Bilabial

Artikulatschoon van eunen Bilabial

Eun Bilabial, auk Bilabiaal schrieven, is eun Konsonant, deu man mit beuden Lippen artikuleert (lat. bi tweu, labium Lippe)

De bilabiale Plosiv [p]] gifft’t in meust ollen Sproken up’r Werlt. Blaut in üm un bi 0.7% van’n Sproken feuhlt bilabiale Liute, os för’n Exempel in Tlingit, Chipewyan, Oneida un Wichita.

Igbo maakt eun Unnersscheud twisken söss bilabial Plsiven: [p pʰ ɓ̥ b b̤ ɓ]. Dat maakt düsse Spraak wal to eun Spraak mit de meusten phonemisken Bilabialen up’r Eerden.

Bi ’r IPA Schrift gifft’t nenne Symbole för bilabiale laterale Konsonanten. Man liekers is den öhre Artikulatschoon mööglik un määnich eun Sproke het düsse Liut. Man keune Sproke, de us künnig is, het so’n bilabialen Lateral os eun Phomeem.

Transkriptschoon

De bilabialen Konsonanten, os seu in’n Internatschonalen Phonetischen Alphabet steuht, sind:

IPA	Beschrievsel	Bispill
		Sproke	Orthographie	IPA	Beduiden
	Stimmhaft bialbial Nasal	Plattduitsk	Mann	maˑn
	Stimmloos bilabial Plosiv	Plattduitsk	Padd	pad~pat
	Stimmhaft bilabial Plosiv	Plattduitsk	Bedd	bɛd~bɛt
	Stimmloos bilabial Frikativ	Japaansk	富士山 (fujisan)	ɸuʑisaɴ	Fujisan
	Stimmhaft bilabial Frikativ	Ewe	ɛʋɛ	ɛ̀βɛ̀	Ewe
	Bilabial Approximant	Spaansk	lobo	loβ̞o	Wulf
	Bilabial Trill	Nias	simbi	siʙi	Keev
	Bilabial Ejektiv	Adyghe	пӀэ	pʼa]	Fleusk
	Bilabial Klick	Nǁng	ʘoe	ʘoe	Fleusk

Kük auk bi

• Labial
• Artikulatschoonsstieden

Literatur

• John Clark; Collin Yallop; Janet Fletcher: An Introduction to Phonetics and Phonology. 3rd Edition. Blackwell Textbooks in Linguistics, Wiley-Blackwell, 2006
• T. Alan Hall: Phonologie: Eine Einführung. De Gruyter Studienbuch, de Gruyter, Berlin / New York 2000, ISBN 3-1101-5641-5
• Peter Ladefoged; Ian Maddieson: The Sounds of the World's Languages. Blackwell, Oxford 1996, ISBN 0-631-19814-8.