Indonees’sche Wittkehlaante
| Indonees’sche Wittkehlaant(e);
Indonees’schen Teeling; Sunda-Wittkehlaant(e) | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||
| ||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||
| Anas gibberifrons | ||||||||||||||||
| S. Müller, 1842 |
De Indonees’sche Wittkehlaante oder Indonees’schen Teeling, ok Sunda-Wittkehlaante (Anas gibberifrons) is en Aantenvagel ut dat Geslecht vun de Aanten an sik. Se höört to de Aardengrupp vun de Wittkehlaanten. Dor höört anners noch de Andamanen-Wittkehlaante un de Austraalsche Wittkehlaante mit to. Bi düsse Aantenaard ut Indonesien fallt sunnerlich de buukte Form vun de Steern up. De Funktschoon is nich bekannt. Tostanne kummt se dör gröttere vörste Koppknaken.[1] Wie de Indoneesche Teeling leven deit, is bitherto noch nich groot utforscht wurrn.[2]
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]De Indonees’sche Wittkehlaante leevt to’n Deel in desülvigen Gemarken, as de Austraalsche Wittkehlaante. De beiden Aarden verscheelt sik nich groot, man de Indonees’sche Teeling is alltohopen en beten lüttjer un ok dunkerer. [3]
Wo se vorkamen deit
[ännern | Bornkood ännern]Vunwegen datt düsse Aante noch nich akraat unnersocht wurrn is, is bit up den hüdigen Dag nich bekannt, wo genau se vorkamen deit. Mank de Indonees’schen Eilannen is se up Java, Bali, Lombok, Pulau Jawa, Kalimantan, Sulawesi, Sumba, Flores, Timor un Wetar tohuse. Ok up Sumatra is se al sehn wurrn. man dat steiht nich fast, ob se dor ok bröden deit.[4] In dat Johr 2002 is de Populatschoon vun düsse Aantenaart up 10.000 bit 100.000 Vagels taxeert wurrn.
Wo se leven un wat se freten deit
[ännern | Bornkood ännern]Düsse Aart leevt in allerhand natte Gemarken, in Dieke un up Ströme. Sunnerlich in Mangroven-Bröke finnt se sik in grote Tahl. Wat se freten deit, is bithrto noch nich groot unnersocht wurrn. Wohrschienlich sleiht se dor na de Austraalsche Wittkehlaante. De finnt ehr Freten, wenn se dat Water oder den Modder an’n Wall dörsichten deit un in dat flacke Water grünnelt. Dat is man bannig roor, datt se dükern deit. Tomeist fritt se Warvellose Deerter.[5]
Wie se sik vermehren deit
[ännern | Bornkood ännern]Ok, wie de Indonees’sche Teeling sik in Freeheit vermehren deit, is bitherto noch nich utforscht.
Belege
[ännern | Bornkood ännern]Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Janet Kear (Rutg): Ducks, Geese and Swans. Oxford University Press, 2005, ISBN 0-19-854645-9
- Hartmut Kolbe: Die Entenvögel der Welt, Ulmer Verlag 1999, ISBN 3-8001-7442-1