Charles Laughton

Vun Wikipedia
Charles Laughton, 1940

Charles Laughton (* 1. Juli 1899 in Scarborough; † 15. Dezember 1962 in Hollywood) weer en britsch, af 1950 US-amerikaanschen Schauspeler.

Leven[ännern | Bornkood ännern]

He wurr an de Royal Academy of Dramatic Art in Stonyhurst utbildt uni s eerstmals 1926 up de Böhn uptreden. 1937 hett he tosommen mit Erich Pommer sien eegen Filmsellschap grünnt, de Mayflower Pictures Corp. 1950 wurr Laughton US-amerikaansch Staatsbörger.

1928 speel he in dat Stück Alibi as allereerst Schauspeler de Rull vun Agatha Christie ehrn Detektiv Hercule Poirot.

Sien Filmdebut geev he ebenfalls 1928 in Daydreams (nah H. G. Wells), in de Elsa Lanchester, der later sien Frau wurr, mitspelen dee. Laughton weer vun 1929 bit to sien Dood mit de engelsch Schauspelerin verheiraadt, ok wenn dat woll mehr dorto deenen de, sien Homosexualität to verbargen, de vun Lanchester tolereert wurr. In ölven Filmprojekten hebbt de beiden tosamenarbeit, toletzt ünner de Regie vun Billy Wilder in Zeugin der Anklage (1957) nah dat Böhnenstück vun Agatha Christie. De schauspelerische Leistung Laughtons weern dorbi so grootordig, dat Billy Wilder kommenteert hett, he würd de Film geern en tweet Mal dreihen, un all Rullen blots mit Laughton besetten.“.

Sien eerste Tosamenarbeit mit den Speelbaas Alexander Korda weer Das Privatleben Heinrichs VIII. (1933). Dornah keemen u. a. Der Tyrann (1934), Meuterei auf der Bounty (1935) un Rembrandt (1936). De Rull des Micawber in de MGM-Produkschoon vun Charles Dickens' David Copperfield (1935) geev he aber nah en paar Dreihdaag an W.C. Fields af, wiels he mit de Rull nich torecht keem. .

In William Dieterles Film Der Glöckner von Notre Dame (1939) nah Victor Hugo hett he de bit lang best Dorstellen vun de Glöckner afleefert. De Film keem ünner de Uplaag in’t Kino, dat keen Plakat oder Uthangbild de Maske vun Laughton wiesen drüff.

Die Nacht des Jägers (1955), de eenzige Film, in de Laughton Speelbaas weer, harr keen Spood, gellt aber hüüdtodag bi Film-Frünnen as Meesterwark. As Theaterspeelbaas harr he mehr Spood.

Sien letzte Filmrrullen speel Laughton 1960 in Spartacus vun Stanley Kubrick un Sturm über Washington (1962) vun Otto Preminger. In sien letzte Daag wull he noch en ne’en Film anfangen, starv denn aver.

Filmografie (Utwahl)[ännern | Bornkood ännern]

Johr Titel Synchroonsnacker
1928 Blue Bottles, Kortfilm  
1929 Piccadilly
dt.: Nachtwelt
 
1931 Down River  
1932 Devil and the Deep
dt.: Die Frau im U-Boot
 
1932 The Old Dark House
dt.: Das Haus des Grauens
Lambert Hamel (Synchro 1988)
1932 Payment Deferred
dt.: Zahlungsaufschub
 
1932 If I Had a Million
dt.: Wenn ich eine Million hätte
 
1932 Island of Lost Souls  
1933 The Private Life of Henry VIII.
dt.: Das Privatleben Heinrichs VIII.
Alexander Golling (Synchro 1934)
Kurt Seifert (Synchro 1949)
1934 The Barretts of Wimpole Street  
1935 Ruggles of Red Gap
dt.: Ein Butler in Amerika
Helmut Ahner
1935 Les misérables
dt.: Die Elenden
Hans-Dieter Zeidler (Synchro 1975)
1935 Mutiny on the Bounty
dt.: Meuterei auf der Bounty
Otto-Eduard Hasse (Synchro 1951)
1936 Rembrandt Fritz Tillmann
1938 Vessel of Wrath
dt.: Das Schiff des Zorns
 
1938 Sidewalks of London  
1939 Jamaica Inn
dt.: Riff-Piraten
Josef Dahmen (Synchro 1951)
1939 The Hunchback of Notre Dame
dt.: Der Glöckner von Notre-Dame
Bum Krüger
1941 It Strated with Eve
dt.: Die ewige Eva
Eduard Wandrey
1943 This Land Is Mine
dt.: Dies ist mein Land
 
1943 The Man from Down Under  
1944 The Canterville Ghost
dt.: Das Gespenst von Canterville
Erik Jelde (Synchro 1973)
1944 The Suspect
dt.: Unter Verdacht
Wolfgang Eichberger
1945 Captain Kidd
dt.: Unter schwarzer Flagge
Paul Dahlke
1946 Because of Him
dt.: Seinetwegen
 
1947 The Paradine Case
dt.: Der Fall Paradin
Paul Dahlke
1948 Arch of Triumph
dt.: Triumphbogen
Walther Süssenguth (Synchro 1952)
1948 The Big Clock
dt.: Spiel mit dem Tode
Leonard Steckel (1. Synchro)
Friedrich W. Bauschulte (2. Synchro)
1949 The Bribe
dt.: Geheimaktion Carlotta
Otto-Eduard Hasse
1949 The Man on the Eiffel Tower
dt.: Der Mann vom Eiffelturm
 
1951 The Blue Veil
dt.: Das Herz einer Mutter
 
1951 The Strange Door
dt.: Hinter den Mauern des Grauens
Eduard Wandrey (Synchro 1958)
1953 Salome Bum Krüger
1953 This Is Charles Laughton, Feernsehreeg  
1954 Young Bess
dt.: Die Thronfolgerin
Walther Süssenguth
1954 Hobson’s Choice
dt.: Der Herr im Haus bin ich
Eduard Wandrey
1957 Witness for the Prosecution
dt.: Zeugin der Anklage
Eduard Wandrey
1960 Sotto dieci bandiere
dt.: Unter zehn Flaggen
 
1960 Spartacus Eduard Wandrey
1962 Advise & Consent
dt.: Sturm über Washington
Eduard Wandrey

Filmpriesen[ännern | Bornkood ännern]

Laughton is achtmol för Utteken vörslahn wesen, dorünner ok dreemol för den Oscar as Best Hööftdorsteller. Wunnen hett he dree Priesen:

Literatur[ännern | Bornkood ännern]

  • Andreas Missler: Charles Laughton. Seine Filme – sein Leben. Heyne, München 1990, ISBN 3-453-00119-2
  • Elsa Lanchester: Elsa Lanchester. Herself. St. Martin's Press, New York 1983, ISBN 0-312-24377-4

Weblenken[ännern | Bornkood ännern]