Koronal

Vun Wikipedia
Artikulatschoons-
stieden
Labial
Bilabial
Labiodental
Linguolabial
Koronal
Interdental
Dental
Retroflex
Alveolar
Postalveolar
Alveolopalatal
Dorsal
Palatal
Labiopalatal
Velar
Labiovelar
Uvular
Pharyngal
Epiglottal
Glottal

In’r Phonetik is eun Koronal, auk Koronaal schrieven, eun Kosonant, de man artikuleert, met’n röögsamen un bewegliken Vörstück van’r Tungen. Man kann de koronalen Konsonanten indeulen in de Apikale, de eun mit’n Topp van’r Tungen artikuleert, de Laminal, de dür dat Anrögen van’r Tungenkante an’n Kiusen artikuleert werrn, de Subapikale, wo man de Tunge öhre Unnersiede briukt, den Liut to artikuleern.[1]

De Artikulatschoonssteden van’n koronalen Konsonnanten sind interdental, dental, alveolar, postalveolar, alveopalatal un retroflex. Articulatiepunten van coronalen zijn onder andere de dentaal, alveolaar, postalveolaar en retroflex.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. Ladefoged, Peter; Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell. ISBN 0-631-19814-8.