Isham Jones

Isham Jones^[1] (* 31. Januar 1894 in Coalton, Ohio; † 19. Oktober 1956 in Hollywood, Florida) weer en US-amerikaansch Big Band Leader, Multi-Instrumentalist un Songwriter-Komponist vun Danzmusik in de 1920er un 1930er Johren.

Leben und Wirken

Jones is in Saginaw in Michigan upwussen, wo he as Jung in Köhlegruben Muuldeerten führen dee, dorto Vigelien speel un mit 18 Johr sien eerste Band leiden dee. He speel ok Saxophon (af etwa 1918) un Klaveer. 1915 bit 1924 weer he in Chicago, wo he nah den Wehrdeenst 1918 in en Danzband speel, de he bald dorup ok övernommen hett. In Chicago speel he ünner annern in dat Rainbow Gardens un in't Sherman Hotel College Inn (1922–1925). Nah en Englandtour 1924 leet he sück in New York daal, wo he all 1921 in en Ziegfeld Show speel. Isham harr en vun de populärsten Danzbands vun de USA in den 1920er un 1930er Johren. He nehm in disse Tiet för Brunswick up (1920–1932), af 1932 för RCA Victor; af 1934 hörr he to de eerste Künstlers, de för dat nee grünnd Label Decca upnehmen deen. To de Singers vun de Band hörrn dormals de Vigelienspeler Eddie Stone, Frank Sylvano, Joe Martin un de jung Bing Crosby. Ut sien Band gungen ünner annern Joe Bishop, de Pianist Roy Bargy, de Kornettist Louis Panico, Woody Herman (de de Band Isham Jones Juniors 1936 övernehm, as sück Jones to Ruh setten dee, um mehr to komponeeren) un Benny Goodman hervör (de allerdings blots en ganz lütt Sett in de Band weer). Bix Beiderbecke speel mehrmals as Student in dat Orchester.

Isham Jones schreev över hunnert Kompositschonen, vun de völ intüschen to Standards tellen, as „Spain“ (1923), „On the Alamo“, „I’ll See You In My Dreams“ (1924), „It Had to Be You“ (1925), „Swinging Down the Lane“ un „There Is No Greater Love“ (1936). Nah en letzt Engagement in Memphis (Tennessee) muss he ut gesundheitlich Grünnen kört uphollen; wenig Maanden later keem he in New York mit en nee Band torüch, mit de he in dat Lincoln Hotel uptreden dee. In disse Tiet keem dat to en musikalischen Wettstriet mit Woody Herman, de mit ehmalgen Jones-Musikern in New York speel. In de 1940er un 1950er Jahren weer Jones nich mehr in't Musikgeschäft, sonnern hett en Laden in Colorado leit, bevör he 1955 nah Florida truck, wo he een Johr later an Krebs storven is.

En vun hüm mit den Leedtexter Ole Olsen 1917 schreeven Song is en vun de eersten mit dat Woort Jazz in' Titel (That’s Jaz!). Jones sülvst hett sien Musik later as „American Dance Music“ (un nich as Jazz) betekent.^[2].

Ehrungen

1989 wurr he in de Big Band and Jazz Hall of Fame upnommen.

Literatur

Leo Walker: The Big Band Almanac. Ward Ritchie Press, Pasadena. 1978
Simon, George T.: The Big Bands. Mit en Vörwoort vun Frank Sinatra. 3. överarbeit Uplaag. New York City, New York: Macmillan Publishing Co und London: Collier Macmillan Publishers, 1974, S. 277-279

Weblenken

Isham Jones. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Anmarken

↑ Isham wurrd „eischämm“ utspraken
↑ William Kenney „Chicago Jazz“, Oxford 1993, He hett sück up Jones in en Utgaav vun „Etude“ 1924 betrucken

[1] Isham wurrd „eischämm“ utspraken

[2] William Kenney „Chicago Jazz“, Oxford 1993, He hett sück up Jones in en Utgaav vun „Etude“ 1924 betrucken

[1]

[2]