Kloosterkamer Hannover

De Kloosterkamer Hannover mit Seet in Hannover is en Sünnerbehörde in’n Geschäftsbereich von dat Neddersassische Ministerium för Wetenschop un Kultur. De Kloosterkamer hett de Opgaav, fröheren Karkenbesitt to verwalten un Karken un Kloosters to ünnerhollen. As Stiftungsorgaan deit se veer sülvstännige öffentlich-rechtliche Stiftungen verwalten. De Kloosterkamer ünnerhöllt un fördert karkliche, soziale un schoolsche Projekte. Se is een von de öllsten Landsbehörden in Neddersassen.

Historie

De Kloosterkamer Hannover stammt ut de Tied von dat Landsherrliche Karkenregiment, as Staat un Kark noch verbunnen weren. Ehr Worteln hett se in de Tied von de Reformatschoon in dat Förstendom Calenberg-Göttingen üm 1542. To de Tied hett de Regentin Elisabeth von Calenberg anordent, dat en Inventar von de Oorkunnen von de vörmaals kathoolschen Kloosters, de in de Reformatschoon to evangeelsche Damenstiften ümwannelt worrn sünd, anleggt warrn schall. Dat hett blots in Ansätz klappt. Nadem Erich II. 1545 grootjöhrig worrn is, weer de Regentschop von Elisabeth von Calenberg toenn, un de Reformatschoon von de Kloosters keem to’n Stocken, von wegen dat Erich kathoolsch weer. Eerst as na sien Dood 1584 dat Förstendom Calenberg-Göttingen dör Arv an Bruunswiek-Wulfenbüttel fullen is, is ünner Hertog Julius dat Kloosterwesen na de Wulfenbüttelsche Karkenordnung von 1569 nee ordnet worrn.

En groten Towass an Vermögen hett de Allgemene Hannöversche Kloosterfonds as Vörlöper von de Kloosterkamer na’n Rieksdeputatschoonshauptsluss 1803 kregen. Dorbi füllen 1815 de geistlichen Förstendömer Hilmssen un Ossenbrügge an dat Königriek Hannover. Dat Vermögen von de Kloosters is nich den Staat tofullen, man keem an’n Kloosterfonds. Dör dissen Towass an Vermögen keem dat dorto, dat de Kloosterkamer Hannover as zentrale Behörde grünnt worrn is. Prinzregent Georg IV. hett ehr an’n 8. Mai 1818 för dat Verwalten von dat vörige Kloostervermögen inricht.

Bet vondaag höört en Reeg fröhere Stifts- un Kloosterkarken in Neddersassen de Kloosterkamer to. Se warrt von evangeelsche un kathoolsche Karkengemenen as Parrkarken bruukt. De Präsident von de Kloosterkamer vertriddt de Prälaturen, de dor tohöört, op’n Calenberg-Grubenhagenschen Landdag.

Verwaltung un Immobilien

As Denkmaal schuulten Seet von de Kloosterkamer in Hannover

De Kloosterkamer hett ehren Seet in de Ooststadt von Hannover, nich wied von de Hoogschool för Musik, Theater un Medien Hannover. Se deit den Allgemenen Hannöverschen Kloosterfonds (AHK), den Domstrukturfonds Veern, dat Stift Ilfeld un den Hospitalfonds St. Benedikti in Lümborg verwalten.

De Kloosterkamer hett as Landsbedriev en Verwaltungs-, en Liegenschafts- un en Boafdeel un den Kloosterkamerforstbedriev, de von de Kloosterforstämter in Soltau un Westerhoff verwaltet warrt. Dor doot so üm un bi 135 Mitarbeiders arbeiden, de dat grote Stiftungsvermögen betreuen doot. Dat besteiht to’n groten Deel ut rund 40.000 Hektar Grundbesitt mit Landweertschops- un Forstflächen, Kieskuhlen, Naturschuul- un Freetiedrebeden. To dree Veerdeln finanzeert sik de Kloosterkamer ut ruugweg 16.000 Arvborechts-Grundstücken. To de Kamer höört ans noch so bi 800 Gebüüd, de to en groten Deel ünner Denkmalschuul staht. Dor höört to’n Bispeel de Calenberger Kloosters Baschehusen, Mariensee, Marienwerder, Wenngessen un Wülfinghausen to. Ok üm un bi 10.000 Kunstwarken höört to’n Besitt.

Aktivität

To de Verwaltung von de veer Stiftungsvermögens dör de Kloosterkamer höört ok Plichten gegenöver en Reeg evangeelsche un kathoolsche Karkengemenen. De Plichten doot in’n gröttsten Deel von de Fäll al jümmer op de Vermögens liggen, de in de Stiftungen, besünners in’n Allgemenen Hannöverschen Kloosterfonds (AHK), tohoopfaat sünd. En eerste List finnt sik in de Falk’schen Denkschrift von 1877. De Ümfang von disse Plichten is temlich verscheden. De Kloosterfonds hett to’n Bispeel de Plicht all Kösten (mit Personal-, Saak- un Boünnerhollungskösten) von de Karkengemeen St. Michaelis in Lümbörg to dregen. In annere Fäll driggt de Kloosterfonds ganz oder to’n Deel de Kösten för den Pastoor un/oder de Boünnerhollung von Karkengebüüd, Parrhüüs un Karkhoffskapellen. Annerwegens gifft dat Toschüss för Gehälter un Böötkösten. Opgrund von en verdragliche Vereenborung von 1963/1983 mit dat Land Neddersassen driggt de Kloosterfonds de Leistungsplichten von dat Land Neddersassen gegenöver de Lümbörger Kloosters, dat heet, de Damenstiften Ebstörp, Isenhagen, Lüün, Medingen, Wasra un Wienhusen. In’n Gegentog is de Kloosterfonds von siene Leistungsplichten gegenöver de Universität Göttingen freestellt worrn. De Ünnerscheed in’n Weert is dör land- un forstweertschoplich Vermögen utgleken worrn. De Kloosterkamer deit ok de Damenstiften Bassen, Börstel, Fischbeck un Öwernkerken in Verwaltungs-, Bo- un annere Fachangelegenheiten beraden.

Ut Weertschopsöverschüss von de Vermögensverwaltung vergifft de Kloosterkamer elk Johr Fördermiddels över üm un bi dree Milljonen Euro an karkliche, soziale un schoolsche Projekte in Neddersassen.

Verwaltete Stifte un Kloosters

Lümbörger Kloosters

Lüünkloosters

Calenberger Kloosters

Feldkloosters

Annere

Mönsterkark St. Alexandri Aimbeck
Stift Fischbeck
Stift Öwernkerken
Stift Börstel
Stift Bassen
Stift Ilfeld mit de Kloosterschool Ilfeld un mehr as 1.500 Hektar Forsten in’n Landkreis Nordhausen in Döringen

Direkters un Präsidenten

Georg von der Wense (1818–1830), Gehemen Kamerraad
Philipp von Lochhausen (1830–1851), Böverkloosterraad
Hermann von Wangenheim (1851–1861), Kloosterkamerdirekter
Heinrich Christian Georg Haccius (1862–1874), Kloosterkamerdirekter
Georg Niemeyer (1875–1877), Kloosterkamerdirekter
Louis Sauerhering (1877–1889)
Walther Herwig (1889–1901)
Franz Rotzoll (1901–1921)
Martin Richter (1921–1930)
Albrecht Stalmann (1931–1955)
Helmut Bojunga (1955–1958)
Theodor Parisius (1959–1961)
Hans Helmut zur Nedden (1961–1968)
Herbert Weyher (1968–1970)
Rolf Hauer (1970–1979)
Axel Freiherr von Campenhausen (1979–1999)
Martha Jansen (1999–2002)
2003 vakant
Sigrid Maier-Knapp-Herbst (2004–2011)
Hans-Christian Biallas (2011–)

Literatur

Axel von Campenhausen: Der Allgemeine Hannoversche Klosterfonds und die Klosterkammer Hannover. 1999, ISBN 3-87706-546-5
Klosterkammer Hannover (Hg.): Klostergüter - Ein niedersächsisches Erbe - . 2011, ISBN 978-3-356-01396-2