Ingrid Bergman

Ingrid Bergman 1945

Ingrid Bergman [[ˌiŋːɹid ˈbæɹːʝman]] (* 29. August 1915 in Stockholm; † 29. August 1982 in London) weer en sweedsch Schauspelersche. De dreefack Oscar-Priesdrägerin gellt as en vun de bedüüdenst un populärsten Schauspelerschen in de Filmgeschichte. Vun dat American Film Institute wurr se up den veerten Platz vun de gröttsten Filmschauspelerinnen vun dat 20. Johrhunnert wählt.

Leven

Ingrid Bergman wurr as Dochter vun den ut Kiel gebörtigen Friedel Adler geboren; de is storven, as Ingrid dree Johr old weer. De Vader Justus Samuel Bergman weer Fotograf. De Öllern harrn an' 13. Juni 1907 in Hamborg heiraadt. Nah den fröhen Dood vun hör Moder hett hör Vader all Fröh dat schauspelerische Talent vun Ingrid fördert. He is negen Johr nah sien Fru storven, un Ingrid Bergman hett fortan bi en Unkel leevt.

Bergman hett de Schauspeelschool vun dat Königlich Dramatisch Theater besöcht un harr 1935 hör eerst Spreekrull in en sweedschen Film. 1937 hett se den Teendokter un lateren Hirnchirurgen Petter Lindström heiraadt; in dat folgen Johr wurr de gemeensam Dochter Pia Lindström boren.

Ingrid Bergman, 1946

Den Dörbröök broch hör dat Filmdrama Intermezzo (1936) ünner de Regie vun Gustaf Molander. Dör dissen Erfolg wurr Hollywood up hör upmarksom. As se 1938 nah den in Düütschland för de UFA dreiht Film Die 4 Gesellen ünner annern up Bedrieven vun den Star-Produzenten David O. Selznick in de USA gung, weer se in Sweden all en Star. Bergman kunn dat amerikaansch Publikum vör allen dör hör Natürlichkeit för sück innehmen, dör de se sück ganz wesentlich vun de amerikaansch Filmstars afheven dee. Faken keem dat in hör Filmkarriere to Striedigkeit mit Produzenten oder Regisseuren, wiel se bispeelswies ahn Make-up spelen (wat de Natürlichkeit ünnerstütten sull) oder en anner Rull in' Film övernehmen wull.

En vun hör bekanntst Rullen speel se 1942 als Ilsa Lund an de Siet vun Humphrey Bogart in de US-Produktschoon Casablanca vun den Regisseur Michael Curtiz. 1949 hett Bergman mit Roberto Rossellini in Italien den Film Stromboli dreiht. Dorbi hett se sück in den Regisseur verkeeken un hett hör Mann Petter Lindström in de Folgetiet verlaaten, nahdem se vun Rossellini schwanger wurrn weer. Dat hett in de USA en Schandaal utlööst, un se verlor de Gunst vun dat amerikaansch Publikum. 1950 hett se Rossellini heiraadt. De beid harrn dree gemeensam Kinner, den Söhn Roberto Ingmar (* 1950) un de tweeeiige Twillings Isabella un Isotta (* 18. Juni 1952). Bergman un Rossellini hemm insgesamt söben Filme mitnanner dreiht. 1957 wurr de Ehe mit Rossellini schett, nahdem Rossellini en Verhältnis mit de 24 Johr jüngere Inderin Sonali Dasgupta ingung un de schwanger wurr. Een Johr hett Bergman den sweedschen Produzenten Lars Schmidt heiraadt. Disse Ehe hull bit 1970.

Mit den Film Anastasia kunn se 1956 ok de Gunst vun dat amerikaansch Publikum torüchhalen. Neben völ Film- un Feernsehrullen speel Bergman in tallriek europääsch Städer as London oder Paris as ok ünner annern ok in New York an't Theater. In de Loop vun hör Karriere hett se dreemal den Oscar wunnen un is nah Katharine Hepburn un gemeensam mit Meryl Streep de an' tweetmeesten mit den Oscar uttekent Schauspelersche.

1974 wurr bi Bergman Borstkrebs faststellt, de tonächst spoodriek behannelt wurrn kunn. Anfang vun de 1980er-Jahre wurr de Krankheit weer faststellt. 1982 hett se – all swoor krank – hör letzten Film, Eine Frau namens Golda, in den se Golda Meïr dorstellen dee, dreiht. Se is an hör 67. Gebortsdag in London storven

Ingrid Bergman wurr symbolisch up den Norra begravningsplatsen (Nordkarkhoff) in Solna (Provinz Stockholms län) bisett, wiel hör Asche an‘n 5. Juni 1983 vör den Oort Fjällbacka an de sweedsch Westküst dicht bi hör leevste Eiland Dannholmen up See verstreet wurr. An den glieker Dag wurr en Büste vun Ingrid Bergman (Bildhauer Gudmar Olofsson) an den Haben vun de lütt Stadt upricht. Hör Blick is up dat Eiland Dannholmen richt un de Büste is ümgeven van de Anplanten vun en Rosensoort, de an dissen Dag hör Naam kreeg.

Böker

• Ingrid Bergman (tosommen mit Alan Burgess): Mein Leben. (Ingrid Bergman. My Story). Ullstein, Berlin 1999, ISBN 3-548-35878-0.

Literatur

• Curtis F. Brown: Ingrid Bergman. Ihre Filme – ihr Leben. Heyne, München 1990, ISBN 3-453-86012-8.
• Charlotte Chandler: Ingrid : Ingrid Bergman, a personal biography. Applause Theatre & Cinema Books, New York 2008, ISBN 978-1-55783-735-6.
• Birgit Haustedt: Ingrid Bergman, Ebersbach & Simon, Berlin 2015, ISBN 978-3-86915-100-7.
• Renate Möhrmann: Ingrid Bergman und Roberto Rossellini: Eine Liebes- und Beutegeschichte. Rowohlt, Berlin 1999, ISBN 3-87134-311-0.
• Lawrence J. Quirk: The Films of Ingrid Bergman. Citadel Press, New York 1970
  • Düütsch Utgaav: Ingrid Bergman und ihre Filme. Aus dem amerikanischen Englisch übersetzt von Marie Margarete Giese. Goldmann, München 1982, ISBN 3-442-10214-6.
• David Smit: Ingrid Bergman : the life, career and public image. McFarland & Company, Jefferson 2012, ISBN 978-0-7864-7226-0.
• Donald Spoto: Ingrid Bergman: ‚Ich bin immer ich selbst gewesen.‘ (Originaltitel: Notorious übersetzt von Jobst-Christian Rojahn) Ullstein, München 2001, ISBN 3-548-60034-4.
• Aleksandra Ziolkowska-Boehm: Ingrid Bergman prywatnie. Proszynski, Warsaw 2013, ISBN 978-83-7839-518-8 (Vörlaag:PlS).
• Aleksandra Ziolkowska-Boehm: Ingrid Bergman and her American Relatives. Hamilton Books, Lanham 2013, ISBN 978-0-7618-6150-8.

Filmdokumentatschonen

• Ingrid. TV-Dokumentatschoon vun Gene Feldman. USA 1984, Wombat Productions, 59 Minüüten
• Legenden: Ingrid Bergman. Film vun Michael Strauven. Düütschland 2003, 45 Minüüten
• Rossellini – Bergman, die Liebe zum Kino. Dokumentatschoon vun Florence Mauro. Frankriek 2006, 55 Minuten
• Ich bin Ingrid Bergman. Dokumentarfilm vun Stig Björkman. Sweden, 2014, 112 Minüüten.

Weblinks

Ingrid Bergman. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

• DNB-Indrag
• Ingrid Bergman in de Internet Movie Database (engelsch)