Engel (Vörnaam)

Engel is en plattdüütschen Vörnaam för Jungs un Deerns.

Herkamen

De Naam Engel is en Kortform vun verschedene germaansche Naams, de mit Engel anfangt. Bi Deerns sünd dat to’n Bispeel Engeltrud un Engelgard. Bi Jungs to’n Bispeel vun Engelbert un Engelhard. Vundaag warrt de Naam aver meist alleen för Deerns bruukt.

En Naam, de vun Engel afkummt, is Engelke.

Fundöörd

De plattdüütsche Naam Engel etc. finnt sik in ole Listen un Urkunnen to’n Bispeel

• De Oort Engelschopp hett sien Naam vun en Person mit Naam Engel (♂, Engels Koop, dat Stück Land, dat Engel köfft hett)
• 1698 in Ossenpohl (Engel, ♀)
• 1852 in Öölm (Engel, ♀)

So as vele ole plattdüütsche Vörnaams is de Naam vundaag kuum noch to finnen. Dat geev 1998 in düütsche Telefonböker man so bi achtig Froonslüüd, de den Naam Engel dragen hebbt. Dat Zentrum, wo de Naam vörkummt, liggt in de Ümgegend vun dat Steinhuer Meer, aver ok in Oostfreesland, twischen Elv un Werser un in Noordfreesland kummt de Naam noch vör. Annerwegens kummt he nu blot noch enkelt vör.

Engelke hebbt so dörtig Lüüd heten, vör allen in Oostfreesland.

Weblenken

• Wofaken un woneem de Vörnaam in Düütschland vörkummt: Engel, Engelke

Footnoten

Kiek ok na bi de List vun plattdüütsche Vörnaams