Yul Brynner

Yul Brynner

Yul Brynner (russ’sch: Юл Бриннер, egentlich Juli Borissowitsch Brinner; * 11. Juli 1920 in Wladiwostok, Russland; † 10. Oktober 1985 in New York City) weer en US-amerikaansch-Swiezer Schauspeler, Singer un Gitarrspeler. De Dorsteller mit sien Kahlkoop tell in de 1950er Johren to de Hollywood-Stars, de an leevsten sehn weern. Sien bekannteste Rull weer as orientaalschen König in The King and I, de he in’n Film as ok in’t Theater speelt hett.

Leven

Yul Brynner weer de Söhn vun den Swiezer-mongoolschen Utfinner un Swiezer Konsul in Russland Boris Brynner un de russ’schen Doktersdochter Marussia Blagowidowa. He harr dat Börgerrecht vun de Swiezer Gemeen Möriken-Wildegg, Aargau. Af un an hett he sik sülvst Taidje Khan nöömt vun wegen sien mongoolsch Afkunft. En vun sien Öllern stamm na sien egen Utkunft vun de Roma af. Brynner weer Ehrenpräsident vun de International Romani Union un hett sik in de 1970er Johren sülvst insett, bi’t Bestreven vun de Roma, sik internatschonal tosamentosluten un internatschonal acht to warrn.

As sien Vadder in de 1930er Johren de Familie verlaten harr, is de Moder mit em toeerst na China togen un later denn na Paris, woneem he en Eliteinternat besöcht hett. Man, he weer bald rutsmeten. In de folgen Johren hett Yul Brynner sik as en Artist bi’n Zirkus, as Liddmaat vun’t Taterorchester un Singer dörslahn. Sien munkelig-trurige Stimm weer 1956 in Anastasia to bewunnern. Vun 1940 an leev Brynner in de USA. He is de Patenonkel to de franzööschen Schauspelersche Charlotte Gainsbourg un to de Schrieversche Nathalie Rheims.

De dunntomalen noch nich bekannte Brynner hett an’n Broadway fief Johr lang de Titelrull in’t Musical The King and I speelt, woför he sik egens den Kopp kahl raseeren laten hett. De Glatzkopp is dorna sien Markenteken worrn.

Sien schönsten Rullen hett he in de 1950er Johren speelt, as t. B. den geheemnisvullen, orientaalschen König in The King and I, den Pharao Ramses in The Ten Commandments un den heldenhaften, aver doch ok geheemnisvullen Chris in den Westernkultfilm The Magnificent Seven.

Dat he sik in de 1970er und 1980er Johren apentlich in de Romani Union stark maakt hett, hett dormols den Egenweertsinn vun de Roma vöranbrocht, de sik in de Tiet to’n eersten mol to politische Organisatschonen tosamenfunnen hebbt. Ut den Grund is Brynner in jemehr Organisatschonen to’n Ehrenliddmaat makkt worrn.

Brynner is 1985 dood bleven vun wegen dat he an Lungenkrebs krank weer. He harr sik vörher lange Tiet in Langenhogen bi Hannober behanneln laten. Kort vör sien Dood hett he in en Warffilm gegen dat Smöken mitwirkt un hett de Yul-Brynner-Foundation in’t Leven ropen – en Stiftung gegen dat Smöken, de dat ok vundaag noch gifft.

He hett to Leevtieten ok en Schallplatt mit russ’sche Volksleder rutbröcht, de he as Gitarrspeler un Singer tohopen mit Serge Camps inspeelt hett.

Filmografie (Utwahl)

Johr	Titel	Synchroonsnacker
1949	Port of New York dt.: Rauschgiftbrigade	Sigmar Solbach
1956	The King and I dt.: Der König und ich	Klaus Miedel
1956	Anastasia	Klaus Miedel
1956	The Ten Commandments dt.: Die zehn Gebote	Klaus Miedel
1958	The Brothers Karamazov dt.: Die Brüder Karamasov	Hans-Dieter Zeidler
1958	The Buccaneer dt.: König der Freibeuter	Klaus Miedel
1959	The Journey dt.: Die Reise	Ivan Desny
1959	The Sound and the Fury dt.: Fluch des Südens	Klaus Miedel
1959	Solomon and Sheba dt.: Salomon und die Königin von Saba	Klaus Miedel
1960	Once More, with Feeling! dt.: Noch einmal mit Gefühl	Klaus Miedel
1960	The Magnificent Seven dt.: Die glorreichen Sieben	Heinz Giese
1962	Escape from Zahrain dt.: Flucht aus Zahrain	Klaus Miedel
1962	Taras Bulba	Heinz Giese
1963	Kings of the Sun dt.: Könige der Sonne	Klaus Miedel
1964	Flight from Ashiya dt.: Wir warten in Ashiya	Klaus Miedel
1964	Invitation to a Gunfighter dt.: Treffpunkt für zwei Pistolen	Klaus Miedel
1965	Morituri	Klaus Miedel
1966	Cast a Giant Shadow dt.: Der Schatten des Giganten	Gernot Duda
1966	Poppies Are Also Flowers dt.: Mohn ist auch eine Blume	Rolf Boysen
1966	Return of the Seven dt.: Die Rückkehr der glorreichen Sieben	Heinz Giese
1967	Triple Cross dt.: Spion zwischen zwei Fronten	Heinz Giese
1967	The Double Man dt.: Der doppelte Mann	Martin Hirthe
1967	The Long Duel dt.: Der Kampf	Helmo Kindermann
1968	Villa Rides dt.: Pancho Villa reitet	Claus Biederstaedt
1969	The Madwoman of Chaillot dt.: Die Irre von Chaillot	Martin Hirthe
1969	The File of the Golden Goose dt.: Die Spur führt nach Soho	Heinz Petruo
1969	Bitka na Neretvi dt.: Die Schlacht an der Neretva	Klaus Miedel
1971	Indio Black, sai che ti dico: Sei un gran figlio di... dt.: Adios Sabata	Heinz Petruo
1971	The Light at the Edge of the World dt.: Das Licht am Ende der Welt	Martin Hirthe
1971	Romance of a Horsethief dt.: Ein Kerl zum Pferdestehlen	Wolfgang Kieling
1971	Catlow dt.: Leben ums Verrecken – Catlow	Rolf Schult
1972	Fuzz dt.: Auf leisen Sohlen kommt der Tod	Heinz Petruo
1972	Anna and the King, Feernsehreeg dt.: Anna und der König von Siam	Hermann Ebeling
1973	Westworld	Jochen Schröder
1973	Le Serpent dt.: Die Schlange	Horst Niendorf
1975	The Ultimate Warrior dt.: Krieger der Apokalypse
1976	Con la rabbia agli occhi dt.: Höllenhunde bellen zum Gebet	Arnold Marquis
1976	Futureworld

Utteken

Yul Brynner is för sien Filmwarken mit dree Filmpriesen uttekent worrn un weer för wietere twee nomineert:

• 1956: den NBR Award in de Kategorie Best Hööftdorsteller för The King and I
• 1957: den Oscar in de Kategorie Best Hööftdorsteller för The King and I
• 1957: nomineert för den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Kummedie oder Musical för The King and I
• 1961: nomineert för den Golden Laurel in de Kategorien Beste Action-Dorstellen in The Magnificent Seven un männlich Topstar.
• en Steern op’n Walk of Fame – wanneer he den kregen hett is nich nau bekannt.

Weblenken

• Yul Brynner in de Internet Movie Database (engelsch)
• Websteed vun de Yul-Brynner-Foundation