Blieazid

Vun Wikipedia
Strukturformel
Allgemeen
Naam Blieazid
Annere Naams Bliediazid
Summenformel Pb(N3)2
CAS-Tall 13424-46-9
Kortbeschrieven explosiven Faststoff
Egenschoppen
Molar Masse 291,23 g·mol–1
Phaas fast
Dicht 4,71 g·cm–3 (bi 17°C)[1]
Smöltpunkt verfallt af 250 °C[1]
Kaakpunkt
Löslichkeit

slecht in Water (230 ml/l)[1]

Sekerheitshenwiesen
Gefahrstoffkennteken ut RL 67/548/EWG, Anh. 1
Gefahrenteken

Explosionsgefährlich


E
Explosions-
gefährlich

Giftig


T
Giftig

Ümweltgefährlich


N
Ümwelt-
gefährlich

[2]

R- un S-Sätz R: 61-3-20/22-33-50/53-62
S: 53-45-60-61
Wietere Sekerheitshenwiesen
MAK Weert fehlt
Sowiet mööglich un tyypsch, warrt dat SI-Eenheitensystem bruukt. Wenn nich anners anmarkt, gellt de angeven Daten bi Standardbedingen.

Blieazid is dat Bliesolt vun de Stickstoffwaterstoffsüür. De Stoff is explosionsgefährlich un warrt as Initialsprengstoff bruukt.

Bruuk[ännern | Bornkood ännern]

Siet sien eerst Verwennen as Initialsprengstoff (Wöhler-Martin) is Blieazid to’n wichtigsten Sprengstoff in dissen Bruuk worrn, de dat Knallquecksülver, dat fröher begäng weer, meist vullstännig verdrängt hett. Dat hett woll en lüttere Dicht un’n sieteren Energieinholt, aver liekers en gröttere Initialkraft und is butendem weniger fienföhlig gegen Slääg un Stöten as Knallquecksülver. Bito is dat bestänniger bi högere Temperaturen un Fuchtigkeit. Dat Aluminium to’n Herstellen vun Sprengkapseln bruukt warrn künn, wat de Produkschoon düütlich billiger maken de, güng blots mit’n Bruuk vun Blieazid, vun wegen dat dat Knallquecksülver (Quecksülver(II)-fulminat) mit Aluminium Amalgam billt.

Stoffegenschoppen[ännern | Bornkood ännern]

Herstellen[ännern | Bornkood ännern]

Bliazid kummt dör dubbelt Ümsetten vun waterlösliche Bliesolten mit Solten vun de Stickstoffwaterstoffsüür tostannen. Dör Ännern vun de Bedingen, ünner de dat herstellt warrt, also to’n Bispeel de Temperatur, de Kunzentration vun de Lösen un de Oort vun’t Bliesolt, künnt Produkten mit kolloidale Strukturbit hen to regelmatig utbillte Kristallen tüügt warrn. De Kristalldracht warrt noch dör wietere Tosätz (t. B. Dextrin oder Polyvinylalkohol) ünnerstütt, de dat Wassdom vun de Kristallen in sünnere Richt schuven doot.

Dorbi müch een jüst de Blieazid-Form herstellen, de ehr Opgaav ünner mööglichst siete Gefohr deit, de mit’n Bruuk vun so fienföhlige Sprengstoffen verbunnen sünd. Wo groot de Gefohr is, wiest sik dorin, dat Azid sik in hitt Water oplöst un bi’t Afköhlen lange dörsichtige Kristallen billt, de al bi’t Tweibreken ünner Water tünnert. Ut den Grund warrt in de praktische Anwennen keen rein Blieazid bruukt. Man stellt Produkten her, de as „Verdünnmiddels“ basische oder annere sworlösliche Bliesolten bargt. Dat technische Blieazid, dat an’n fakensten bruukt warrt, bargt 87 % Blieazid, ruchweg 5 % Dextrin un üm un bi 8 % Bliehydroxid.

De Metallstoff (Blie), de bi de Explosion tostannen kummt, is giftig. Bi’t Tünnern blots to’n Wiesen, as in Vörlesungsversöken, ist dat beter, Sülverazid to wiesen. En Vördeel vun Sülverazid is wieterhen, dat dat jümmer in fienste Kristallen entsteiht, vun wegen dat dat ok in hitt Water slecht to lösen geiht. Dördor reduzeert sik de Gefohr, wenn een dat in de Hannen hett.

Borns[ännern | Bornkood ännern]

  1. a b c Indrag to Blieazid in de GESTIS-Stoffdatenbank vun’t BGIA, afropen an’n 24. Februar 2009
  2. Indrag to CAS-Nr. 13424-46-9 in’t European chemical Substances Information System (ESIS)