“ Henderson, Jr. (* 18. Dezember 1897 in Cuthbert, Georgia; † 28. Dezember 1952 in New York City) weer en US-amerikaansch (Jazz-)Pianist, Bandleader un Komponist.
Biografie[ännern | Bornkood ännern]
Henderson wurr in’n Randolph County in Georgia boren. He keem ut de Middelschicht, sienVader weer Schooldirekter, sien Moder geev Klaveerünnericht. He hett de Universität in Atlanta besöcht un dor 1920 sien Afsluss maakt. Henderson truck nah New York, um an de Columbia University den Magister in den Beriek Chemie aftoleggen.
He versöch, wegen de Rassendiskrimineeren aber ahn Spood, Arbeit in en Chemieünnernehmen to finnen. He speel Piano up en vun de tallriek River Boats up den Hudson River un hett beslooten, Musiker to wurrn. Arbeit funn he sluutend in de Harry Pace/W.C. Handy's Music Publishing Company. Ebenfalls weer Henderson bi de Black Swan Recording Company anstellt, tostännig as Musikdirekter un Pianist. He hett Upträen vun den Bluessingerin Ethel Waters organiseert un speel mit de Band Black Swan Troubadours up disse Konzerte. Wiel he dormit Spood harr, hett he dat Chemiestudium achter sück laaten.
1922 hett he mit Don Redman, Elmer Chambers un wiederen Musikern sien eegen Band grünnd, de Enn‘ 1923 mit den „Gulf Coast Blues“ en eersten Hitt harr un bit 1924 in den Club Alabam in New York un later in’n Roseland Ballroom speel. Se kreegen gau den Roop as best „swaart“ Band in New York.
Henderson hett 1924 den upstreevenden Trompeter Louis Armstrong vun de King Oliver’s Creole Jazz Band afwurben un keem dank Armstrong up nee Ideen to de Instrumentatschoon un to’n Arrangement. Spoodriek Nummern Midden vun de 1920er Johren weern „Sugar Foot Stomp“ (King Oliver sien „Dippermouth Blues“ in nee Faaten), „Carolina Stomp“ un „Dinah“. Nah un nah keemen neben Armstrong ok Henry Red Allen, Joe Smith, Rex Stewart, Tommy Ladnier, Jimmy Harrison un Roy Eldridge in de Band vun Henderson. De Jazz-Grötten Coleman Hawkins, Buster Bailey, Benny Carter un Chu Berry weern ebenaflls Gast in sien Big Band. To Anfang vun de 1930er Johren hett de jüngere Bröer vun Fletcher, Horace Henderson (1904–1988) bi den Arrangements mithulpen. Ofschons de Band düchtig anseggt weer, harr Henderson sülvst wenig geschäftlichen Spood. Nah en Verkehrsunfall 1928 hett he dat geschäftliche Interesse kumplett verloren un hett sück nie mehr as Geschäftsführer versöcht. Dorför wurr he aber en anerkannt Arrangeur, sein Arbeit hett nahhollend de Musikwelt beinfloot.
Tosätzlich to sien eegen Band hett Henderson för de Bands vun Teddy Hill, Isham Jones un Benny Goodman arbeit. 1934 wurr dat Orchester vun Benny Goodman för de Radiosennen Let’s Dance engageert. Wiel de Sennen jede Week nee Titel upleggen muss, hett se eenige vun Henderson sien Arrangements köfft. Völ Erfolge vun Goodman keemen oorsprünglich vun Fletcher Henderson. En letzten spoodrieken Titel in den Charts harr he in’n Mai 1937 mit „Great Caesar’s Ghost“. 1939 hett Henderson sien eegen Band endgültig uplööst un hett blots noch för Benny Goodman as Pianist un Arrangeur arbeit; eerstmals speel dorbi en „witt“ Band tosommen mit en „swaarten“ Musiker up de Bühne. 1948 bit 1949 geev Henderson tosommen mit Ethel Waters eenige Konzerte. Henderson hett 1950 en Slaganfall harrt, wurr deelwies lahm un kunn sietdem nich mehr spelen. He is 1952 in New York City storven.
Henderson weer de eerste Jazz-Künstler, de en Big-Band grünnd hett. Sien Arrangements för sowohl „swaart“ as ok „witt“ Orchester hemm den Anfang vun de Swing Ära billd. Henderson wurrd af un to as eegentlich „King of Swing“ betekent.
Bekannt Titel (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]
|
|
Ehrungen[ännern | Bornkood ännern]
- 1973: Down Beat Jazz Hall of Fame
- 1979: Big Band and Jazz Hall of Fame
- 2003: International Academy of Jazz Hall of Fame
Dorto wurr he ok noch in de American Jazz Hall of Fame upnommen.
Diskographisch Henwiesen[ännern | Bornkood ännern]
De Schallplatten-Upnahmen vun Fletcher Henderson keemen, af 1921 bit 1938, bi dat Reissue-Label Classics herut. Besünners to nömmen sünd de Editschonen The Complete Louis Armstrong with Fletcher Henderson bi Forte mit Upnahmen van 1924/25; The Harmony and Vocalion Sessions, Vol 1 un 2 bi Timeless Records mit Upnahmen van 1926 bit 1928. Up Columbia Records keem A Study in Frustration: The Fletcher Henderson Story mit Upnahmen vun de Johren 1923 bit 1938 herut.
Sammlung[ännern | Bornkood ännern]
- A Story in Frustration – The Fletcher Henderson Story (Columbia Records – 4 LPs 1923–1938) mit Elmer Chambers, Don Redman, Coleman Hawkins, Charlie Dixon, Kaiser Marshall, Joe Smith, Louis Armstrong, Charlie Green, Buster Bailey, Rex Stewart, Benny Morton, Tommy Ladnier, June Cole, Fats Waller, Jimmy Harrison, Don Pasquall, Bobby Stark, Benny Carter, Clarence Holiday, Cootie Williams, Claude Jones, John Kirby, Walter Johnson, Russell Procope, Horace Henderson, J. C. Higginbotham, Sandy Williams, Edgar Sampson, Hilton Jefferson, Bernard Addison, Henry Red Allen, Dicky Wells, Dick Vance, Roy Eldridge, Joe Thomas, Ed Cuffee, Fernando Arbello, Scoops Carry, Chu Berry, Sid Catlett, Emmett Berry, George Washington (Basuunspeler), Jerry Blake, Lawrence Lucie, Israel Crosby, George Hunt, Ben Webster, Eddie Barefield
Literatur[ännern | Bornkood ännern]
- Walter C. Allan Hendersonia – the music of Fletcher Henderson and his musicians. A Bio-Discography, New Jersey 1974