von Issendörp
De Familie von Issendörp weer en Adelsslecht ut den Ooradel von dat Hertogdom Bremen, dat ut Issendörp stammt.
De eerste ut de Familie, de in de Oorkunnen opdükert, weer 1236 Hermannus de Edsellendorpe.[1] De Stammlien fangt mit Robertus de Edsielenthorpe (1253 Borgmann to Vöör) an, wat villicht en Söhn von Hermannus weer, aver dat is nich seker.[1] De Familie harr ehren Seet in Bremervöör, dor weren se Borgmannen von de Borg Vöör. Later harrn se ehren Seet op de Seeborg bi Hanst. Nadem de Seeborg 1400 von’n Bremer Arzbschop Otto II. tweimaakt worrn is, hebbt de von Issendörp 1428 en Good to Poggmöhlen boon laten.
De Familie hett 1307 dat Amt von’n Arvschenk von dat Arzstift Bremen (later Hertogdom Bremen) kregen.[1] Dit Amt is ok 1426, 1460 un 1498 noch wedder bestätigt worrn.[1]
De Freeherrnstand von Hieronymus von Issendörp is an’n Juni 1871 in Deppelt von dat Förstendom Lippe anerkannt worrn.[1]
Wapen[ännern | Bornkood ännern]
Dat Wapen von de von Issendörp is baven rood un ünnen dör dree Spitzen deelt sülver. Op’n Helm mit rood-sülvern Deken en rode Lanzenspitz twüschen je dree natürliche Pageluunfeddern.[1]
Literatur[ännern | Bornkood ännern]
- Elfriede Bachmann: Zur Geschichte des Adelsgeschlechts von Issendorff. In: Heimatbeilage der Bremervörder Zeitung Bd. 7, 1984