John Bunch
John Bunch (* 1. Dezember 1921 in Tipton, Indiana; † 30. März 2010 in Manhattan, New York) weer en US-amerikaansch Jazz-Pianist.
Leven un Wark
[ännern | Bornkood ännern]Bunch is in Tipton, Indiana, en lütt Landgemeend, upwussen, studeer Klaveer bi George Johnson, en Jazz-Pianist. Mit 14 Johr speel he all mit Bands vun Utwussen in Zentraal-Indiana.
In de Tweete Weltkrieg weer he bi dat Air Corps as Bomberpilot up en B17 Flying Fortress-Maschien insett. He un sien ut teihn Mann bestahnd Crew wurrn för Bombenangreep över Düütschland insett; sien Floogtüüch wurr in’ November 1944 afschaaten un John Bunch keem in düütsch Kriegsgefangenschap. Nah den Krieg wull he en Musikstudium upnemmen, wurr aber aflehnt. An de Indiana University hett he denn in’t Hööftfack Spraakwetenschapen studeert..[1][2]
Anfang vun de 1950er hett he in Fabriken un as Versekerungsagent arbeit. 1956 gung he nah Los Angeles, wo he in de damalig Jazzszene Upnahm un Anerkennung funn. Bunch speel eerst bi Georgie Auld un Jimmy Rowles, de hüm later an Woody Herman wieder empfohlen hett. 1958 siedel John Bunch nah New York över, wo he bi Eddie Condon un in de Bop-Formation vun Maynard Ferguson 1958 un Urbie Green 1959 speel. He nehm in disse Tiet mit Ferguson up un speel mit anner lütt Bands un en eegen Trio, 1960 mit Rolf Kühn. 1961 hett Bunch bi Buddy Rich arbeit, dornah bi Gene Krupa bit 1964, aber to glieker Tiet ok mit Zoot Sims un Al Cohn 1961/62, ünnernehm mit Benny Goodman en Tournee in de UdSSR un tour 1963 mit eegen Formation dör de USA un Mexiko.
Van 1966 bit 1972 hett Bunch för Tony Bennett as Pianist un musikalisch Direkter arbeit. In de 1960/70er Johren hett he todem bi Benny Goodman, Buddy Rich un Gene Krupa arbeit. Midden vun de 1970er nehm he de eersten Schallplatten ünner eegen Naam up. Siet Enn’ vun de 70er speel he faken in de Begleitung vun Scott Hamilton oder Warren Vaché. Dorneben harr he – meest in Grootbritannien, wo he sück siet den 1990ern jeweils för längere Tiet uphollen hett – eegen Trio-Formationen, mit de he Platten upnehm, so ok mit dat New York Swing Trio mit Bucky Pizzarelli un Jay Leonhart.
Trotz sien Öller weer John Bunch bit toletzt musikalisch aktiv; so is he 2006 up dat Edinburgh Jazz and Blues Festival mit sien Quartett uptreden.
Diskographie (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]- Woody Herman: Woody Herman ‘58 (Verve Records, 1958)
- Maynard Ferguson: The Complete Roulette Recordings of the Maynard Ferguson Orchestra, 1958–1962 (10-CD Box, Mosaic Records, 1994); Bunch up CD 1, 1958
- Buddy Rich/Max Roach: Rich Versus Roach (Mercury Records, 1959)
- Gene Krupa/Buddy Rich: Burnin’ Beat (Verve Records, 1962)
- Benny Goodman: Benny Goodman in Moscow (RCA Victor, 1962)
- Tony Bennett: Tony Makes It Happen! (Columbia Records, 1967)
- Al Cohn/Zoot Sims: Easy as Pie, 1968, Live at the Left Bank-Serie (Label M, 2000)
- Scott Hamilton: Swinging Young Scott (Famous Door,1977)
- Warren Vaché: Midtown Jazz (Concord Jazz, 1982)
- Ünner eegen Naam
- John’s Bunch (Famous Door, 1975)
- John Bunch Plays Kurt Weill, 1975 (Chiaroscuro Records, 1991)
- Solo (Arbors Records, 1996)
- A Special Alliance (Arbors Records, 2002)
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Ian Carr, Digby Fairweather, Brian Priestley: The Rough Guide to Jazz. 3. Ausgabe, Rough Guides, London 2004, ISBN 1-843-53256-5, Seite 18
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]Enkeld Nahwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ allaboutjazz.com John Bunch, Artikel vun Laurel Gross van’ 11. Januar 2008 afropen an’ 23. März 2010
- ↑ Terence Ripmaster: Mel Bay presents Bucky Pizzarelli: a life in music. Mel Bay Publications, 1998. ISBN 0-786-63315-8, Seite 98